
برترینها: شب گذشته جشنی در میدان انقلاب برگزار شد که متولی آن شهرداری تهران بود، مجید واشقانی اجرای جشن را به عهده داشت و چند خواننده در آن اجرا کردند، حامد همایون، پرواز همای و راغب و یکی دو نفر دیگر. در این مراسم از یک مجسمه رونمایی شد که به نوعی تصویری از بازسازی نبرد اِدِسا (۲۶۰ میلادی) بین شاپور یکم، شاهنشاه ساسانی و سپاه روم به فرماندهی امپراتور والرین رخ داد و ایران فاتح جنگ شد و آن آقای والرین زانو زد.
حالا رونمایی از این مجسمه چه اهمیتی دارد؟ مساله اینجاست که برخی فکر میکنند، بخشهایی از حکومت که خیلی به ملیگرایی بها نمیداده، حالا در پی تقویت احساسات عمومی در جهت ملیگرایی هست، یعنی مثلا از این مجسمه رونمایی میکند تا حس همدلی ایجاد شود. در چنین شرایطی برخی میگویند تمرکز روی نشانههای ملی یک امر موقت و زودگذر است و برخی هم اعتقاد دارند در هر صورت این مساله را باید به فال نیک گرفت، آن هم وقتی در دوران زمامداری فردی رادیکال چون علیرضا زاکانی رخ میدهد. امروز روزنامه همشهری صفحه اولش را به همین رویداد اختصاص داده بود، البته فرهیختگان هم صفحه اولش را شبیه همشهری بسته بود. رسانههایی که در حالت عادی به گمان برخی بیشتر مذهبی هستند تا ملی. به هر حال در ادامه مجموعهای از نظرات متنوع را میبینید، از طیفهای متفاوت فکری و سیاسی که به ابعاد مختلف این ماجرا پرداختهاند، مثلا آیا این واقعا کتابهای درسی هم دچار تحول میشوند؟ آیا اسم خلافکارهای سریالهای صداوسیما دیگر فقط ایرانی نخواهد بود؟
مهدی شادکام، پژوهشگر تاریخ نوشت: نفس ساختن مجسمه پیروزی شاپور ساسانی بر وارلین موجب افتخار و غرور ایرانی و در جهت تقویت هویت ملی عملی قابل ستایش و تقدیر است اما کاش کارفرما هنرمند سازنده رو دوتا چهارراه میبرد اونورتر تا مجسمه فردوسی رو از نزدیک ببینه لااقل پرداخت و ساخت و تناسبات مجسمهسازی رو از نزدیک ببینه!
