باید دولت شهامت به خرج بدهد و یارانه ها را به جز برای آنها که در دو و یا حداکثر سه دهک پائین هستند کلاً حذف کند.
حمید زنگنه استاد اقتصاد کلان و بانکداری دانشگاه وایدنر آمریکا یادداشت اختصاصی برای خبرگزاری تسنیم ارسال کرده است که در ادامه می آید:
بانک جهانی رشد اقتصاد ایران در سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ را به ترتیب منفی ۶.۶، منفی ۱.۹، ۱.۲، ۰.۹، ۱.۰، و ۲.۲ برآورد کرده است. اگر اقتصاد ایران در سال ۱۳۵۸ را ۱۰۰ بگیریم با رشد متوسط ۵ درصدی متداوم باید ۶.۰۵ برابر می شد و با رشد متوسط ۴ در صدی متداوم باید ۴.۲۷ برابر می شد ولیکن در حال حاضر ۲.۱۴ برابر شده است.
همانطوری که آمار نمودار پائین نشان می دهد، افت عظیم درآمد ملی در سالهای ۹۰-۹۱ بوده و ارتباطی با دوره دولت روحانی و کنترل تورم ندارند. ضربه شدیدی که اقتصاد ایران در آن دو سال خورد چنان بود که هنوز پایان نیافته و رشد کند ناشی از آن بنظر می رسد که در امسال و سال آینده نیز(حداقل اگر تحریمها برداشته نشوند) ادامه داشته باشند. این رشد کند درآمد ملی در حال حاضر را می توان یکی از نتایج مبارزه با تورم محسوب کرد ولی باید توجه کرد که مردم طبقه های پائین اقتصادی که حقوق و مزایای آنها با تورم افزایش نمی یابند بیش از هر چیز دیگر از کنترل تورم بهره مند می شوند و در نتیجه نباید مخمصه مستضعفین را بهانه کرد و با چاپ بی رویه پول آتش کوره تورم را گرمترو وحشی تر نمایند. پائین آوردن شتاب نرخ تورم از دستاوردهای بسیار مهم دولت روحانی بوده و نباید آن را از دست داد.
چند نرخی ارز لزوما به معنی ترویج و تداوم رانت خواری است.
چند نرخی ارز یعنی آنها که دسترسی و نفوذ دارند به بهانه های مختلف می توانند ارز ارزان بخرند و دیگران مستقیما و یا از طریق خرید کالا ها باید قیمت بالایی برای این ارزها بپردازند درنتیجه بازرگانان و صرافیهایی که با نفوذند مانند سایر بخشهای مورد توجه از مستضعفین «رانت» کسب می کنند. نرخ ارز را باید تک نرخی کرد و از کوچه و بازار به بانکها منتقل کرد.
یارانه ها را حذف کنید
یارانه های همگانی همیشه سیاست بدی برای ایران بوده اند و این پندار همچنین خواهد ماند. هیچ دلیلی نیست که ثروت مملکت را به باد داد تا عده ای که احتیاج ندارند چیزکی که خود قابل نمی دانند به دست بیاورند. باید دولت شهامت به خرج بدهد و یارانه ها را به جز برای آنها که در دو و یا حداکثر سه دهک پائین هستند کلا حذف کند. باید یارانه های دهکهای بالا را خرج ایجاد راهسازی و سایر زیر بناهای اقتصادی کرد که من آنها را شالوده اقتصاد مقاومتی می نامم. پرداخت یارانه به دهکهای بالای جامعه به عقیده من در جهت مخالف آنچه اقتصاد مقاومتی می نامند است.
دست دولت را از قیمت گذاریها کوتاه کنید
اگر واقعا به اقتصاد مقاومتی اعتقاد وجود دارد باید اجازه دهد که قیمتها بازاری شود و کلیه سوبسیدها را حذف کنند. یکی از دلایل شکست تولید داخلی و استثمار خارجیها بر ایران ناتوانی در رقابت است. تولید کنندگان داخلی باید کالا با قیمت نازل دولتی ارائه بازار کنند که میسر نیست و در نتیجه یا باید سوبسید بگیرند و یا از دوره خارج شوند و یا به قاچاق و بازار سیاه بپردازند. بنابراین قیمتها را آزاد کنید و سوبسید ها را قطع کنید و بازار قاچاق خود به خود از بین می رود و در نتیجه هم اشتغال ایجاد می شود و هم تولید داخلی افزایش می یابد. این است فهم من از اقتصاد مقاومتی.
بانکها را مجبور به رقابت و شفاف سازی کنید
برخی متولین از طریق بانکها خون مستضعفین را می مکند و اسباب کار این زالوها، سیاستهای دولتی است که ظاهرا برای «رفاه مردم» قلمداد می کنند. این پرده ها را کنار بزنید و بگذارید مردم همه چیز را ببینند. اجازه دهید بانکها برای به دست آوردن پول مردم با یکدیگر رقابت کنند.
منبع: اقتصاد ایران آنلاین
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید