در سه روز منتهی به ۲۶مردادماه اخبار تداوم اعتراض هفتگی بازنشستگان کشوری، خودکشی یک کارگر پالایشگاه آبادان، اعتصاب و تجمع کارگران پروژه‌ای در بندرعباس، کارگران معدن کوشک و نامه اسماعیل گرامی فعال حقوق کارگران بازنشسته به رسانه‌های داخلی ایران، راه یافته است. جزییات بیشتر را در ادامه بخوانید:
سه‌شنبه اعتراضی بازنشستگان
بازنشستگان کشوری در استان‌های فارس و یزد، در ادامه سه‌شنبه‌های اعتراضی خود نسبت به «عدم اجرای قانون هم‌سان سازی حقوق بازنشستگان (اجرا نشدن ماده ۳۰ قانون برنامه ششم توسعه)» مقابل دفتر استانی صندوق بازنشستگی کشوری در شیراز و در شهر یزد مقابل استانداری این استان تجمع کردند.
خودکشی کارگر پالایشگاه آبادان بدلیل اخراج از کار
یک کارگر ۳۵ ساله بخش اورهال پالایشگاه آبادان به نام «محمدعلی حمودی» به‌دلیل آنچه “اخراج از کار” اعلام شده، با حلق آویز کردن خود در حیاط خانه‌اش واقع در منطقه سیکلین آبادان به زندگی‌اش خاتمه داد.
تجمع اعتراضی کارگران معدن کوشک
کارگران معدن کوشک شهرستان بافق در استان کرمان، در اعتراض به “عدم اجرای توافق‌نامه ۱۶بندی سال ۱۳۹۱ مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردند. این گروه از کارگران به مشکلات متعدد پیش‌آمده به‌دلیل عملی نشدن آن توافق‌نامه معدن اعتراض کردند.
به گفته آنها، بند‌های این توافق‌نامه شامل موارد متعددی چون: «پرداخت مسئولیت اجتماعی این معدن، حضور مدیر مجتمع بومی، راه‌اندازی یک واحد هشتاد هزار تنی کنسانتره، جذب نیروهای متخصص از شهرستان بافق، مشارکت در مباحث زیرساختی، آموزشی، ورزشی، احداث و تکمیل سوله ورزشی، بهسازی کامل محوطه و جاده‌های داخل معدن و محدوده آن، تجهیز کامل خانه بهداشت، استفاده از سرویس‌های ایاب و ذهاب با معاینه فنی معتبر» بوده است.
اعتصاب و تجمع کارگران پروژه‌ای پتروپالایش نگراندیش بندرعباس
کارگران پروژه‌ای پتروپالایش نگراندیش بندرعباس (شرکت کاوش‌گران عصر نفت) روز سه‌شنبه ۲۴مرداد، در «اعتراض به عدم پرداخت حقوق»، دست از کار کشیده و مقابل درب ورودی کارگاه تجمع کردند.
اعتراض به بی‌آبی با قطع آب کارخانه آب معدنی داماش توسط اهالی منطقه
اهالی منطقه داماش شهرستان رودبار در اعتراض به بی‌آبی، اقدام به قطع کردن آب کارخانه آب معدنی داماش کردند. اهالی این منطقه اعلام کرده‌اند:«به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان، قصد دارند مقابل فرمانداری رودبار تجمع کنند.»
قطعی مکرر آب روستای داماش،که یکی از قطب‌های گردشگری و میزبانی توریست در استان گیلان است موجب افزایش تنش‌های اجتماعی شده است. اهالی روستای داماش یکی از دلایل آن‌را، برداشت غیرقانونی این کارخانه از منابع آبی روستا اعلام کرده و تصمیم به قطع جریان آب گرفتند. به گفته آنها، در صورت عدم توجه مسئولان مربوطه، نسبت به برگزاری تجمع در برابر فرمانداری شهرستان رودبار اقدام خواهند کرد.
اهالی این روستا معتقدند: «با وجود پیگیری‌های مستمر مشکل کم‌آبی توسط اعضای شورای روستا و همچنین دهیاری، اقدام موثر و قابل قبولی در جهت حل این مشکل به عمل نیامده است.»
به گفته مردم روستای داماش: «بی‌توجهی مسئولان موجب شده تا کارخانه آب معدنی داماش بی‌توجه به وضعیت روستا و با زیر پاگذاشتن قرارداد خود با آب منطقه‌ای گیلان – که تاریخ آن هم پایان یافته است – و در غیبت نظارت این نهاد حاکمیتی، بر تخلفات خود اصرار ورزیده و روستا را با بحران کم‌آبی و بی‌آبی روبرو کند.»
از آنجا که موضوع کم آبی و عدم مدیریت صحیح منابع آبی موجود، باعث قطع آب در برخی نقاط دیگر شهرستان رودبار هم شده؛ مردم این مناطق هم برای برگزاری تجمع در برابر فرمانداری رودبار، برای رساندن صدای مشکلات خود به گوش مسئولان مربوطه اعلام آمادگی کرده‌اند.
بازداشت ۹ فعال حقوق زنان در گیلان
نیروهای امنیتی با حمله همزمان به منزل فعالان حقوق زنان در استان گیلان، دست‌کم ۹ نفر را بازداشت کردند. بر اساس گزارش منابع محلی ایران وایر، اسامی بازداشت شدگان «فروغ سمیع‌نیا»، «جلوه جواهری»، «یاسمین حشدری»؛ساکن انزلی، «زهرا و زهره دادرس» از فعالان حقوق زنان ساکن رشت، «نگین رضایی» فعال حقوق زنان ساکن فومن، «متین یزدانی» فعال حقوق زنان و عکاس ساکن رشت، «شیوا شاه‌سیاه»، گرافیست ساکن لاهیجان و «واحده خوش‌سیرت»، فعال حقوق زنان ساکن شهر لاهیجان اعلام شده است.
اسماعیل گرامی: صندوق‌های سیاه را به جایی ببرید که مجلس از منافع‌شان دفاع می‌کند
اسماعیل گرامی (کارگر بازنشسته) با انتشار یادداشتی با اشاره به انتخابات مجلس پیش رو و تبلیغات آن که از مسئولان کشور چهره‌ای دلسوز نشان می‌دهد، این اقدامات را تلاش برای کشاندن کارگران زحمت‌کش به پای صندوق‌های رای نامیده است.
او در یادداشت خود در واکنش به اظهارات «نصرالله دریابیگی» رئیس کانون کارگران بازنشسته استان مازندران که در حمایت از حضور پای صندوق‌های رای سخن گفته بود؛ نوشته است: «چهل و چهار سال است که هر سال بر مشکلات کارگران افزوده می‌شود. گرانی و تورم، بالا رفتن اجاره خانه، افزایش هزینه درمان و افزایش هزینه تحصیل فرزندان، عدم افزایش حقوق‌های متناسب با نرخ تورم و نداشتن معیشت، بیکاری و قراردادهای موقت و عدم امنیت شغلی و موجی جدید از عدم امنیت برای زنان، معضلاتی هستند که هر روز کارگران و بازنشستگان با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند.» متن این یادداشت را در ادامه بخوانید:
«جو سیاسی جامعه شکل خاصی به خود گرفته است. انتخابات مجلس پیش رو است و مسئولان و عناصر حکومتی، تبلیغات این انتخابات را در دستور کار خود قرار داده‌اند. آنها چهره‌ای دلسوزانه برای کارگران و زحمت‌کشان گرفته‌اند. نمایندگان مجلس، سخنرانی‌های قرّا و رادیکال می‌کنند. تمام این تلاش‌ها برای کشاندن کارگران و زحمت‌کشان به پای صندوق‌های رای است.
در همین رابطه «نصرالله دریابیگی»، رئیس کانون کارگران بازنشسته استان مازندران، برای انجام وظیفه، سخنانی را گفته است که، به‌قول خودش کاملا در ارتباط با “جامعه کارگری” است. بررسی سخنان او، در حقیقت، بررسی سخنان بسیاری از مسئولان و عناصر حکومتی است. او می‌گوید: “گلوگاه حل مشکلات جامعه به‌خصوص مسایل اقتصادی، مجلس شورای اسلامی است”. او سخن از “جامعه” می‌کند ولی، مشخص نکرده که این مجلس، مشکلات کدام بخش از “جامعه” را حل می‌کند.
کارگران و بازنشستگان که بخش اعظم این “جامعه” هستند، چهل و چهار سال است که هر سال بر مشکلات‌شان افزوده می‌شود. گرانی و تورم، بالا رفتن اجاره خانه، افزایش هزینه درمان و افزایش هزینه تحصیل فرزندان، عدم افزایش حقوق، متناسب با نرخ تورم، نداشتن معیشت، بیکاری و قراردادهای موقت و عدم امنیت شغلی و موجی جدید از عدم امنیت برای زنان، معضلاتی هستند که هر روز کارگران و بازنشستگان با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند.
باید از دریابیگی سوال کرد، حال که مجلس شورای اسلامی “گلوگاه حل مشکلات” این بخش از “جامعه” – یعنی کارگران و بازنشستگان – نبوده، پس گلوگاه حل مشکلات کدام بخش از جامعه بوده است؟ کدام بخش از جامعه هر روز فربه‌تر شده و در رفاه بیشتری قرار گرفته است؟
با نگاهی به اطراف زندگی خود و اخباری که هر روز می‌رسد، به‌خوبی به این مساله پی می‌بریم که یک درصد این جامعه، یعنی سرمایه‌داران و مافیای حکومتی هستند که هر روز بر ثروت‌شان افزوده می‌شود و اگر با مشکلی روبرو شوند، با اِعمال قدرت در اراده نمایندگان و یا دادن رانت به این نمایندگان مجلس “مشکلات‌شان” حل می‌شود. نمایندگان مجلس با ماشین‌های شاسی بلندی که از این بخش یک درصدی جامعه می‌گیرند، به‌خوبی می‌توانند بخش اعظم “جامعه” را دور بزنند. ماشین شاسی بلند را از بخش یک درصدی “جامعه” می‌گیرند تا بتوانند در گوش سرباز متعلق به بخش نود و نه درصدی “جامعه” سیلی بزنند!
دریابیگی بیش از حد تنور انتخابات را شعله‌ور کرده و می‌گوید: “اگر تمام صندلی‌های مجلس در اختیار نمایندگان جامعه کارگری باشد؛ رویابافی نیست. اگر همت کنیم، می‌توانیم این مهم را محقق کنیم”. شعله‌ای را که او بر پا می‌کند، به‌قدری داغ و غیرواقعی است که، تلاش می‌کند کارگران و بازنشستگان آن‌را باور کنند. او می‌گوید: «چنین گفته‌ای “رویابافی نیست.» معلوم نیست بر پیشانی کارگران و بازنشستگان چه نوشته شده که، عده‌ای، تا این اندازه ما را نادان فرض می‌کنند؟ تا دیروز یکی می‌گفت: “دولت وعده داده در سال ۱۴۰۲ تورم را کنترل خواهد کرد. او تلاش می‌کرد ما این لاطئلات را باور کنیم. امروز هم این یکی می‌خواهد ۲۷۰ – و شاید بیشتر- کارگر را بر روی صندلی‌های مجلس بنشاند. نشستن بر روی صندلی‌های مجلس که هیچ! کارگران و بازنشستگان برای نشان دادن اعتراض خود حتا نمی‌توانند در مقابل “درب مجلس” بایستند. چرا که با گاز فلفل نیروهای انتظامی روبرو می‌شوند. در این چهل و چهار سال، فقط چند نفری توانستند با نام کارگر وارد مجلس شوند که بعدتر معلوم شد؛ آنها هم بساز بفروش بودند و از منافع خود یعنی آن یک درصد جامعه دفاع می‌کردند.
دریا بیگی می‌گوید: “مجلس خوب و مقتدر می‌تواند کمک حال دولت بوده و نقشی موثر در بهبود اوضاع اقتصادی کشور داشته باشد.”. اما گویا او شعار “دولت خیانت می‌کند، مجلس حمایت می‌کند” را نشنیده؛ که زحمت‌کشان ناراضی از لایه‌های مختلف جامعه در تجمعات اعتراضی خود فریاد می‌زنند. این جماعت زحمت‌کش نه به این دولت‌ها امیدی دارند و نه به این مجلس‌ها.
بروید، بروید و این صندوق‌های سیاه را به جاهایی ببرید که این مجلس از منافع آنها دفاع می‌کند. از این مجلس، آبی برای ما کارگران و بازنشستگان گرم نخواهد شد.
از: ایران وایر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید