اعتصاب غذای زندانیان که هر سه‌شنبه‌ برای مقابله با حکم اعدام و جلب توجه افکار عمومی داخلی و بین‌المللی به مسئله «مجازات غیرانسانی اعدام» انجام می‌شود در حالی وارد بیست‌وهفتمین هفته خود شد که دستگاه‌های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی همچنان به طرح اتهام‌های منجر به صدور حکم اعدام علیه شهروندان، فعالان و معترضان و اجرای احکام اعدام ادامه می‌دهند.

طبق گزارش رسانه‌های حقوق بشری شعبه یکم دادگاه انقلاب ارومیه دو روحانی کُرد به نام‌های سلیمان ادهمی و حسین خسروی و هیوا نوری، فعال مذهبی کرُد را که هر سه اهل بوکان هستند به اتهام‌های «بغی»، «عضویت در گروه تندرو اسلامی انصارالسنه» و «تبلیغ علیه نظام» متهم کرده است. اتهام بغی ممکن است به صدور حکم اعدام برای آن‌ها منجر شود. منابع آگاه می‌گویند بازجویان در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه این سه زندانی کرُد را که هم‌اکنون در زندان مرکزی ارومیه محبوسند، برای اعتراف اجباری شکنجه کرده‌اند و حق دسترسی به وکیل، حق مرخصی و ملاقات با خانواده را از آن‌ها سلب کرده‌اند.

نیروهای امنیتی سلیمان ادهمی، حسین خسروی و هیوا نوری را دوشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲ با خشونت بازداشت کردند.

زندانیان اعتصابی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن اشاره و اعتراض به اعدام کامران شیخه، صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و طرح اتهام بغی برای سلیمان ادهمی، حسین خسروی و هیوا نوری، زندانیان عقیدتی کرد که از حقوق اولیه و دادرسی عادلانه محروم بوده‌اند، از تمامی فعالان سیاسی، حقوق‌بشری و نهادهای بین‌المللی درخواست کردند «برای لغو اعدام و شکنجه و احکام ضدانسانی تلاش کنند و صدای زندانیان اعتصابی باشند».

در بیست‌وهفتمین بیانیه کارزار آمده است:

ساعاتی پس از انتشار بیانیه زندانیان اعتصابی، رسانه بیدار زنی نیز از پیوستن هشت زن زندانی سیاسی در زندان لاکان رشت به این کارزار خبر داد. بر مبنای گزارش بیدارزنی این زندانیان ضمن مخالفت با صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، به طور ویژه به خاطر صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی دست به اعتصاب غذا زده‌اند.  آن‌ها همچنین اعلام کردند ۱۴ زن زندانی غیرسیاسی در زندان لاکان در خطر اجرای حکم اعدام قرار دارند و خواهان توجه به وضعیت این زندانیان گمنام و حمایت از آنان شدند.

«سه‌شنبه‌های اعتصابی نه به اعدام» از سوی زندانیان سیاسی در ایران از سه‌شنبه نهم بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد. سه‌شنبه هر هفته شمار بیشتری از زندانیان زندان‌های مختلف ایران که با اتهام‌های گوناگون در حبس‌اند به این کارزار اعتصابی می‌پیوندند. «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به یک صدای اعتراضی و حق‌خواهانه رسا و پایدار بدل شده است از سوی زندانیان دربندی که بسیاری از آن‌ها شاهد اعدام هم‌بندی‌های خود بوده‌‌اند. 

بسیاری از کشورهای جهان مجازات اعدام را به‌عنوان یک مجازات غیرانسانی و ابزاری برای گرفتن جان انسان‌ها، به‌طور کامل کنار گذاشته‌اند. تا پایان سال ۲۰۲۳ میلادی دست‌کم ۱۱۲ کشور جهان به‌طور کامل در قانون و عمل و ۱۴۴ کشور در عمل مجازات اعدام را لغو کرده‌اند. پاکستان هم سال گذشته مجازات اعدام را برای جرایم مرتبط با مواد مخدر لغو کرد. 

حکومت ایران اما همچنان به‌رغم اعتراض‌ها صدور و اجرای حکم اعدام‌ را افزایش می‌دهد و به تأیید نهادهای حقوق بشری از این مجازات برای سرکوب و انتقام‌جویی از معترضان و مخالفان خود استفاده می‌کند. سازمان عفو بین‌الملل چهارشنبه ۹ خرداد / ۲۹ مه با انتشار گزارش سالانه خود در مورد مجازات اعدام در کشورهای مختلف اعلام کرد که ایران با حداقل ۸۵۳ مورد اعدام، به‌تنهایی ۷۴ درصد از اعدام‌های ثبت‌شده سال ۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده است.