در گفت‌وگو با بهروز بیات که کارشناس برجسته‌ی هسته‌ای است و پرونده‌ی هسته‌ای ایران، دگرگونی‌ها و خبرهای آن را پی‌می‌گیرد، پرسیده‌ام: پرونده‌ای هسته‌ای ایران اکنون کجاست؟ و با آن چه‌گونه باید رفتار کرد؟ بخش‌ها ی فنی، امنیتی/نظامی و رام یاریگ (سیاسی) این پرونده در چه جای‌گاهی قرار دارد؟ و تصمیم‌سازی و تصمیم‌گری در باره ی آن‌ها به کدام نهاد و فرد می‌رسد؟ بازگشت دوباره علی لاریجانی به نهادهای امنیتی و سیاسی که قرار است بر پرونده‌ی هسته‌ای ایران و جنگ داوری کنند، چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ آیا داشته‌های هسته‌ای ایران در لایه‌های فتی و نظامی هنوز می‌تواند باره و اهرمی بازدارنده باشد؟ آیا بسته شدن پرونده‌ی هسته‌ای و هم‌سازی با نهادها ی جهانی می‌تواند ایران را آسیب‌پذیر و در ایستاری همانند کشور لیبی در دوران معمر قذافی قرار دهد؟ همانندین ایران با لیبی و کشورهایی دیگر که گرفتار فشارها ی جهانی در برابر گسترش فن‌آوری ی هسته‌ای بوده‌اند، چه پیامی برای ایران امروز دارد؟