امیر هاشمی مقدم، پژوهشگر فرهنگی، در یادداشتی با عنوان ««جمهوری اسلامی» یا «ایران»» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

حسن روحانی، سه‎شنبه در پاسخ به پرسش‌های نمایندگان مجلس و در دفاع از عملکرد دولت خود، به مجلس رفت. در اینجا نه کاری به درستی پرسش‌ها از روحانی دارم و نه به درستی پاسخ‌های وی. بلکه سخنم بر سر درستی یا نادرستی جمله‌ی زیر است که از سوی رییس‌جمهور به کار رفت:

به نظر می‌آید روحانی، تردید نسبت به آینده نظام را مهمتر و بالاتر از تردید نسبت به آینده ایران می‌داند. چنین برداشتی که نظام را «بالاتر» از ایران بدانیم، کاملا نادرست است. اصولا نظام جمهوری اسلامی یا هر نظام دیگری، باید فلسفه‌ی وجودی خود را در خدمت ایران و ایرانیان بداند، نه بالاتر از آنها. این اصل، نه تنها برای ایران، بلکه برای هر حکومت دیگری در هر گوشه‌ی دنیا صدق می‌کند. بالاتر دانستن جایگاه نظام نسبت به ایران، اندیشه‌ای بسیار خطرناک است که می‌تواند پیامدهای جدی‌ای داشته باشد.

اگر نظام را بالاتر از ایران بدانیم، در بزنگاه‌هایی که ناچار به گزینش می‌شویم، اولویت را بر نظام قرار داده و ایران را قربانی می‌کنیم. برای نمونه، در امتیاز دادن به کشورهای دیگر (به‌عنوان نیروهای بیرونی) و یا تجزیه‌طلبان (به‌عنوان نیروهای درونی)، چنین خطری وجود دارد. اگر می‌بینیم در بحث دریای مازندران، بی‌اعتمادی گسترده‌ای بین ایرانیان درباره‌ی مذاکرات و امتیازهای احتمالی داده‌شده وجود دارد، یک دلیلش جا افتادن همین اندیشه‌ی نادرست است. یعنی مردم هم به این باور رسیده‌اند که برای مسوولین، حفظ نظام و قدرت، بالاتر از ایران اهمیت داشته و بنابراین هر آن ممکن است مسوولین برای حفظ نظام، امتیازات جبران‌ناپذیری به کشورهای دیگر بدهند.