کمپین حقوق بشر در ایران گفت دولت ایران باید فورا ممنوعیت سفر همسر کاووس سیدامامی فعال برجسته محیط زیست و استاد دانشگاه ایرانی-کانادایی، را رفع کند تا اجازه داشته باشد هر زمان که مایل است کشور را ترک کند و به ارعاب و آزار و اذیت خانواده سیدامامی پایان دهد.
در اولین ساعات روز ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ خانواده سید امامی -مادر به همراه دو فرزند پسرش- در حال عزیمت از تهران به سمت ونکور کانادا بودند که از سوار شدن مریم ممبینی، مادر، به هواپیما در فرودگاه بینالمللی امام خمینی تهران ممانعت به عمل آمد. پاسپورت ایرانی او نیز توقیف و به جای آن یک رسید به او داده شد.
هادی قائمی مدیر کمیپن حقوق بشر در ایران گفت: «به جای آزار و اذیت، ارعاب و تهدید خانوادهای کسی که در زندان جان خود را به صورت مبهمی از دست داده است، دولت ایران باید اجازه یک تحقیقات مستقل در مورد پرونده مرگ سیدامامی، شهروند ایرانی کانادایی که توسط سازمان ملل هدایت میشود را صادر کند.» او اضافه کرد: «به عنوان کانادا به عنوان کشوری با نفوذ در ایران باید این خواسته را پیگیری کند.»
کریستیا فریلند، وزیر خارجه کانادا گفت زمانی که مطلع شده است که مومبینی از ترک کشور به همراه پسرانش منع شده است، «عصبانی» شد. او در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۹۶ در حساب توییتر خود نوشت: «ما خواهان آن هستیم که او به عنوان یک کانادایی از آزادی برای بازگشت به خانه برخوردار شود.»
تا کنون دولت کانادا از ایران نخواسته است که در خصوص مرگ سیدامامی تحقیقات مستقل انجام بدهد و همچنان در حال بررسی گزینههای موجود هستند.
هادی قائمی گفت: «قبل از اینکه همسر خانم مومبینی در زندان جان خود را از دست بدهد، او ساعتها بازجویی شد و مجبور شد نامهای را امضا کند که میگوید او بارسانهها صحبت نخواهد کرد. فهم چنین درجهای از بیرحمی علیه یک خانواده داغدار بسیار دشوار است.»
در بیانیهای که در ۱۶ اسفند برای کمیپن حقوق بشر در ایران ارسال شده است، رامین سیدامامی گفته است که زندگی او و خانوادهاش از زمانی که آنها از مرگ کاووس سیدامامی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۶ در زندان اوین تهران مطلع شدند، در «آشوب و وحشت» رها شده است.
او در این بیانیه گفته است: «پس از اینکه خانواده ما به طور مداوم مورد آزار و تهدید قرار گرفتیم، خانواده ما به دلیل امنیت خود تصمیم گرفته است که ایران را ترک کند و به ونکوور برود تا بتوانیم یک زندگی آرام و جدید را شروع کنیم.»
رامین سیدامامی اضافه کرد مادر او به صورت متداوم به دلیل حملههای عصبی در بیمارستان بستری شده و برادر تحت «نظارت و شنود» بوده است.
او اضافه کرد: «مقامات به وکلای ما گفتهاند که به بردارها بگویید یا خفه شوند یا آنها را خفه میکنیم. مامورین حکومتی در مسیر راه ما قرار گرفتهاند و گفتهاند که ما مراقب شما هستیم.»
رامین سیدامامی اضافه کرد: «من حقیقتا اعتقاد دارم تنها دلیلی که بقیه ما را دستگیر نکردهاند به این دلیل است که صحبت کردیم و نپذیرفتیم که سکوت کنیم.»
کاووس سیدامامی، تحصیل کرده رشته جامعهشناسی در امریکا و مدیر بنیاد حیات وحش ایرانیان، در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۹۶ به همراه تعدادی از اعضای و کارمندان سابق این بنیاد بازداشت شد.
مقامات ایرانی او را به جاسوسی متهم کردند و گفتند که او در دستشویی سلولش و دو هفته بعد از زندانی شدن، دست به خودکشی زده است، اما هیچ سند و مدرکی برای اتهامهای مطرح شده ارائه نکردند. خانواده سیدامامی برای انجام کالبدشکافی مستقل قبل از دفن او فشار وارد کردند.
رامین سیدامامی گفته است که به او ویدیوی نشان دادند که در آن ساعتهای آخر زنده بودن پدرش را در سلولش نمایش میدهد اما لحضه مرگ او در ویدیو ضبط نشده است.
خانواده سیدامامی و کارشناسهای سازمان ملل درخواست تحقیقات مستقل کردهاند.
حداقل چهار زندانی در زندانهای حکومت بین بهمن تا فروردین امسال درگذشتند. در تمام این پروندهها بجز یکی از آنها، مقامات ادعا کردند که زندانیان دست به خودکشی زدند.در هیچ کدام از این پروندهها تحقیقات مستقل و یا کالبدشکافی با استانداردهای جهانی صورت نگرفته است.
هادی قائمی: «امسال وزیر سابق اطلاعات ایران تایید کرد که مقامات ایرانی در مرگ زهرا کاظمی، شهروند ایرانی کانادایی، که در سال ۱۳۸۲ در زندان اوین درگذشته بود، تقصیرکار بودند.» او اضافه کرد: «اگر کشورهایی که با ایران رابطه دارند از اهرمهای نفوذ خود استفاده نکنند و همچنان ساکت بمانند، ممکن است باز هم پازنده سال بگذرد و هیچگاه مشخص نشود که کاووس سیدامامی چگونه در زندان جان خود را از دست داد و عدالت همچنان در اغما بماند.»