برای بزرگوار زن آزاده ایرانی نسرین ستوده که در بند دژخیمان حکومت دینی دیریست که به اعتراض ترک خوردن کرده است!
م. سحر
زنی به گوشهء زندان ، چراغِ خانهء ماست
وجودِ مُشتعلی شعلهء شبانهء ماست
چو رو شنای شرف زان سوی حصار ستم
پیام و پرتو خورشیدِ جاودانهء ما ست
صدای بستهء او را اسیر نتوان داشت
که کوبش دل و آواز عاشقانه ماست
ستوده باد عزیزی که نام نسرینش
نشانهء شرفت و شاهدِ زمانهء ماست
بمان که اهل زمین از تو بهرمند شوند
چنین که یاد تو در نغمه و ترانهء ماست !
پاریس ۱۰ آذرماه ۱۳۹۱
http://msahar.blogspot.fr/