«مطالبات جامعه باید به سمت توسعه سیاسی برود، زیرا توسعه سیاسی موجب توسعه اقتصادی و توسعه پایدار در کشور خواهد شد.»
«برنامه دکتر مصدق یعنی قانون ملی شدن صنعت نفت و آزادی انتخابات، برنامه‌ای بود برای مبارزه استبداد و استعمار بود. با گذشت چندین دهه هنوز نیازمند این دو برنامه هستیم.»
«استقلال و آزادی جدایی‌ناپذیر هستند و دو روی یک سکه هستند.»
⬅️ [درباره خانم نسرین ستوده] جای یک وکیل دادگستری که کاری جز وظیفه شغلیش کاری انجام نداده، در زندان نیست. باید هرچه سریعتر آزاد شود.
⬅️ جای تعجب است که مقامات مانع از حضور ما در احمدآباد شدند، این مقامات وقتی یک خیابان کوچکی (نفت) را به نام دکتر محمد مصدق گذاشتند و در همان روز (۱۴ اسفند) تصویری از دکتر مصدق را در جلسه شورای شهر تهران قرار دادند. ظاهراً به‌خاطر این بود که در مجامع بین‌المللی مرتب از حرکت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد بر علیه دولت ملی دکتر مصدق بتوانند انتقاد کنند. این قبیل کارها بهره‌برداری ابزاری است. در حالی‌که پیروان دکتر مصدق وقتی برای ادای احترام به آرامگاه وی می‌روند، این‌گونه جلوگیری می‌شود. فکر نمی‌کنم رفتن دو اتوبوس برای ادای احترام مشکلی برای امنیت ملّی کشور ایجاد کند!
⬅️ دولت ملی دکتر مصدق عملاً باور به استقلال و آزادی داشت. اولین بخش‌نامه‌ای که به کل کشور به عنوان نخست‌وزیر صادر کرد، این بود که «شهربانی کل کشور مطبوعات آزاد هستند. حتی اگر مطلبی بر علیه شخص نخست‌وزیر نوشتند، هیچ‌کس حق اعتراض به آنها را ندارد.» مصدق آزادی احزاب را رعایت کرد. تاجایی‌که احزاب شدیداً مخالف دولت، فعال و آزاد بودند. آزادی اجتماعات، آزادی انتخابات، تمامی آزادی‌های اساسی را در دولت خود رعایت کرد.
⬅️ استقلال که روی دیگر آزادی است. آزادی و استقلال همواره باید در کنار یک‌دیگر باشند. دو روی یک سکه هستند. دکتر محمد مصدق استقلال را محقق کرد. در زمان دولت ملی به‌جرأت می‌توانیم ادعا کنیم که سرنوشت ملت ایران در تهران توسط دولت ملی مصدق تعیین می‌شد و قدرت‌های بیگانه نه از لندن، واشنگتن یا مسکو هیچ نفوذ روی دولت نمی‌توانستند داشته باشند. استقلال به معنای واقعی تحقق پیدا کرد.
⬅️ دکتر مصدق هیچ‌گاه به مردم دروغ نگفت. آن‌چه که می‌گفت حقیقت، صداقت، راستی و به حرف خود عمل میکرد.
⬅️ در دوره دولت ملی، بیلان اقتصادی، مثبت شد. یعنی تنها زمانی است که در این صد سال، بدون فروش نفت، صاردان بیشتر از واردات ما شده بود.
⬅️ قدرت‌های خارجی و داخلی بر نمی‌تافتند که الگویی از دولت ملّی و حاکمیت ملّی باورمند به دموکراسی، آزادی و استقلال؛ در خاورمیانه وجود داشته باشد. آن را برای غارت‌گری خود مضر می‌دانستند. بنابراین با کودتای ۲۸ مرداد دولت ملی ساقط کردند. آن رهبر ملی را محاکمه، زندان و در روستای احمدآباد حصر کردند. زمان درگذشت ایشان مقامات نگذاشتند طبق وصیت کنار شهدای قیام سی‌تیر دفن شود و دستور دادند که در ساختمان محل زندگی دفن شود. متأسفانه اجازه تشییع جنازه و برگزاری مجالس را ندادند.
⬅️ هرگاه درب آرامگاه دکتر مصدق در احمدآباد بر روی مردم باز بود، مردم استقبال بی‌نظیری از این رادمرد کردند. به‌عنوان نمونه در چهارده اسفند ۱۳۵۷ چند روز پس از انقلاب، استقبال مردم از آرامگاه دکتر مصدق توانستند آزادانه به آنجا بروند و احساسات قلبی خود را به این شخصیت بزرگ تاریخ نشان دهند. شاید آمار حضور مردم بیش از میلیون نفر بوده است. در این سالیان همواره راه ورود به احمدآباد را حتی از چند کیلومتری مسدود کرده‌اند. هر زمانی که حاکمیت اقتدارگرا و انحصارطلب اجازه حضور مردم به آرامگاه دکتر مصدق را بدهد، قطعاً آن صحنه‌های تکرار خواهد شد.
⬅️ دکتر مصدق برنامه دولت خود را دو ماده خلاصه کرد. یکی اجرای قانون ملّی شدن صنعت نفت و اصلاح قانون انتخابات. اکنون که دهه‌ها از آن زمان می‌گذرد. مشخص است که دکتر مصدق با این برنامه ماده نخست هدفش استقلال و مبارزه استعمار انگلیس را داشت. در ماده دوم در صدد آن بود که انتخابات به‌نحوی برگزار شود که عوامل مختلف داخلی و خارجی نتوانند در انتخابات اثرگذار شوند و انتخابات سالم برگزار کنند. در نتیجه آزادی و حاکمیت ملّی تحقق پیدا کند.
⬅️ ملی شدن صنعت نفت، سبب شد که پول نفت سر سفره ملت ایران آورده شود و در نتیجه این پول نفت بود که کشور از لحاظ اقتصادی ارتقای زیادی پیدا کرد. با وجود اینکه پول نفت آن‌طور که باید استیفای صدرصد برای ملت ایران نشد و بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، بازهم کنسرسیومی تشکیل شد. ولی با وجود همین کنسرسیوم درامد نفتی به طرف ایران آمد و باعث ساخته شدن بسیاری از زیربناهای اقتصادی شد.
⬅️ بحران‌های مختلفی که در کشور ایجاد شده، نتیجه این است که حاکمیت سیاست داخلی خود را بر مبنای رفع فقر، بیکاری و ارتقای سطح زندگی قرار نمی‌دهد. اگر سیاست داخلی کشور، براساس رفع فقر، بیکاری و ارتقای سطح زندگی مردم می‌خواست بنا کند، باید سیاست خارجی را در همین مسیر به خدمت می‌گرفت. باید با دوستی با تمام کشورهای همسایه و قدرت‌های جهانی پیش میرفت و حمایت بین‌المللی را برای ساختن جامعه ایران به‌کار می‌گرفت. ولی ما دیدیم که در سیاست خارجی، با دخالت مناقاشات منطقه و خصومت با قدرت‌ها، حرکت کرد.
⬅️ این سیاست خارجی در خدمت ارتقای اقتصادی و رفاه، آسایش ملت ایران نمی‌تواند باشد. در نتیجه این سیاست‌های داخلی و خارجی امروز ما دچار تگناهایی مانند تحریم‌های اقتصادی، کاهش فروش نفت، عدم دسترسی به منابع مالی و … که اینها موجب پایین آوردن سطح تولید ملی و باز شدن دروازه‌های مملکت برای یک اقتصاد دلالی جهت عرضه کالاهای خارجی به ویژه کالاهای چینی (برای چندین سال)، شده است. این سیاست باعث شده بسیاری از کارگا‌ها و کارخانجات کشور ورشکسته شوند.
⬅️ فسادهای زیادی که در تاریخ کشور ما سابقه نداشته؛ فسادهایی که این آخرینش هفته پیش برملا شده شش‌ونیم میلیارد یورو در جریان پتروشیمی سوء‌استفاده مالی و اختلاس صورت گرفته است. این ارقام نجومی اختلاس و فساد، اون سیاست غلط خارجی، سیاست‌های تولید بر باد ده اقتصاد داخلی، همه باعث شده که فقر و بیکاری عمومی در کشور پیدا شود.
⬅️ باید اعتراض‌ها تنها در خواسته‌های صرفاً صنفی (البته به‌حق) پیش نرود، بلکه خواسته‌های به سمت مطالبات آزادی‌خواهانه نیز باشد. اگر آزادی، دموکراسی و حاکمیت ملّی برقرار شود، تمام تنگناها مالی برطرف می‌شود و شکوفایی اقتصادی پیدا می‌شود. در کنار توسعه، توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی است. توسعه سیاسی کنار توسعه اقتصادی منجر به توسعه پایدار در کشور خواهد شد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید