خرس‌های قطبی به دلیل از دست رفتن یخ در دریای قطب شمال بر اثر بحران آب و هوایی، برای ادامه حیات به جفت‌گیری با خویشاوند هم‌خون روی آورده‌اند.

بر اساس مطالعه‌ای که چهارشنبه در مجله رویال سوسایتی منتشر شد، جفت‌گیری با هم‌خون باعث از بین رفتن ۱۰ درصد تنوع ژنتیک در جمعیت خرس‌های قطبی مجمع‌الجزایر سوالبارد نروژ در فاصله سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ شده است.

دانشمندان موسسه قطبی نروژ با بررسی داده‌های اکولوژیک و مهندسی‌ به مدت دو دهه، روند  تغییرات ژنتیک در جمعیت خرس‌های قطبی در این مجمع‌الجزایر را مطالعه کردند.

از بین رفتن تنوع ژنتیکی این خرس‌ها با «از بین رفتن سریع یخ دریا در دریای قطبی بارنتز» هم‌بسته است.

این گزارش اشاره می‌کند که کاهش جریان ژن، ناشی از پاره پاره‌شدن زیستگاه خرس‌‌های قطبی در اثر از بین رفتن پوشش یخ دریا است، «که در نتیجه آن، جفت‌گیری با هم‌خون‌ بین خرس‌های قطبی محلی در مناطق اصلی نمونه‌برداری شده، افزایش یافته است.»

بر اساس گزارش صندوق حیات وحش جهانی (World Wildlife Fund)، به علت بحران تغییرات زیست‌محیطی، دریای بارنتز سریع‌ترین کاهش سطح یخی را در منطقه قطب شمال تجربه می‌کند.

سیمو مادونا، نویسنده این مطالعه، از موسسه تحقیقات اقتصادی و زیستی نروژ، به ای‌بی‌سی نیوز گفت: «از منظر تنوع ژنتیک، وقتی جمعیت این قدر کوچک می‌شود، متوجه می‌شوید که احتمال جفت‌گیری با نزدیکان هم‌خون و تولد فرزندانی در نتیجه این جفت‌گیری‌ها بیشتر می‌شود. این خطر وجود دارد که این گونه، برخی از ویژگی‌های اینک مغلوب‌، از پس پرده بیرون آیند.»

این جانوران شکارگر، برای سفر، شکار، استراحت، و تولید مثل، وابسته به وجود یخ هستند. آن‌ها بیشتر روی یخ دریا وقت می‌گذرانند هستند و به ندرت به ساحل می‌آیند.

مطالعه دیگری در ماه آوریل نیز نشان داد که بحران آب و هوایی، رژیم غذایی خرس‌های قطبی را تغییر می‌دهد.

خرس‌های قطبی بیش از نیمی از عمر خود را برای شکار غذا صرف می‌کنند، اما با فرصت‌های هر چه کمتر برای شکار فُک، این حیوانات گرسنه مجبور می‌شوند از پرندگان دریایی و تخم پرندگان تغذیه کنند.

با کاهش منابع غذایی‌، خرس‌ها به طرز فزاینده‌ای آدم‌خوار هم شده‌اند. آن‌ها همچنین از لانه مادری، جایی که دوران بارداری را در آن سپری می‌کنند، «به طرز فزاینده‌ای جدا می‌افتند.»

ماه گذشته ، سوتلانا رادیونوا، مقام ارشد محیط زیستی روسیه ،در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «مایه نگرانی است که خرس‌های قطبی به شکل روزافزونی به سراغ آدم‌ها می‌آیند.» در یک مورد، گفته شد که برای ترساندن گروهی از خرس‌ها و بازداشتن‌شان از ورود به شهرک‌های گوزن شمالی در شبه‌‌جزیره یامال در شمال غربی سیبری، چند هلی‌کوپتر مستقر شده است.

این مطالعه می‌گوید که افزایش میزان انزوا بین حیوانات، «ممکن است در آینده جفت‌گیری با خویشاوندان هم‌خون را بین آن‌ها افزایش دهد، و به احتمال زیاد اثرات منفی‌‌ای مانند افسردگی هم‌خونی به بار آورد.» با این حال، مطالعات دیگر سطح پایینی از این دست جفت‌گیری‌ها گزارش کرده‌اند.

حدود ۲۵ هزار خرس قطبی روی کره زمین باقی مانده است که در قطب شمال در آلاسکا، کانادا، گرینلند، نروژ، و روسیه پخش هستند.

طبق مطالعه‌ای که مجله «نیچر کلایمت چنج»  انجام داده است، این پستانداران که هم‌اکنون گونه‌ای در معرض خطر به حساب می‌آیند،  ممکن است تا پایان این قرن دیگر وجود نداشته باشند.