تیمسار فربُد از #جنسی_دیگر اما جنس ملّی و مصدقی بود.
متن پیاده شده سخنرانی دکتر حسین موسویان رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران، در آیین نکوداشت تیمسار فربد عضو پیشین هیأت رهبری جبهه ملی ایران.
سال‌ها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب
لعل گردد در بدخشان، یا عقیق اندر یمن.
(سنایی غزونی)
به‌راستی زمان طولانی باید سپری شود، تا شخصیتی با ابعاد «تیمسار سرلشگر ناصر فربُد»، یک نظامی ملّی، میهن‌دوست، در عین حال یک متفکر بزرگ سیاسی، استراتژیست، دانشمند علوم سیاسی و روابط بین‌الملی، فردی صاحب قلم و یک شاعر و ادیب، بتواند در عرصه جامعه نمودار شود.
تیمسار فربُد در سال ۱۳۰۱ زاده شد. پس از طی دوره دبیرستان (دبیرستان فیروز بهرام تهران)، به دانشکده افسری راه پیدا کرد و مدارج نظامی را مرحله به مرحله، طی کرد. از طرف ارتش دوره‌های تکمیلی نظامی را دوبار در آمریکا طی کرد و از نظر دانش نظامی، به‌بالاترین درجه ارتقاء پیدا کرد. وی در سال ۱۳۳۶ با بانو «ناهید صَدیقی» بانویی از تبار مرد بزرگ ملّی تاریخ ایران #دکتر_غلام‌حسین_صدیقی ازدواج کرد. نتیجه این ازدواج چهار فرزند برومند با تحصیلات عالی، مدرس دانشگاه‌ها در خارج کشور و… است.
تیمسار فربُد، درعین حال که پرورش‌یافته در ارتش شاهنشاهی بود، اما دل در گرو ایران و ملّت ایران داشت. او همواره به ملّت، رفاه، سعادت ملِی ایرانیان و به نَهضَت ملّی ایران، به رهبری #دکتر_محمد_مصدق، می‌اندیشید. فربُد درسال‌های نَهضَت ملّی، افسر جوانی بود که با گروه افسران ناسیونالیست که «شهید سرتیپ محمود افشار طوس»، بنیان گذاشته بود، در پیوند بود. همین ارتباط با ملّیون سبب شد که در سال ۱۳۵۴ پیش از موعد، بازنشسته شود.
پس از بازنشستگی کم کم امواج انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ پیش آمد. که ایشان به صفوف ملّت، آزادی‌خواهان، استقلال‌طلبان، نیروهای ملّی و طرفداران راه دکتر مصدق پیوست. بنابراین پس از پیروزی انقلاب دومین رئیس ستاد ارتش دولت موقت زنده‌یاد مهندس مهدی بازرگان شد. در ماجراهایی که در کردستان، ترکمن صحرا و … راه می‌‌انداختند، با جسارت، شجاعت و درایت در مقابل تجزیه‌خواهان ایستاد. گرچه پس از مدتی به عنوان ریاست ستاد ارتش، متوجه ناملایمات شد و متوجه شد که دست‌هایی خارج از دولت، امور را اداره می‌کنند و همان ایرادهایی که موجب استعفای «دکتر کریم سنجابی» از وزارت خارجه شد، همان ایرادها سبب شد، تیمسار فربد از سمت رئیس ستاد کل ارتش کناره‌گیری کند.
او سپس فعالیت سیاسی علنی خود را با نیروهای ملّی شروع کرد. در شورای مرکزی جبهه ملّی ایران پذیرفته شد. شورای مرکزی، ایشان را به عنوان عضو هیأت رهبری انتخاب کرد. در پلنوم جبهه ملی ایران در سال ۱۳۸۲ (در منرل زنده‌یاد مهندس نظام‌الدین موحد)، به عنوان نائب رئیس پلنوم در پشت میز هیأت رئیسه، قرار گرفت.
سرلشگر ناصر فربُد، هوادار نهضت ملّی ایران و رهبر بزرگ آن دکتر محمد مصدق بود. اما پرسش این است؛ نهضت ملّی ایران و راه دکتر مصدق چیست که ایشان طرفدار آن بود؟ راه مصدق: «آزادی»؛ اعتقاد عمیق به آزادی، از بن دندان به آزادی باور داشتن. حاکمیت ملّی، رعایت حقوق بشر، «استقلال»؛ که این کشور مستقل از سیاست‌های خارجی، سیاست‌های بیگانه روی پای خود بیاستد وسرنوشت این ملت در تهران و به‌وسیله نمایندگان و برگزیدگان واقعی ملت ایران اداره شود. این سرنوشت در لندن، واشنگتن، مسکو و… رقم نخورد.
دکتر مصدق طبعاً پیرو راستین وی تیمسار فربد، باورمند به «عدالت اجتماعی» بودند. عدالت اجتماعی یعنی این‌که اختلاف طبقاتی حیرت‌انگیزی که شاهد آن هستیم، در جامعه وجود نداشته باشد. در این مملکت ثروتمند، توزیع عادلانه ثروت صورت بگیرد و فقر در جامعه وجود نداشته باشد.
دکتر مصدق دولت پاکدست و پاکیزه، در این کشور تشکیل داد و تیمسار فربد هم همواره پاکیزگی و پاکدستی را از خود نشان داد. تیمسار ناصر فربد تا آخرین روزهای حیات، در خانه سیاسی دکتر محمد مصدق یعنی «جبهه ملّی ایران» حضور داشت و به‌‌فکر ملت، راه نهضت ملی، راه دکتر مصدق، استقلال، آزادی، حاکمیت ملّی و عدالت اجتماعی بود. بنابراین باید بگوییم او نظامی از جنس دیگر بود، اما از جنس ملّی، مردمی و مصدقی بود.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید