بخشی از اپوزیسیون حکومت اسلامی در داخل و خارج از کشور با تبلیغ و خواست حمله نظامی اسرائیل و امریکا به ایران بر تجربه شده‌ها چشم بسته‌اند و ذهنیت خود را جای واقعیت نشانده‌اند، اینان برای توجیه حمایت از حمله نظامی به ایران، با اتکا به تجربه ژاپن و اروپا، جنگ جهانی دوم و جنایت ضد بشری هیروشیما و ناکازاکی و ” طرح مارشال”ی برای ایرانِ بعد از جنگ را با خیال و توهمِ دستیابی به دموکراسی و آزادی و آبادانی مثال می‌زنند، این افراد و جریان‌های فکری و سیاسی ناآگاهانه و یا به عمد و منفعت طلبانه چشم بر ویژگی‌های ایران، خاورمیانه و شرایط ویژه این منطقه و جهان می‌بندند و فراموش می‌کنند “صدور دموکراسی و آزاد سازی” و حمله نظامی فاجعه بار به عراق و لیبی و افغانستان بر بستر داده‌ها و تبلیغ هایی دروغین و فریبکارانه چه پیامدهای شومی به بارآورده است، ” صدور دموکراسی”‌ای که کشتارو ایجاد هرج ومرج و ویرانی در چند کشور و پیدائی و گسترش داعش و جریان‌های تروریستی دیگررا سبب شده است.
مخالفت و دشمنی با حکومت اسلامی دلیل قابل قبولی برای ترغیب و توجیه حمله نظامی ویرانگر به میهنمان نیست. مدافعان و مُبلغان حمله نظامی به ایران به توانایی ملت ایران برای سرنگونی حکومت اسلامی و دستیابی مردم میهنمان به دموکراسی، آزادی و حقوق بشر باور ندارند و به همین خاطر دست به دامان اسرائیل و امریکا برای حمله نظامی به ایران شده‌اند.
جنگ راه حل بحران مزمن خاورمیانه نیست.
حمله نظامی به ایران با شناختی که از حکومت اسلامی، جامعه و سطح و توان جنبش‌های آزادیخواهانه و عدالت جویانه وجود دارد فاشیسم اسلامی را تقویت خواهد کرد و غیراز فلاکت و رنج بیشتر برای مردم میهنمان پیامد دیگری نخواهد داشت. حکومت اسلامی آگاهانه و حسابگرانه جنگ افروزی کرده و می‌کند چرا که بقای خود را در برافروختن آتش جنگ می‌بیند. برچیدن بساط رهبران و جریان‌های افراطی مذهبی، سلطه گر وتمامیت خواه در کشورهای منطقه راه حل بحران‌های فاجعه آفرین است که فقط با توانمند سازیِ نیروئی مردمی و حمایت دموکراسی خواهان جهان عملی ست والّا حکایت همچنان باقی خواهد ماند!

مسعود نقره کار

از: گویا