دنیس سیمونو سخنگوی سابق وزارت امور خارجه فرانسه که اخیراً با هیئت اقتصادی فرانسوی به تهران آمد در المانیتور می‌نویسد:آنچه شما را پس از ورود به تهران به حیرت وا می‌دارد غربی بودن این شهر است، به رغم اینکه این کشور تحمل هشت سال جنگ و سپس تحریم‌های اقتصادی را داشته اما، کاملاً پیشرفته است.
خطوط ارتباطی در همه جا وجود دارد، سران کشور همگی در بهترین دانشگاه‌های آمریکا و اروپا تحصیل کرده‌اند و به زبان انگلیسی مسلط می‌باشند.در حوزه‌ی نفت و گاز تجهیزات آمریکایی و در دفاتر تمامی شرکت‌های ایرانی نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای آمریکایی به صورت انبوه دیده می‌شود و …این نگاه با فرض صحت (که به نظر می‌تواند عجولانه می باشد) به طور طبیعی نیاز جوامع امروز را به تکنولوژی و امکانات مناسب زندگانی که درصد بالایی ساخت و پرداخت کشورهای پیشرفته است نشان می‌دهد و این وسایل لازمه‌ی انجام امور روزمره زندگی جوامع بوده و هیچ کشوری نمی‌تواند بدون آنها امورات خود را سامان دهد.
در اینجا مناسب است اشاره شود که : در مبحث دولت الکترونیک در یک فصل از قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۸۶ که آزمایشی بودن آن تمدید شده است و در همین رابطه وضع شده – ماده‌ی ۳۷ آن می‌گوید : دستگاه‌های اجرایی موظف شده‌اند به منظور بهبود کیفیت و کمیت خدمات به مردم اقدامات زیر را انجام دهند:
۱ـ اطلاع‌رسانی الکترونیکی در خصوص شیوه‌ی ارائه خدمات همراه با زمان‌بندی انجام آن و مدارکی که متقاضی باید ارائه نماید.
۲ـ ارائه فرم‌های مورد نیاز جهت انجام خدمات از طریق ابزار و رسانه‌های الکترونیکی.
۳ـ ارائه‌ی خدمات به شهروندان به صورت الکترونیکی و حذف لزوم مراجعه‌ی حضوری مردم به دستگاه‌های اجرایی برای دریافت خدمات.
(چگونگی اجرای این بند از قانون بعد از شش سال، مطلبی دیگر لازم دارد) در ماده‌ی ۸۳ این قانون آمده است که :هر ساله بایستی براساس شاخص‌های بین‌المللی جایگاه و میزان پیشرفت کشور در مقایسه با سایر کشورهای جهان تعیین و نتایج آن در تدوین راهبردهای برنامه‌های توسعه به کار گرفته شود و …آیا این شرایط ایجاد و امکانات به کار گرفته شده و تشریحی که سخنگوی فرانسوی از شرایط ظاهری تهران به دست داده است با عمق جامعه از لحاظ فرهنگی و اجتماعی مطابقت دارد؟
چنانچه قدری انصاف توأم با صراحت و نگاه به درون داشته باشیم، از نحوه برخورد مردم با یکدیگر که نمونه‌ی بارز آن دعواهای مطرح در کلانتری‌ها و دادگاه‌هاست و یا نحوه‌ی رانندگی و سلامت روانی جامعه و … قابل قبول می‌باشد.در صورت عدم مشاهده‌ی الفبای زندگی متمدنانه در جامعه، به ریشه‌یابی حالت‌ها و نارسائی‌ها که برآمده از فقر مادی، تأمین حداقل‌های بهداشتی، تغذیه، امنیت و … می‌باشد پی می‌بریم.آیا جامعه در شرایط فعلی از حداقل این امکانات برخوردار است تا رفتار صحیحی را در امور اجتماعی از خود نشان دهد و آیا مجموعه‌ی تریبون‌های در اختیار نظام طی ۳۵ سال گذشته توانسته است این حداقل‌های رفتاری را فراهم سازد؟
… چنانچه پاسخ مثبت نیست، تنها راه حل و درمان این است که : دولت تدبیر و امید از هر لحاظ اختیارات کامل را داشته باشد و واقعا احساس کند که در پیشرفت امور او در پی برنامه‌ریزی ها … نهادهای مختلف مزاحم او نیستند، در غیر این صورت آش و کاسه همان است.
بالاخره اینکه: خستگی روحی و روانی و به حاشیه رفتن مدارا و گفتگو و همه گیر شدن ستیز و توسعه‌ی بیماری ویرانگری اجتماعی و … دردی است که بر جامعه‌ی ایرانی متاسفانه مستولی شده و باور بفرمایید سر را بیشتر از این همچون کبک نمی‌توان در برف فرو کرد … تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید