تاجی احمدی:

مخالفانِ شما ادعا میکنند که قبولِ نخست وزیری از سویِ شما، در اون موقعیتِ خاص، صِرفاً بخاطرِ جاه طلبی شما بوده، و درخواستِ ملاقاتِ با خمینی از سوی شما، در اونموقعِ بحرانی، باز هم صِرفاً بخاطرِ حفظِ مقامِ نخست وزیری بوده

شاپور بختیار: بعد از گذراندنِ ایّامِ بسیار تاریک، قبولِ نخست وزیری کردن برایِ نجاتِ مملکت بود، نه برایِ فقط از بین بردنِ اون رژیمی که مملکت را اون طور اداره میکرد، بلکه برای جلوگیری از یک رژیمی که پیشبینی کردم، به موقع هم گفتم.

در اون موقعی که بنده رو به نخست وزیری دعوت کردند، من میتوانم بگم فقط به جَبرِ تاریخ باید رجوع کرد، نه به میلِ کسی.

اگر آرامش در ایران بود، اگر پول بود، اگر هیچ خبری رویِ صحنۀ بین المللی نبود؛ باز “هویدا”ها ادامه میدادند، یا “اقبال” بود، یا “هویدا” بود، یا “اسدالله عَلَم” بود، یا یکی از اینها بود

نه، من نخست وزیرِ عــــادی نبودم، یعنی یک نخست وزیری بودم مسئول، و قبولِ مسئولیت بر طبقِ قانونِ اساسی میکردم.
اون اقداماتی هم کردم، شبیه به هیچ کدام از آقایونی که اسمِ خودشان را “نخست وزیر” گذاشته بودند و در حقیقت “رئیس دفتر” بودند، نبود.

برگرفته از کلیپ
از ۰:۰۳ تا ۱:۳۶

از: بالاترین

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید