قاچاق ماده مخدر مت‌آمفتامین، معروف به “شیشه”، در کشورهای ایران، پاکستان و آسیای جنوبی رونقی بی‌سابقه یافته است. کارشناسان علت این پدیده را ناتوانی رهبری دولت‌ها و ضعف ساختار حقوقی در این کشورها می‌دانند.
ایران، پاکستان و کشورهای جنوب آسیا به صحنه‌ی گسترده بازار سیاه ماده مخدر و روان‌گردان مت‌آمفتامین، که در ایران به “شیشه” معروف است، بدل شده‌اند.
از جمله دلایل گسترش قاچاق این ماده روان‌گردان ضعف رهبری دولت‌ها و ساختارهای ناتوان حقوقی برای مبارزه با آن در این کشورها دانسته می‌شود. این ناتوانی‌ها باعث شده که افراد بزهکار قادر باشند در کشورهایی در منطقه که دارای صنعت پیشرفته‌تر داروسازی هستند، به مواد اولیه لازم برای تولید مت‌آمفتامین دست یابند. دو ماده اولیه برای تولیداین ماده مخدر عبارتند از: افدرین و شبه افدرین.
مت‌آمفتامین (یا متاآمفتامین) که در بازار سیاه به “شیشه” شهرت دارد، یک ماده روان‌گردان و محرک اعصاب است. استعمال این ماده مخدر تاثیری مستقیم بر مکانیسم‌های مغز می‌گذارد و باعث شادی و هیجان کاذب در فرد می‌شود.
اختلال شدید در خواب یا بی‌خوابی، بی‌اشتهایی شدید برای ساعت‌ها و حتی روزها و نیز تشنگی مفرط از جمله نشانه‌‌های خطرناک استعمال این ماده‌ی روان‌گردان است.
گفته می‌شود “شیشه” ماده‌ای “غنی‌تر” از هروئین است و اعتیادآوری بیشتری دارد. تولید این ماده در ایران و کشورهای منطقه سال به سال رو به افزایش است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از آمارهای سازمان ملل، در ایران شمار آزمایشگاه‌های تولید “شیشه” کشف شده در طول سه سال گذشته از سه مورد به ۱۶۶ مورد رسیده است. این در حالی است که در همین فاصله‌ی زمانی تجارت با ماده‌ی اولیه “شیشه” در پاکستان سه برابر بوده است.
یک دادگاه عالی پاکستان دو شرکت بزرگ داروسازی این کشور را متهم کرده که با استفاده از نفوذ برخی شخصیت‌های سیاسی، از جمله پسر یوسف رضا گیلانی، نخست‌وزیر پاکستان، حجم بزرگی از ماده افدرین را برای تولید “شیشه” یا مت‌آمفتامین به فروش رسانده‌اند که ارزشی چندین میلیارد دلاری داشته‌اند. این شرکت‌ها در برابر اتهام دادگاه مدعی هستند که عملی خلاف قانون انجام نداده‌اند.
به گزارش سازمان ملل، از هر ۵/ ۱ کیلوگرم افدرین می‌توان یک کیلوگرم مت‌آمفتامین تولید کرد. هر یک گرم مت‌آمفتامین (یا ” شیشه”) مثلا در ژاپن حدود یک‌هزار دلار به فروش می‌رسد.
نیاز مشکوک ایران به ماده اولیه تولید “شیشه”
اغلب کشورها، ازجمله کشورهای آسیای جنوبی، پاکستان و ایران، موظف هستند آمار نیاز خود به ماده افدرین و شبه افدرین را سالیانه به سازمان ملل گزارش کنند.
به گفته کارشناسان سازمان ملل، میزان نیاز دو کشور ایران و پاکستان به این دو ماده طی سال‌های گذشته به طور مشکوکی افزایش یافته است. احتمال داده می‌شود بخش بزرگی از این دو ماده به قاچاقچیان مواد منتقل می‌گردد.
از: دویچه وله
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید