راست افراطی جدی ترین تهدید علیه همبستگی چندگانه ایرانیان است!

چهارشنبه, 3ام خرداد, 1402
اندازه قلم متن

آزار جنسی و اهانت به محمد رضا عالی پیام (هالو) شاعر و طنز پرداز ایرانی توسط گروه های افراطی سلطنت طلب در تظاهرات لندن در شنبه گذشته، مستقل از هرگونه داوری درباره شخص او ، بار دیگر زنگ های خطر صدای پای فاشیسم در اپوزیسیون را به صدا درآورده است. آیا دیگر بر کسی پوشیده است چه کسانی در تمام تظاهرات خارج از کشور – به جای همبستگی و حمایت از مبارزات مردم ایران و جنبش زن، زندگی، ازادی – پی در پی به لمپنیسم و خشونت و تهدید کلامی و فیزکی برای تحمیل رهبری مطلوب خود متوسل می‌شوند؟ یا چه کسانی عکس شکنجه گران را در تظاهرات بالا می برند تا غایت آرمان های خود را به نمایش گذارند؟ یا چه کسانی به دگراندیشان مخالف استبداد موروثی، دینی و ایدولوژیک با بالا بردن عکس رضا پهلوی حمله ور شده و می کوشند تظاهرات در حمایت و همبستگی با مردم ایران را مصادره به مطلوب کنند و در صورت عدم موفقیت تلاش می کنند تا آن را برهم زنند؟ یا چه کسانی با طناب های دار در تظاهرات حضور یافته و رعب و وحشت می آفرینند؟ یا چه کسانی می کوشند شعار مرگ بر جمهوری اسلامی را به شعار “مرگ بر سه مفسد ملا چپی مجاهد” و تهدید گروه های اتنیکی تحت ستم بدل سازند؟ یاچه کسانی برای حفظ ظاهر هم که شده به جای ادعای اتحاد طلبی و شعار همه با همه شان – که در واقع همان تحمیل رضا پهلوی به مخالفان است – از انتقام گیری از پنجاه و هفتی ها سخن می گویند؟ فمینست ها و همجنس گرایان را تحقیر و تمسخر می کنند، یا در برابر شعار زن زندگی آزادی ، شعار مرد، میهن، ابادی را باد می زنند؟ یا انقلاب زنانه خیزش زن، زندگی ،ازادی را انکار کرده و از انقلاب ناسیونالیستی سخن می گویند؟ یا با شعار “رهبر ما پهلویه هرکه نگه اجنبیه” سطح درک و شعور شان را از دمکراسی و در واقع ماهیت توتالیتر و استبدادی خود را به نمایش می گذارند؟ و بالاخره در تازه ترین نمونه از افتضاحات خود تصاویر و فیلم های آزار جنسی شاعر طنز پرداز ایرانی ملقب به “هالو” توسط گروه های آتش به اختیار سلطنت طلب را با افتخار پخش کرده و به تهدید بیشتر پرداختند؟
بسیاری پیش تر تاکید کرده بودند که موضوع مرکزی نزاع اپوزیسیون راست افراطی تنها با حکومت بر سر سروری تاج به جای عمامه است و ربطی به جنبش دمکراسی خواهی در ایران ندارد. برخی اما پیش تر از سر خوش بینی، مصلحت طلبی، شیفتگی به قدرت یا لاپوشانی به این هشدارها اعتنایی نشان ندادند؛ یا از آن بدتر به قصد انکار یا تبرئه سلطنت طلبان و پهلوی طلبان، خشونت های کلامی و روانی راست افراطی را تنها به ارتش سایبری حکومت نسبت داده و به تکرار تمنای عامیانه خود مبنی بر “امروز فقط اتحاد” پرداختند! از آن بدتر برخی از سلطنت طلبان و راست افراطی با کنار گذاشتن هر پرده آزرمی، منتقدان طرفدار بازگشت نظام پادشاهی و راست افراطی را با قیاس به نفس نسبت به گرفتارهای خود به گونه ای مضحک “پهلوی ستیز” خوانده یا از آن احمقانه تر از “عقده پهلوی ستیزی” سخن گفتند! از همه بدتر آن حکایت افرادی است که می پندارند مداحی و خوش خدمتی های بی مرزشان نسبت به رضا پهلوی کفایت نکرده بلکه باید به تعرض و دشنام و حمله به تمام اپوزیسیون مخالف سلطنت روی آورند تا شاید بختی برای پذیرفته شدن در بارگاه پهلوی – دستکم به عنوان مشاور- فراهم آید. برخی دیگر اما که حمایت و تکیه تنها به سلطنت طلبان و رضا پهلوی را مایه بی آبرویی خود می دانستند، در آرزوی اتحاد نیروهای دمکرات با راست افراطی، از هیچ تلاشی برای تخطئه صداهای انتقادی بر اتحادهای پوپولیستی با راست افراطی فرو نگذاشتند و به جای استقبال از روشنگری برای جلوگیری از تکرار تجربه ۵۷ ، این گونه روشنگری ها را موجب “تضعیف اتحاد اپوزیسیون” می خوانند و منتقدان را به سکوت فرا می خوانند. از همه مضحک تر اما تلاش تازه برخی برای پرده ساتر کشیدن بر پیمان های مودت آمیز و حمایت های بی دریغ و گاه فضاحت بار پیشین خود از راست افراطی و شخص رضا پهلوی است که امروز به این نتیجه رسیده و مدعی ضرورت مرزبندی هم با چپ افراطی و هم راست افراطی برای حفظ اعتدال می شوند تا به ظاهرا چهره موجه و معقولی از خود بدست دهند!
واقعیت این است که هیچ کس به اندازه گروه های افراطی سلطنت طلب و تلاش پهلوی طلبان برای مصادره به مطلوب کردن جنبش زن، زندگی آزادی به جای حمایت از آن، به این جنبش لطمه نزد و باعث تفرقه و گسترش شکاف و دلسردی مردم نشد. شاید این تجربیات تلخ نشان داده باشد برای گسترش همبستگی در حمایت از مردم ایران و علیه جمهوری اسلامی راهی جز منزوی کردن راست افراطی که هیچ تفاوت ماهوی با جمهوری اسلامی ایران و سربازان آماده به فرمان یا آتش به اختیار آنان ندارند، باقی نمانده است. رفتار شرم آور سلطنت طلبان افراطی در برخورد با محمد رضاعالی پیام آخرین نمونه این رفتارها نیست، اما نمونه تکان دهنده ای دیگری است که از این واقعیت بر میدارد که راه گذار به دمکراسی نه از طریق بازگشت به گذشته بلکه عبور از جمهوری اسلامی و نگاه به آینده و استقرار جمهوریت در ایران است!

https://www.facebook.com/photo/?fbid=6952989124716102&set=a.174393962575686


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

یک نظر

  1. با تشکرازتحلیل خوبتون. متاسفانه الان در جامعه ایران به دلیل کمبود مطالعه سطحی نگری زیاد شده و در حال حاضر راست افراطی تهدید بسیار جدی برای عوام ایران به شمار می رود .وظیفه فعالان سیاسی است که اهمیت این نکته را بیش از پیش درک کنند
    با سپاس
    زنده باد آزادی
    برقرارباد جمهوری سکولار دمکرات ایران