پیامبران وادیان و ایدئولوژی ها این آموزش به عوام و خواص عوام زده داده اند که خطا ها و لغزش های پیروان شان ربطی به سیمای حقیقیِ و منورآن ها و حقانیت شان ندارند. اینان مدعی اند که خطاها و لغزش ها ناشی ازدرک و فهم نادرست و معیوب از تعالیم و آموزش های پیامبران و ادیان و ایدئولوژی ها هستند – یعنی تقصیر بد فهمی و نفهمی ِ پیروان این مجموعه اند- که مغرضان ومعاندان نیزآن ها را رسانه ای و بزرگنمائی کرده اند.

در کناراین نوع آموزش ها و تبلیغ ها، با وضع و جاری کردن مجازات های سنگین و هولناک برای منتقدان و مخالفان و دگراندیشان، حضور و تداوم حیات شان را تضمین کرده اند. این دست توجیه ها و تبلیغ های فریبکارانه سبب شده اند که نه فقط دگراندیشان و مخالفان که پیروان شان نیز قربانی توهم ها و خودخواهی های آنان شوند، توجیه ها و تبلیغ هائی که سبب شده اند هم امروز نیز وانمود وجار زده شود که گفتار و کردار موجوداتی مشابه خمینی و بن لادن و ابوبکر بغدادی، وجریان های مذهبی و سیاسیِ خمینیسم و آخوندیسم وطالبان والقاعده و داعش و بوکوحرام و… ربطی به تعالیم وآموزش های بنیادین دینی که برگزیده ترین رهبرش حدود ۸۰۰ نفررا در یک روز شقه می کرد، ندارند واز تبعات بد فهمی و نفهمیِ پیروان معیوب اسلام ست، و بازهمان حدیث و حکایتِ تکراریِ ممنوعیت ” یکسان پنداری” مکررمی شود و اینکه ” اسلام به ذات خود ندارد عیبی” و..!

” اتاق ها و حجره های فکر” مثلث گفته شده نیزهردوره و زمانه ای با برپائی جنجال و پدیده و پدیدارسازی تلاش کرده اند تا وجودهای مبارک از زیرضرب بد آموزی ها و کج اندیشی های بنیادی و ریشه ای خارج کنند و به راه جهل و جنون و جنایت ادامه دهند. پدیده و پدیدار” اسلام هراسی”، درمعنا و به شیوه و گونه ای که این ” اتاق ها و حجره ها” جمع بسته وتئوریزه و بساط کرده اند، چیزی جزتداوم فرافکنی و رّد گم کردن نیست.

این ها دو سه نمونه اند:

استاد دانشگاه شان با ” نگاهی پدیدارشناسانه و کارکرد استراتژیک و هویت زای اسلام، “و با اتکا به ” روش متن گرایانه و تحلیلی و زمینه‌گرایانه “، و دیگری شان با ” رویکردی تاریخی به قدمت رویارویی غرب و شرق” سراغ اسلام هراسی به عنوان “هستی گفتمانی در زیست جهان غرب” رفته اند:

“…بر اساس تحلیل گفتمانی…اسلام هراسی اساساً مبحث سیاسی با کارکردی مشخص برای توجیه سیاست های عملی غرب است….پس از رخداد یازده سپتامبر افکار عمومی مردم نیز تا حد زیادی با اسلام و ایران مشکل پیدا کرد. این امر به واسطه نقش رسانه ها تحقق یافت. مدیریت رسانه ها نیز تحت سیطره دولت ها و تا حد زیادی با گرایش های صهیونیستی است…علت موجده اسلام هراسی سیاست های سلطه گرایانه غرب بود، علت مبقیه آن نیز می تواند همین مسئله باشد. به بیانی دیگر، همان انگیزه و زمینه هایی که باعث شد غرب با اسلام و مسلمانان زاویه پیدا کند و سیاست های استعماری خود را توجیه نماید، هنوز باقی است….. انقلاب اسلامی ایران طرحی نو در روابط بین‌الملل درانداخت، چرا که گفتمان اسلام سیاسی را مسلط (هژمونیک) کرد. اسلام سیاسی طبق تعریف عبارت از گفتمانی است که به ضرورت تشکیل حکومت بر اساس شریعت باور دارد…اسلام سیاسی در قالب تشیع سیاسی اقدام به تشکیل حکومت کرده بود و ویژگی ضد تجدد و ضداستعماری داشت… توجه به این نکته حائز اهمیت است که اسلام هراسی اصطلاحی مدرن تلقی می‌شود….که کاربرد آن نهایتاً به سه دهه قبل برمی‌گردد. به بیان دیگر، در این سه دهه در جهان اسلام و روابط بین‌الملل اتفاقات مهمی رخ داده که هراس از اسلام را، به زعم برخی غربیان، توجیه می‌کند. با این حال، ریشه‌های تاریخی آن را می‌توان در طول تاریخ جستجو نمود. به طور مثال، تقابل شرق و غرب و اسلام و مسیحیت قبل از این هم سابقه داشته است. جنگ های صلیبی از قرن یازده تا قرن سیزده میلادی بین مسلمانان و مسیحیان رخ داد و آثار منفی زیادی برای پیروان این دو دین ابراهیمی داشت. اما اسلام هراسی به مفهوم جدید بحث دیگری است….فروپاشی شوروی نوعی بحران هویت برای غرب پیش آورد چرا که هویت غیرگفتمانی را شکل داد…”

پادگفتمان مناسب برای اسلام هراسی نشان دادن این است که نشان دهیم که اسلام ضرورتاً با عمل مسلمانان مساوی نیست. به تعبیرشاعر، اسلام به ذات خود ندارد عیبی هرعیب که هست از مسلمانی ماست. وجه استعماری غرب هم با اسلام مشکل دارد، هم با مسلمانان… چهره استعماری غرب پروژه اسلام هراسی را ایجاد کرده و آن را با ابزارهای متفاوت تقویت می کند…هراس از اسلام جایی ندارد و توهمی بیش نیست…”(۱) . ” ….انسان عادتا مایل به عداوت به چیزی است که بدان جهل دارد، یعنی به گونه ای جاهلانه آن را خطری پیچیده بر خویش می شمارد که اجتناب از آن را اقتضا می کند. حال همین امر است که می تواند ترس از اسلام و تمایل به ستیز با آن و نفرت به آن را در میان غربی ها تفسیر کند. چرا که در غرب، اطلاعاتی سطحی نسبت به اسلام وجود دارد که از منابعی نامطمئن و فاقد احاطه علمی به اسلام اخذ شده است…”.

” …هراس از اسلام عقبه تاریخی دارد و به صدر اسلام و درگیری ها در مکه و مدینه برگردانده می شود… ریشه آن در بین اعراب جاهلیت ویهودیان شبه جزیره عربستان ازهمان آغازین روزهای دین اسلام وجودداشته است وانهم به خاطر عدم فهم ودرک درست از اسلام بوده است … ریشه های این پدیده را باید درتاریخ کهنی جستجو کرد که سرشار از روابط نا آرام میان غرب (مسیحیت ویهودیت) و اسلام است و در طی این روابط نا آرام، هراس از اسلام در ذهنیت غربی تثبیت شده است… شاید ریشه این ذهنیت در نوعی تقارن تکراری میان بر آمدن ستاره تمدن اسلامی و فرو شدن ستاره تمدن غربی در طول تاریخ باشد…. استفاده از لابی صیهونیست ها در ارائه تصویری زشت از مسلمانان … اکتفا به سخن گفتن از اخلاق مسیحی و یهودی، به عنوان اخلاق جهانی مقبول و شایسته پیروی در جامعه امریکایی و اجتناب از اشاره به اخلاق اسلامی و تصویر آن به شکلی که اسلام قدرتی ست عقب مانده ومتصف کردن اسلام به تروریسم و تعصب و تحقیر زن، و عدم تسامح نسبت به غیر مسلمانان و رد دموکراسی … و فعال سازی فعالیت های تبشیری همانند تلاش برای مسیحی کردن مسلمانان و وارد کردن آنان به «محبت مسیحیت»، از حیله های دفاعی غربی ها برای جا انداختن اسلام هراسی در افکار عمومی جهانی …و تحکیم مبانی الحادی ومسموم خویش هستند. …و آنان که باعث اسلام هراسی هستند، عبارتند از: گروه‌های صهیونیستی، مسیحیان صهیونیست، جریان‌های کاتولیک صلیبی، جریان‌‌های قومی ارتدکس متضاد با مسلمانان، گروه‌های نژاد پرست و آشوبگر، لائیک‌‌های مهاجر از کشورهای اسلامی، ایدئولوژی‌های انحرافی و ضد اسلامی و….” (۲)

اسلام هراسی: ترسی منطقی و واقعی

علمای” اتاق ها و حجره های فکر” اسلام سیاسی، عمر اسلام هراسی را به اندازه عمر اسلام می دانند که :” از بدو پیدائی اسلام، هراس از اسلام حتی از سوی ادیان ابراهیمی وجود داشت” ، با این حال طرح می کنند که : “…اصطلاح اسلام هراسی از دهه ۱۹۸۰- به ویژه در رابطه با خمینیسم و ایسم های مشابه اش – به کار رفته، اما بعد از انفجار برج های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در۱۱ سپتامبر تقویت و گسترش یافته است “، و نیزاین سخن که: “.. در اوایل ۱۹۹۰ واژه بیگانه هراسی که از آن به عنوان یک آسیب جدی اجتماعی برای شهروندان اروپایی یاد می‌شود جای خود را به واژه اسلام هراسی داد. در سال ۱۹۹۱ برخی جامعه‌شناسان و صاحب نظران فرهنگی اروپایی هشدار دادند که شکل جدید نژاد‌پرستی به احساس برتری اعتقادی تغییر یافته است و شهروندان اروپایی فکر می‌کنند که عقیده‌شان از دیگران بالاتر است، امری که آسیب‌های اجتماعی‌اش به مراتب وخیم‌ تراز برتری جویی به دلیل رنگ پوست و مو است…”، هم اینان توافق دارند که در ادبیات سیاسی شان ” اسلام هراسی یعنی ” فوبیا” از اسلام، که معادل انگلیسی و عربی اش هم می شود Islamophobia، یعنی ” ترس غیر عقلانی از اسلام ومسلمین”!

پیش از اشاره به پدیده ی اسلام هراسی، ضروری می بینم روی چند نکته مکث کنم:

۱- افراطیون سیاسی و دینی (مذهبی) درغرب به ویژه دراروپا، درشکل و شمایل های محتلف نژادپرستانه و بیگانه ستیزانه، در راستای تامین منافع معنوی و مالی شان درتقویت و گسترشِ روانشناسیِ ترس از اسلام و اسلام هراسی نقش داشته و دارند. اما نباید فراموش کرد که عامل اصلی پیدائی و بروز اسلام هراسی اندیشه و رفتارِ منبعث از اسلام سیاسی ست.

۲- ترس و هراس از اسلام سیاسی نمی باید سبب واکنش منفی و تبعیض آمیز و آزاردهنده و نفرت انگیز نسبت به پیروان دین اسلام شود. آنچه باید نقد و نفی شود نه مسلمانان که اسلام سیاسی ست.

۳- اسلام هراسی فقط درغرب گسترش نیافته است، در کشورهای مسلمان نیز شاهد رشد و گسترش ترس و وحشت از اسلام سیاسی هستیم. درمیهن خودمان به آنچه که بهداشت روانی و سلامت روانی جامعه معنا و تعریف شده است نظری بیاندازید تا نقش و جایگاه اسلام سیاسی در تولید ترس و دهشت درجامعه را دریابید.

***

سخن اما از”اسلام هراسی”ست، که “فوبیا” یا “ترس غیرعقلانی و غیر منطقی”، ” ترس مبالغه آمیز و توهمی”، و نوعی پیشداوری و تفکر و رفتاری نژادپرستانه نسبت به اسلام تعبیر و تفسیر شده است، تعریف و تعبیر و تفسیری که به گمان من لغو و بیهوده، وغیر واقعی ست. فوبیا Phobia)) را نوعی ترس بیمارگونه و اختلال اضطرابی ای دانسته اند که ” نا معقول، غیرعقلانی و غیرمنطقی” ست، که ” به شدت مبالغه‌آمیز و حتی توهمی ست” ، که در بروز آن” مقدار ترسی که تجربه می‌شود متناسب با آن چه سبب ترس شده نیست “. در حالیکه ترس Fear)) یک پاسخ و واکنش حسی، عاطفی و رفتاری نسبت به یک خطر و تهدید واقعی ست، ترس یک واکنش محافظتی، عادی و طبیعی ست . بنابراین به گمان من معادل انگلیسی اسلام هراسی Islamophobia نیست، که بهتر است Islamofear باشد. ترس واضطراب عمومیِ ناشی از گفتار و رفتار بخش بزرگی از رهبران و پیشوایان اسلام سیاسی واقعیتی ست به وسعت جهل و جنون و جنایتی که در جهان منتشر کرده اند. تقبیح کننده گان “اسلام هراسی” با “فوبیا” خواندن این خوف و هراس، بر واقعیت های هراسناک و وحشت آوری بسانِ حکومت اسلامی در ایران، طالبان، القاعده، داعش، بوکوحرام و…و حکومت ها و رژیم ها و جریان های مشابه چشم بسته اند. سرهای بریده و پیکر های گلوله باران شده ی روزنامه نگاران و نویسندگان، تن و جان های له شده زیر سنگسار و آونگ انسان ها بر دارها و اعضای قطع شده ی بدن ها در ملاء عام، و دریدن سینه و شکم مسلمانی دیگر و خوردن قلب و جگرقربانی در برابر دوربینی که میلیاردها بیننده دارد، وکشتارهای جمعی در برابر دیده گان میلیاردها کودک و زن و مرد اگر هراس آفرینی ای آگاهانه و واقعی نیست، پس چیست؟ به کدامین دلیل هراس و ترس از فکر و رفتاری که تولید کننده ی این دهشت بزرگ است را می توان و می باید غیرواقعی و غیر منطقی خواند؟ این جماعت از صدر تا ذیلِ تاریخی و جریانی و فرقه ای و فردی، نعره سر داده اند ، و در عمل نیز نشان داده اند که دین شان عین سیاست شان است، و سیاست شان عین گفتار و کردارشان، وما گفتاروکردار یکی ازآیت الله ها، مجتهدها، ولی فقیه ها و امام های این مجموعه، یعنی روح الله خمینی را با بند بند تارهای قلب هائی پُر درد حس و درک وتجربه کرده ایم. قربانیان وحشت زده و هراسیده از گفتار و رفتار این وحوش را مبتلا به ” فوبیا” و هراس شان را غیرمعقول وغیرمنطقی معرفی کردن غیرازمردم فریبی و وارونه گی آخوندی تعبیر و معنای دیگری ندارد، و به نوعی پاک کردن صورت مسئله است.

واکنش وحشت زده گان در برابراندیشه و کرداراسلام سیاسی را ” فوبیا” تعریف کردن، نادرست و نارواست. اسلام سیاسی وحشت آفرین بوده و هست. اسلام هراسی” فوبیا” یا ترسی غیر معقول وغیر منطقی و مبالغه آمیز” نیست، ترس و وحشتی معقول و منطقی ست، واکنش انسان طبیعی در برابر جهل وجنون و جنایت گسترده و عریانی ست که میراث اسلام سیاسی ست. دین سیاسی شده ی در ستیز با مدنیت و دگراندیشی ، با نژاد پرستی و فاشیسم همپوشان و اینهمان است .

 

از: گویا

---

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید