سایت تابناک اخیرا نوشته: حسن روحانی در مراسم بهره برداری از طرح های عمرانی استانی با اشاره به موانع موجود در مسیر اجرای برنامه های اقتصادی گفت: «وقتی می خواهید تولید کنید، یک دستگاه فاسدی هم که نمی خواهم نام ببرم که چگونه می تواند کالای قاچاق وارد کند، نمی گذارد کشور رشد کند».
این سخنان رئیس جمهور در شرایطی مطرح می شود که ایشان از جایگاه بالاترین مدیر اجرایی کشور در حال سخنرانی بود. وقتی یک ملت به شما اعتماد کرده و شما را به عنوان نماینده خود در این جایگاه انتخاب می کنند، بدین معناست که شما موظف به انجام وظایفی هستید که این جامعه به شما محول کرده است. یکی از این وظایف، اجرای برنامه ها و قوانین اقتصادی است که از مهمترین آنها قانون تسهیل تولید و فراهم کردن شرایط اجرای اقتصاد مقاومتی است.
در یک نظام سیاسی مدرن، رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه نمی گوید «نمی گذارند» یا «نمی شود» و یا «دست های پشت پرده ای در اقتصاد وجود دارد»، بلکه وظیفه او این است که این موانع را برطرف کرده و با هرگونه بی قانونی مقابله کند. در حالی که رؤسای پیشین جمهور نیز هر از چندگاهی از این سخنرانی های فرافکنانه انجام می دادند. به طوری که آیت الله هاشمی رفسنجانی، برخی از منتقدانش را «دشمنان توسعه» می دانست و دکتر احمدی نژاد هم «جمشید بسم الله» را مقصر تمام بحران های اقتصادی کشور برمی شمرد. در نهایت آقای هاشمی رکورددار تورم در کشور شد و آقای احمدی نژاد نیز وقت نکرد تا فهرست مفسدان اقتصادی را از جیبش بیرون بیاورد.
آقای رئیس جمهور در ادامه سخنانش به صراحت می گوید: «باید جلوی فساد گرفته شود»؛ این تأکید بر ضرورت مبارزه با فساد در شرایطی مطرح می شود که رئیس جمهور کشور در ادامه به نهادهای نظارتی خرده می گیرد که «الحمدالله هر چه بخواهید دستگاه نظارتی هست که نشستند و فقط ایراد می گیرند و هر کاری کنید، می گویند این طرف آن کج بود و یا آن طرفش ایراد داشت».
پرسش اینجاست آیا رئیس جمهور پیش از اعلام نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ از ساز و کار نهادهای نظارتی این کشور خبر نداشتند که امروزه از نظارت این ارگانها متعجب شده اند؟ البته بدیهی است که در هر سیستمی احتمال اختلال وجود دارد، اما یک مدیر زمانی موفق خواهد بود که راهکارهایی برای شفاف تر کردن قوانین نظارتی پیشنهاد و یا با نظارت موشکافانه درون-سیستمی (در داخل قوه مجریه) از بروز اختلاف نظرها جلوگیری کرده و در نتیجه فضا را برای پیشرفت اقتصادی کشور فراهم کند.
با این تفاسیر به نظر می رسد، آقای حسن روحانی همچون رؤسای جمهور پیشین فراموش می کند که برای برطرف کردن مشکلات انتخاب شده و نه برای برشمردن آنها. به همین سبب، گاهی فراموش می کند که در کسوت رئیس جمهور مسئول اجرای قانون است و نه در مقام یک منتقد دانشگاهی، مسئول واکاوی دست اندازهای سیستم بروکراتیک.
بنظر نگارنده تابناک با انعکاس این مطلب امکان طرح این دیدگاه ها را که بطور نمونه می آید … آگاهانه ضروری دانسته، فضاسازی مینماید (خوانندگان گرامی عدم رعایت تقدم و تاخر نکات و در مواردی ضد و نقیض بودن را بدیده اغماض بنگرند)
& جناب رییس جمهور در تمامی دوران ها ی بعد ا ز انقلاب ۵۷ در متن روی دادها و در سمتهای حساس و کلیدی مختلف بوده و به خوبی به تمامی چگونگی ها وقوف دارند
& در این مقطع با همه خطرات جهت رفع تکلیف البته با احتیاط حسب مکان و زمان اشاراتی باید بنمایند که ناراضیان را ارام و برای شرکت در انتخابات مهندسی شده و بسیار حساس تشویق کند
& روحانی بهتر از هرکس می داند که توان او در این مسیر چه میزان است
& حمایت جامعه در انتخابات ۹۲بشکل دیگری با این تر تیب در پیش است؟!
& مدیریت متفکر و مسلط فعلی با تعاریف متداول در این حیطه و حدود با طرح نارسایی ها از طرف رییس قوه مجریه بنظر می رسد مخالف نیست
& مجموعه سیستم براساس تجربه غنی سنوات اخیر توان کنترل امور را بلطایف الحیل دارا میباشد و نمو نه های ان جهت اقامه دلیل فراوان
& در شرایط فعلی چنانچه کل مجموعه ان چنانکه در موضوع بر جام هماهنگ عمل کرد ( هر چند از سر اجبار وبر امده از احتمال موقعیت بر باد ده حضرات بود)….در سایر موارد ارداه ای مشابه و همگام نداشته باشد تو فیق در اجرای برجام که اختلا فات بیا ن شده، یا تفاوت دید گا هها نافی انست دور از دسترس خواهد شد
& اقایانی که پاسخگوی اعمال خود نیستند، از راس تا ذیل، بر خلاف حتی قوانین موجود که اغلب براساس منافع مجموعه دست اندر کار بتصویب رسانده اند، چگونه به خود جرات اقرار به اشتباهات و قبول مسیو لیت شرایط فعلی را میدهند….. و از کجا مطمین بشوند که ملت گر یبانشان را نخواهد گرفت
& دگراندیشان و انانکه بصورت اصولی، براساس علم مدیریت طی سالهای متمادی معترض به عملکردها و چگونگی اعمال روش ها بوسیله قدرت گرایان بوده اند ایا نبایستی اینگونه صحبت و فرمایشات را بر امده از ضرورت طرح بوسیله خودی ها و در درون و صرفا جهت رفع فشارهای داخلی و نمایشی بدانند
& در بدیهی ترین حالت و بر اساس حد اقل استانداردها ایا میتوان عریانی تضاد موجود، صراحت گفتار، افشاء تفاوت دیدگاهها، اقرار به تفاوت عمیق اید یو لژی، نا موفق بودن تبلیغات بسیار گسترده و انچه که به اصطلاح متو لیان امور از اغاز تا کنون در مسیر وجودهماهنگی و وحدت بین خود و مردم از تریبونهای مختلف گفته اند و شنیده ایم….. از ناچاری و بدلیل به اتمام رسیدن صبر درونی انان و بر امده از ضرورتها که در هر حال بضرر مچمو عه انان و بنفع ملت در بند است… دانست
& بزودی و بعداز انتخابات بهتر و بیشتر میتوان عمق تضاد درونی دست اندر کاران ریز و درشت خودی حاکم که بر حفظ نظام متعهد و ملزم می باشند، را برشمارد
* فاعتبرو یا اولی الابصار
افسانه بایزیدی، فعال سیاسی کُرد، در پی صحبتهای انتقادی در مورد انتخابات در جمعی از دانشجویان، به اداره اطلاعات بوکان احضار و به مدت چند ساعت مورد تهدید و بازجویی قرار گرفت