امیرمحمد قاسمی زاده ، نقاش و مجسمه ساز جوانی است که اتفاقا کوله بار پرتجربه ای دارد ، او با کشیدن پرتره شاعران و موسیقی دان های ایرانی قصد دارد که یادهای آنها را زنده نگه دارد.
اتفاقی که در سال های اخیر کمتر شاهدش بوده ایم و بیشتر کارهای فرهنگی با خط کشی ها و جناح بندی های سیاسی همراه بوده است.
اما به گفته قاسمی زاده که اعتقادی براین جناح بندی های سیاسی ندارد و تاریخ خود غربال به دست در راه است.
این هنرمند هدف اصلی خود را برای این انتخاب دوره مشروطه تا سال ۱۳۵۷ را اهمیت و تاثیرگذاری هنرمندان این دوره عنوان می کند.
او می گوید : “پس از حمله اعراب به ایران و مسلمان شدن ایرانیان، نگارگری و شبیه سازی در ایران حرام شد. با اینکه در دوران ساسانی شاهد اوج هنر نگارگری و شبیه سازی در ایران بودیم ، اما به یک باره همه چیز در سکوت فرو رفت و هنرمندانی که دست از کار نکشیدند، در انزوای کارگاه های مخفی خود، به کارشان ادامه دادند و از آن پس این شاعران بودند که هوشمندانه در شعرشان پلی میان رقص ، موسیقی و نگارگری ایران زدند و شعر ایرانی معجونی از همه هنرها و سراسر نقاشی و تصویر و شور شد.
امیرمحمد قاسمی زاده (نیا) متولد ۱۳۵۸ تهران و دانش آموخته نقاشی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد است.
پیش از در کارنامه این نقاش شاهد برپایی نمایشگاهی از نقاشی های او با عنوان یاد بامداد که شامل پرتره هایی از احمد شاملو بر اساس شعرهایش بود ، هستیم او کل این مجموعه را به آیدا سرکیسیان اهدا کرد. نقاشی های این مجموعه در قالب کتابی نیز با عنوان «یاد بامدا» در قالب ویژه نامه مجله گوهران منتشر شد.
او تاکنون مدیرهنری چند نشریه ادبی نیز بوده است و تعدادی از مجسمه های او نیز در جای جای تهران از جمله بوستان جستجو نصب شده اند.
مریم آموسا
از: ۶۶۶ سبز