در تمام زمان برگزاری این رویداد سه ساعته، میان‌پرده‌های شاد متعددی اجرا شد، ازجمله افتتاحیه که برنامه طنزی بود به تقلید از «محله آقای راجرز». مجموعه‌های تلویزیونی کلاسیک با روی صحنه آمدن بازیگران آن بازنمایی شدند: لورین براکو و مایکل ایمپریولی بازیگران «خانواده سوپرانو» در کنار تصویری از جیمز گاندولفینی فقید جایزه‌ای را معرفی کردند، کاترین هیگل نیز در کنار همبازی‌هایش در «آناتومی گری» روی صحنه آمد. دانش‌آموختگان بازمانده از [مجموعه] «به‌سلامتی» هم [روی صحنه] توقف کوتاهی داشتند، پنج بازیگر «فیلادلفیا همیشه آفتابی است» نیز روی صحنه آمدند، کمدی تلویزیونی (سیتکام) که مدت‌ها است پخش می‌شود و اعضای هیئت رای‌دهنده امی همچنان به آن بی‌توجهی می‌کنند.

نقش مجری برنامه در هفته‌های اخیر به‌شدت زیر ذره‌بین رفته است، دلیل عمده آن اجرای ضعیف جو کوی در گلدن گلوب است. گویا رفتار اندرسون – ازجمله حضور مادرش به‌مثابه عاملی بازدارنده برای هر برنده‌ای که می‌خواست جلب توجه کند – موجب نارضایتی حضار شد. درهمین حال، تینا فی و امی پولر، کارشناسان حرفه‌ای در زمینه جوایز، جایزه ای را به سبک «پخش زنده شنبه شب» به بخش به‌روزرسانی آخر هفته اهدا کردند.

این برنامه برای «وراثت» که در ماه مه تمام شد، چیزی شبیه به وداع بود. این درام موفق رسانه‌ای در سه سال گذشته مهم‌ترین جوایز را کسب کرده است. تردیدی نبود که جایزه امسال را هم درو می‌کند. «آخرین بازمانده از ما» بازی ویدیویی اقتباسی پسا آخرزمانی اچ‌بی‌او، باوجود نامزدی‌های متعدد درنهایت بی‌جایزه ماند. درحالی‌که پدرو پاسکال و بلا رمزی بازیگران این برنامه – و مجموعه‌ تلویزیونی، مطمئنا موفقیت‌های بیشتری در آینده خواهند داشت، اما قضیه برای «بهتره با سول تماس بگیری» که کمی پیش از «وراثت» تمام شد و دست خالی به خانه رفت، به‌طور کلی بسیار ناامیدکننده‌تر است.

بسیاری از لحظات سرگرم‌کننده این شب را می‌شد در فوران رفتارهای عجیب و غریب غیرمنتظره یافت. پاسکال پیروزمندانه به شوخی کلامی‌ با کالکین، دیگر نامزد جایزه بهترین بازیگر ادامه داد؛ به دنبال شوخی بی‌ادبانه کالکین پس از دریافت جایزه گلدن گلوب، پاسکال هنگام معرفی جایزه‌ای به حاضران گفت که بازویش به‌دلیل «گازگرفتن» کالکین آسیب دیده است. پل والتر هاورز بعد از دریافت جایزه برای نقش مکمل در سریال کوتاه «پرنده سیاه» سخنرانی‌اش را به شکل یک [آهنگ] رپ ارائه داد – و در تمام مدت انگار چیزی را در دهان می‌جوید.

با این حال شاید شگفت‌انگیزترین دستاورد این شب متعلق به سر التون جان باشد که برای «التون جان زنده: وداع از ورزشگاه راجر» برنامه کنسرت دیزنی پلاس برنده جایزه شد و در جایگاه نوزدهمین نفری قرار گرفت که در تاریخ برنده ایگات (یک امی، گرمی، اسکار و تونی) شده است.

امی امسال شگفتی‌های کمی داشت اما وقتی برندگانش تا این حد قوی‌اند، شاید خیلی هم بد نباشد.