شکر یکی از کالاهای اساسی و استراتژیکی است که دولت همواره برای تولید و واردات آن توسط بخش خصوصی از ارزان‌ترین نرخ ارز هزینه می‌کند. بر همین اساس این کالا مانند دیگر محصولات اساسی تحت نظارت کامل ستاد تنظیم بازار قرار داشته و همیشه قیمت خرید و فروش آن از کارخانه تا بازار مصرف، تعیین و ابلاغ می‌شود.

براساس آخرین مصوبه ستاد تنظیم بازار مورخ سوم شهریور سال ۱۳۹۷ حداکثر قیمت شکر بسته‌بندی ۹۰۰ گرمی برای مصرف‌کننده باید ۴,۰۰۰ تومان باشد و این قیمت برای شکر فله ۳,۴۰۰ تومان و شکر بسته‌بندی هزار گرمی ۴,۴۰۰ تومان و شکر سفید درب کارخانه برای مصرف‌کننده ۳,۰۰۰ تومان تعیین شده است. در ابلاغیه ستاد تنظیم بازار تاکید شده عرضه و فروش شکر با قیمت‌های بیش از این نرخ‌ها مصداق گران‌فروشی بوده و با آن برخورد می‌شود.

این در حالی است که در حال حاضر قیمت شکر در بازار مصرف بسیار بیشتر از آن چیزی است که ستاد تنظیم بازار تصویب و ابلاغ کرده به عنوان مثال هر بسته شکر ۹۰۰ گرمی ۹,۰۰۰ تومان فروخته می‌شود. در این رابطه نکته جالب توجه این است که ضعف نظارت به جایی رسیده که برخی کارخانه‌های تولیدکننده و بسته‌بندی کننده شکر به خود اجازه داده‌اند گران‌فروشی را رسمی کرده و قیمت‌های غیرقانونی را به صورت رسمی بر روی کالای خود درج کنند. به عنوان مثال یکی از شرکت‌های عرضه‌کننده شکر در بسته‌بندی ۹۰۰ گرمی قیمت فروش ۷,۶۰۰ تومان را روی آن هک کرده است در حالیکه طبق مصوبه ستاد تنظیم بازار قیمت آن باید ۴,۰۰۰ تومان باشد.

در این شرایط مشخص نیست نهادهای نظارتی به‌ویژه سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان و سازمان تعزیرات حکومتی کجا هستند!؟

به نظر می‌رسد اقدام اخیر برخی شرکت‌ها در رسمی کردن گران‌فروشی؛ برخورد شدید سازمان‌های نظارتی را می‌طلبد آن هم در شرایطی که رئیس‌جمهوری اخیراً در دستوری به چهار وزیر کابینه به آنها دستور داد با عوامل اخلال در روند توزیع و گران‌فروشی کالا و خدمات به شدت برخورد شود.

ایسنا