به عقل خویش بیندیش، روشنی این است
مخواه عقلِ تو در حُکمِ این و آن باشد
اگر ز کودکی خویش پا برون ننهی
هماره جان و تنت، وقفِ دیگران باشد!
***
تو را که فخر به تقلید اهل دین بوده ست
نزیبد آن که نهی نام خویش روشنفکر
چرا که فکر تو را دیگران قوام دهند
ولی تـُراست سری گرم با لبی در ذکر !