این روزها همزمان با اتمام ثبت نام که با حضور خیل عظیم داوطلبان فاقد شرایط مشابه بسیاری امور با هرج و مرج و تفنن همراه و بطنز انجامید و باید بر آن غالب ومانع شد…. بعضی از کاندیداها وجریانات سیاسی در تبلیغات انتخاباتی زود هنگام باتعریف موجود – در واقع بسیار دیر و نا کافی، پای را از دایره انصاف فراتر نهاده واقعیتها را کم رنگ و در مواردی غیر منصفانه انکار میکنند.
در حالیکه با نگاهی به عملکرد، عقبه وابستگی سیاسی، دیدگاهها و آنچه را که جامعه پیگیر و نگران به آن وقوف دارند… عرض خود بردن و زحمت ملت داشتن.
پرداختن به نقش مخرب این نمادهای گروه های سازمان یافته هدف مطلب میباشد هر چند که با دقت دولت فعلی و خلوص او جای نگرانی ندارد.
در وادی خدمت به جامعه با معیارهای اصولی و در مسیر منافع ملی اغلب تضعیف کنندگان که خود داخل گودند و بر سر شاخ بن میبرند، نبایستی چنین نقدهایی را آنهم با ادعای خالصانه بودن مطرح نمایند.
مهمترین نکته مورد تکیه مخالفین روحانی – تضعیف توافق برجام و دست آوردهای غیر قابل انکار این اقدام کارساز و بزرگنمایی دولتمندان ازاین واقعه ستودنی میباشد.
در شرایط خاص منطقه از منظر آینده نگری، ضرورت ارتباطات بین المللی منطبق با زمان، نیازهای جامعه جوان، منافع بلند مدت ملک و ملت – از همه مهمتر اشتغال زایی با جلب سر مایه گذار « نفی آثار برجام » برخلاف اخلاق و مصلحت میباشد.
این مهم توانست اقتصاد ایران را جان تازه ای ببخشد و رشد اقتصادی نسبتا مناسبی را همراه و پیوندهای خود را با اقتصاد جهانی بطور نسبی که بنیان انحصار طلبان و بحران خواهان را متزلزل ساخته – دوباره برقرار کند.
ملت هشیار و آرام ایران با احساس مسیولیت، با همه مشکلات، ادامه خدمت دولت یازدهم را در قامت دولت دوازدهم مجدد فراهم میسازد و با انتخاب روحانی به «برجام ۲ » میرسیم که مشکلات عدیده فعلی بر زمین مانده را، بطور نسبی سامان خواهد داد.
علت حمایت دگر اندیشان – با نگاه ملی و بلند مدت بدون وابستگی سیاسی در جبهه منتقدین ومعتقدین به استقلال مملکت و آزادی های موجود « بعبارت بهتر اپوزیسیون داخلی ملتزم به قانون اساسی » بر اینست که روحانی میخواهد و میفهمد و سعی دارد چهره ماندگاری در تاریخ معاصر همچون سلف خود محمد خاتمی بیابد.
حاصل مذاکرات طولانی با هدایت چهره ملی « جوادظریف » در راس سیاست خارجی کشورمان « اصول گراهای دور مانده از اصول را » به طرح آثار این توافق بعنوان اقدامی منفی در مناظره های انتخاباتی «نا بخردانه » سوق خواهد داد.
در رابطه با تحریمهای غیر هسته ای موجود، این جماعت بخوبی میدانند که مسایل مربوط به: رعایت حقوق بشر، تسلیحات نظامی که در تبلیغات برون مرزی «تهاجمی »و در داخل «تدافعی »نام گرفته، حمایت از گروههای مسلح در سوریه، لبنان و…که در داخل «مدافعین وطنشان و حافظین مرزها ی کشورمان »و در خارج «تروریستها »لقب دارند به این تحریمها ارتباط دارد.
روحانی در این رابطه اشاره داشت: « چرا همه چیز را به ملت نمیگویید، ادامه مشکلات موکول به نکاتی است که دولت آنها را بنام «برجام ۲ مطرح» و درصدد تخفیف آلام درحد امکان بود، نیروهای فرادولتی و مقتدر نمی گذارند امکان ان فراهم گردد و همچنین گفت: «با این وضعیت و شرایط تا ده دولت دیگر « مشکلات اقتصادی » ادامه خواهد داشت»
بلا تردید اقتصاد ایران قبل از حصول این توافق در دوره تحریم ها، بر لبه پرتگاه بود و در حوزه مبادلات بانکی و ارزی، تجارت بین الملل، حمل و نقل جهانی، بیمه و حتی مراودات عادی دور نگه داشته شده و امنیت ملی ایران نیز هر روز به نحوی در معرض تهدید قرار داشت.
برجام علاوه بر اینکه اقتصاد ایران را به وضعیت نسبی عادی در « مناسبات بین المللی » باز گرداند، امنیت ملی را تامین کرد و در این شرایط با همه ناهماهنگی ها و تعدد مراکز قدرت، مهم ترین و اثرگذار ترین دستاورد دولت یازدهم که اهمیت استراتژیک داردعملی گردید.
برجام شامل دستاوردهای دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی و احیاگر این حوزه ها بوده و اتهاماتی که به ایران نسبت داده می شد تا حدودی خنثی کرد و در نهایت چهره مثبتی از ایران در صحنه بین الملل به نمایش گذاشت.
بعد از حصول برجام بود که دامنه روابط ایران در ابعاد تجاری و سیاسی با بسیاری از کشورها گسترش یافت و مراودات فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، علمی و پزشکی ایران با کشورهای پیشرفته در این حوزه ها از سر گرفته شد.
در این مقوله « پرداختن به ویژگی ها و توانمندی جریانات سیاسی » را که هر یک در این دوره نماینده ای را به مصاف با روحانی فرستاده اند ضروری میبیند – بعنوان مثال:
& به چهره ای باید اشاره داشت که با فروختن زمین و آسمان تهران، اجازه ساخت آسمان خراشها، بهره برداری هماهنگ از آنها طبق مر قانون !! – در معابر تنگ و فاقد ا مکانات یا « بخشی از زمین پارکها در گرانترین منا طق شهرمان » بتبع آن راه بندانهای کشنده و آلودگی محیط زیست و هوا، مغایر آرامش شهر نشینی، از بین رفتن اخلاق و رفتار انسانی به دلیل آزردگی های شدید عصبی که مورد وقوف همگانست، خود را موفق میشمارد، در حالیکه کشور را با « نفت ۷۵ دلاری » هم قابل اداره نمی دانست
ایشان با همه توانمندی غیرقابل انکار قبل از اعلام داوطلبی تند ترین حملات را نثار دولت کنونی ( که به دلیل چنین اندیشه و نگاه خود محورانه و نظامی گری اجازه حضور در جلسات هیات دولت را نیافت )…. نمود.
در باب افتخار به اینکه در عمران، آبادانی و توسعه فضای سبز همت وافر و بی نظیر با درآمد سرشارحاصل از آنچه اشارت رفت، مبذول و به زعم خود «شق القمر » کرده و یا « توسعه مترو تهران » را ناشی از مدیریت خود میداند، باید تاکید کرد: ایکاش بدون نابودی فضاها ی باز و سبز، برخوردجدی و مسیولانه با آنانکه با هماهنگی با بلدیه باغات تهران را مفقود مینمایند و ممانعت از توسعه عواملی که آلودگی هوا و اختلال در رفتارها را در پی آورده – از گسترش بی رویه شهر نشینی و « هجوم ملیونی مهاجران روستایی بیکار به تهران » با برنامه ریزی های اصولی جلوگیری میکرد
و یا به بعضی مشاغل پول ساز رسما اجازه نمیدادکه در مجتمع های مسکونی بساط کسب و کار که نافی آرامش و آسایش ساکنین خسته تهرانی است، پهن کنند و معترضین با مکافات تمام با ماهها دوندگی بتوانند با این متجاوزین به محل سکونت و استراحت با کمک کمیسیون ماده صد برخورد نمایند که حدیث مفصل و عجیبی دارد… بسیاری از انچه که شهردار ۱۲ ساله شهرمان بتدریج مصوب و یا ادامه داده با در دسترس بودن اطلاعات در کلان شهرها ی ممالک همتراز و در مقایسه با آنان معقول و اصولی نیست و رفع این گونه سوء نیتها اگر سلامت عمل و احساس مسیولیتی حتی اندک باشد، به سادگی میسور است.
& دیگری که دراین اواخر بادعوت از سران اصلاح طلب به متینگهای به اصطلاح حزبی امر را بر خود مشتبه و باور دارد « باهمه امتیازات رانتی» در باب مدرک تحصیلی یا « انتصاب بعنوان نماینده تهران » حایز شرایط کاملامناسب ریاست جمهوری در این وانفسا میباشد و در صورت تایید صلاحیت که بعید بنظر میرسد، کوس ان الحق خواهدزد و به نا گهان خود را « نماینده منحصربفرد اصلاح طلبان » میداند و دولت کنونی را اگر بتواند برای عقب نماندن از قافله تضعیف خواهد نمود.
& یا فردی که با اعتبارات بی حساب و کتاب « دور از بازرسی » و « معاف از مالیات » درپوشش « سرپرستی خادمان حرم » با تکیه بر اعتقاد ستودنی عوام « بدون تجربه مدیریتی در سطح کلان » درصدد جلب آراء برآمده و وظیفه شرعی را ملاک تصمیم و از « آیین توزیع مواد غذایی » پیروی مینماید و « عقبه عملکرد خود» را مطرح نمی نماید، که هریک داستانی مشابه « دولتمند پر حدیث نهم و دهم » دارند…
بگذریم…. با برجام در تاریخ سازمان ملل از این نظر که یک کشور وارد فصل هفت منشور این سازمان شد و توانست بدون کمترین منازعه نظامی از آن خارج شود، تامین امنیت ملی، تصحیح وجهه جهانی ایران که تندروهای درون کشور منکر آنند – در واقع زمینه ساز دستیابی به نتایج ملموسی گردید که کادر اقتصادی کابینه « نسبتا متخصص » دولت روحانی، به دفعات به آن پرداخته و به فاجعه ای که درانتظار وطنمان بود پایان دادند.
افزایش « مراودات اقتصادی » ایران در سطح جهانی، ورود شرکت های معتبر مشاوره ای که ظرفیت ها و فرصت های اقتصادی کشور را مورد مطالعه قرار داده اند زمینه ساز ورود سرمایه گذاران خارجی به اقتصاد ایران در دور دوم دولت فعلی خواهد شد.
این موضوع مبین اینستکه: اقتصاد جهانی به اقتصاد ایران اعتماد کرده و تمایل زیاد فعالان اقتصادی برای ورود به اقتصاد ایران را نیز نشان می دهد که البته این تازه آغاز راه است.
متاسفانه، برخی از گروه هایی که با برجام مخالفند، با این تصور که دولت منافع آنها را به خطر انداخته، از هیچ گونه کارشکنی فروگذار نکرده، برای ضربه زدن به دولت بدور از منافع ملی و نگاه به آینده جامعه رو به تحول، به هر اقدامی دست میزنند.
برملت هشیار و عاقل ایران با میلیون ها جوان تحصیلکرده، اندیشمند و متفکر حاضر و ناظر – حتی در درون روستاها واجب است:
در این موقعیت با حمایت از روحانی که « بیش از پیش مواجه با حملات گوناگون خواهد شد » و از صدر تا ذیل انحصار طلبان با اعزام نماینده بعرصه انتخابات با چهره های آشنا و فرصت طلب در رقابت جدی با او و به چالش کشیدن ایشان بطور گروهی در مناظره ها با برنامه وارد میشوند:
با شرکت در انتخابات در پیش با همه اما و اگرها، تبلیغات هدفدار را – مشابه اسفند ۹۴ « نقش برآب » تحول تدریجی را با حداقل هزینه برای آیندگان فراهم سازند.
آنچه در این رابطه میاید بیشتر ازاین منظر میباشد که بطور نسبی دولت روحانی نشان داده با مشکلات بخوبی آشنا و در صدد رفع موانع با همه محدودیت ها و دخالتهاست.
در این رابطه میتوان به گفته های روحانی در مقوله های: «رعایت حقوق شهروندی» توصیه به اعتراض و « طرح علنی سوال » نبستن گلوها، آزادی های مدنی و تاکید بر اجرای « مواد مغفول مانده قانون اساسی » ضرورت لغو تحریمها ی غیرهسته ای که ما نع جذب سرمایه گذاری خارجی، بتبع آن انحرافات اجتماعی، توسعه فساد و بیماری های عصبی، فراهم نشدن فرصت های شغلی، توفیق در برنامه های مختلف اجتماعی، رفع موانع جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی، تقویت پول ملی وثبات قیمت ارز، بهبود
کیفیت کالاهای داخلی، محدودیتهای مسافرت به خارج از کشور و روابط بین ا لمللی و بسیاری موارد دیگر شده، اشاره داشت.
ملت با درایت و متفکرمان در « آرامش کامل » با متمدنانه ترین حالت ممکن، بزودی اقدام بایسته را در«مورد این موضوع اساسی و بسیار سرنوشت ساز » مبذول خواهد کرد.