«ایرانوایر»، اولین جلد از کتاب «زنان تاثیرگذار ایران» را منتشر کرد. این کتاب، روایت صد زنی است که بر پیرامون خود، جامعه، علم، هنر، سیاست، فرهنگ، ورزش، اقتصاد و تکنولوژی تاثیر گذاشتهاند، از موانع نظام نابرابر جنسیتی نهراسیدهاند و مسیری را برای رشد و دستیابی زنان ایران به حق برابر انسانی خویش هموار کردهاند. انتخابکنندگان این فهرست، مخاطبانی هستند که باور دارند از این زنان تاثیر گرفتهاند.
ما در جلدهای بعدی، به خدمات دیگر زنان ایرانی که در این مبارزه سهم داشتهاند هم میپردازیم. شما هم میتوانید در این انتخاب سهیم شوید، نظرات خود را برای ما بفرستید و اگر اطلاعات بیشتر و دقیقتری دارید، با ما در میان بگذارید. این نسخه دیجیتال است و تاثیر نظرات و پیشنهادات خود را میتوانید در نسخه چاپی که در ماه آبان منتشر خواهد شد، ببینید.
بهعلاوه، جلد دوم کتاب با نامهایی بیشتر در دست تهیه است. اگر نام زنی که بهنظر شما تاثیرگذار بوده است را در این فهرست نمیبینید، نام و دلیل آنکه او را تاثیرگذار میدانید را برای ما به ایمیل info@iranwire.com بفرستید.
فراموش نکنید که مجموعه کتابهای «زنان تاثیرگذار ایران»، برپایه انتخابهای شما گردآوری میشوند و منتخبانتان میتوانند در هر عرصهای، از فرهنگ، علم، آموزش، پژوهش و کنشگری گرفته تا هنر، ورزش، فعالیتهای خیریه، سیاست، تکنولوژی، کارآفرینی، نوآوری، اقتصاد و ادبیات، گامهای موثری برداشته باشند.
«کتاب زنان تاثیرگذار ایران را میتوانید از این لینک دانلود کنید»
***
«رخشان بنیاعتماد» کارش را از سینمای مستند شروع و بعد دغدغههای انسانی و اجتماعی را به فیلمهای داستانی خود وارد کرد. هرچه قدر فضای فیلمهای بنیاعتماد برای مردم عادی، ملموس و واقعی است، برای حاکمان جمهوری اسلامی غیرقابل تحمل است و او را مدام به «سیاهنمایی» متهم کردهاند.
در سال ۱۳۹۴ بهعنوان یک فیلمساز اجتماعی بهخاطر فعالیتهای خیرخواهانه خود از سوی موسسه خیریه «مهرآفرین»، نشان نیکوکاری دریافت کرد. او وقتی روی سن رفت، گفت: «امیدوارم روزی برسد که دیگر سوژهای برای ساختن نداشته باشم.»
رخشان بنیاعتماد بارها از غفلت مسوولان در امور اجتماعی گلایه و از سانسور انتقاد کرده است: «متاسفانه هرچه سنم بیشتر میشود، میبینم که دامنه رنجهای برخی از مردم نیز افزوده میشود.»
رخشان بنیاعتماد بارها گرفتار سانسور و توقیف شده، اما به کارش ادامه داده است. قهرمانان اصلی فیلمهای بنیاعتماد، زنان هستند؛ زنانی که در رویارویی با خشونت، فقر، اعتیاد و دیگر معضلات اجتماعی قرار میگیرند.
او در آخرین ساختهاش به نام «قصهها»، شخصیتهای قبلی فیلمهایش را در این روزها به تصویر کشیده است. در این فیلم از زنی که بهخاطر فقر تنفروشی میکند حرف زده است، قصه زندگی دانشجو ممتازی را روایت کرده که بهخاطر فعالیت اجتماعی و سیاسی ستارهدار شده و مسافرکشی میکند و از فساد مالی و اداری مسوولان سخن گفته است.
«قصهها» بعد از چند سال از محاق توقیف بیرون آمد و در سال ۱۳۹۴ فرصت اکران پیدا کرد. اما زمان نمایش فیلم، تلویزیون ایران در گزارشی مستند به «قصهها» تاخت و آن را اثری سیاه توصیف کرد که پرده نقرهای سینما را تاریک کرده و حتی مورد توجه منتقدان خارجی هم قرار نگرفته است. البته این موضوع در شرایطی عنوان شد که «قصهها» در جشنوارههای بینالمللی مختلف فرصت نمایش یافت و جایزه بهترین فیلمنامه «جشنواره ونیز» و بهترین فیلم «آسیاپاسفیک» را از نظر داوران دریافت کرد.
بنیاعتماد در فیلمهای خود نقبی هم به موضوعات سیاسی میزند. او یک اصلاحطلب تمامعیار است و از این که عقیده سیاسی خود را عیان کند، ابایی ندارد. سال ۱۳۷۹ و همزمان با سالهای ریاستجمهوری «سیدمحمد خاتمی»، فیلم «زیر پوست شهر» را ساخت و در این فیلم بهطور سربسته مردم را برای شرکت در انتخابات تشویق کرد.
او از هنرمندانی بود که سال ۱۳۸۸ در کمپین دعوت از محمد خاتمی برای شرکت در انتخابات حاضر شد و با کاندیداتوری «میرحسین موسوی»، بهشکل علنی از او حمایت کرد. به همین دلایل، رسانههای تندرو او را از هنرمندان «اهل فتنه» میدانند.
رخشان بنیاعتماد در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران کارگردانی خوانده و از ۱۹سالگی وارد سینما شده است. او کارهای زیادی را در عرصه سینما تجربه کرده، از منشی صحنه تا دستیار کارگردان و بعد سراغ فیلم مستند و داستانی رفته است.
رخشان بنیاعتماد هنوز هم برای نزدیک شدن به سوژهها خطکشی ندارد؛ گاهی یک سوژه اجتماعی را از طریق مستند به تصویر میکشد و گاهی سراغ فیلم داستانی میرود و بعضی اوقات که سوژهای حساسیتبرانگیز دارد، فیلمنامهاش را مینویسد؛ فیلمنامههایی برای روز مبادا.
او یک خانواده سینمایی دارد؛ همسرش «جهانگیر کوثری»، تهیهکننده و مفسر فوتبال است و دخترش «باران کوثری»، یکی از بازیگران مطرح سینمای ایران.
از: ایران وایر