در روزهای پایانی ماه گذشته احکام پرداخت جزای نقدی و شلاق علیه ۱۷ کارگر معدن طلای “آق دره” تکاب از استان آذربایجان غربی که توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری تکاب و شعبه تجدید نظر استان آذربایجان غربی صادر شده بود، به اجرا گذاشته شده است. این کارگران که تعدادشان ۳۵۰ نفر بوده دی ماه سال ۹۳ توسط شرکت پویا زرکان (پیمانکار اصلی معدن) با پایان یافتن قراردادهای کاریشان اخراج شده بودند، روز ششم دی مقابل شرکت دست به اعتراض زده بودند که مأموران حراست شرکت به کارگران معترض یورش می برند. در جریان همان اعتراض ساعت ۸ شب یکی از کارگران که به خاطر برخورد توهین آمیز مأموران حراستی و فشار روحی ناشی از بیکاری و ناامیدی از امکان تأمین معاش خانواده اش اقدام به خود کشی می کند و دستگاه قضایی طبق معمول به وظیفه ضد کارگری خود عمل کرده و با شکایت کارفرما و مزدوران حراستی شرکت، به اتهام ایجاد اغتشاش علیه حدود ۱۷ نفر از کارگران اعلام جرم کرده است.
دستگاههای قضائی بی شرمانه علیه کارگرانی احکام ضد انسانی، قرون وسطائی و متحجرانه صادر می کنند که جرمشان خواستن کار بوده، آنهم کار سخت و طاقت فرسای معدن با دستمزد چهار برابر زیر خط فقر! حکم زندان و جریمه علیه کارگران بیکار شده صادر می کنند ولی کارفرما را که عامل به بدبختی و به نابودی کشاندن ۳۵۰ خانواده است، زیر چتر و حمایت خود قرار می دهند! تخریب تابلو شرکت استثمارگر و چپاولگر و پاره شده لباس مأمور حراستی مهاجم، مصداق جرم برای کارگران است،اما خودکشی کارگری به خاطر فشار روحی ناشی از بیکاری و ناامیدی و توهین کارفرما و مزدوران حراستیش امری طبیعی و نقش کارفرما و مأمورانش در قتل او مترادف با قانون است. عاملان تباهی زندگی ۳۵۰ خانواده و قاتلان کارگر شرکت پویا زرکان به جای زندانی شدن و به سزا رسیدن، در سایه حمایت دستگاههای قضائی در جایگاه شاکیان قرار می گیرند و کارگرانی که از حق حیات ساقط شده اند، به وارونه مجازات می گردند.
اقدامات دستگاههای قضائی دیگر هیچ حدی از بی شرمی در حق کارگران به جان آمده را باقی نگذاشته است. این برخوردهای بی شرمانه را باید با اعتراض سراسری پاسخ داد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
۵ خرداد ۹۵
***
چادر زدن کارگران مخابرات راه دور ایران(ITI) مقابل کارخانه جهت دستیابی به مطالباتشان
از روز ۴خردادماه تعدادی از کارگران مخابرات راه دور ایران(ITI) برای پیگیری مطالبات خود دست به یک اقدام جدید زدند، آن ها زندگی خود را به جلوی کارخانه کشاندند و با برپایی چادرهای مسافرتی جلوی این کارخانه قصد پیگیری برای رسیدن به حق و حقوق خود را دارند.
به گزارش۵خردادروزنامه خبرجنوب،کارخانه مخابرات راه دور ایران چندسالی است به تعطیلی کشیده شده است؛ این کارخانه که از کارخانجات دولتی کشور بود برای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی و در راستای خصوصی سازی به بخش خصوصی واگذار شد اما بنا به دلایل مختلف از سال ۸۴ و ۸۵ به بحران کشیده شد و در نهایت تعطیل گردید.
این کارخانه که اجرای طرح هوشمند سوخت و تولید تجهیزات هوشمندسازی سوخت را در کارنامه خود دارد،سالها تولید پیشرفته ترین تجهیزات مخابراتی کشور را برعهده داشت اما بحران یک دهه پیش هنوز دامن این کارخانه را رها نکرده و ماشین آلات صنعتی کارخانه در تعطیلی کامل به سر می برند.
از سال ۸۵ که به تدریج تعطیلی کارخانه کلید خورد پرداخت حقوق، سنوات و پاداش پایان خدمت پرسنل نیز به کندی صورت گرفت و در نهایت با بدهی ۳۰ میلیارد تومانی کارخانه به کارگران ITI به تاریخ پیوست.
در سال های اخیر دوندگی ۱۲۲۶ نفر کارگر کارخانه برای دریافت ۳۰ میلیارد تومان طلب خود به جایی نرسیده و تجمع های کارگری مثمر ثمر نبوده است.
از روز گذشته تعدادی از کارگران کارخانه برای پیگیری مطالبات خود دست به یک اقدام جدید زدند، آن ها زندگی خود را به جلوی کارخانه کشاندند و با برپایی چادرهای مسافرتی جلوی این کارخانه قصد پیگیری برای رسیدن به حق و حقوق خود را دارند.
این کارگران معتقدند ۳۰ میلیارد تومان بدهی آن ها که به ازای هر کارگر بین ۵ میلیون تا ۷۰ میلیون تومان است، ارزش واقعی خود را بعد از این همه سال از دست داده و اگر بنابر پرداخت باشد باید همچون بدهی بانکی به نرخ روز محاسبه و خسارت تأدیه و تأخیر در پرداخت آن نیز محاسبه شود.
به گزارش امروزتسنیم درهمین رابطه، این کارخانه قرار بود دوم آذرماه ۹۴ به مزایده گذاشته شود اما از آنجا که کارشناسیهای انجام شده در زمینه ارزش زمین این کارخانه مربوط به سالهای ۹۱ و ۹۲ بود هیئت مدیره شرکت مخابرات راه دور ایران برای جلوگیری از تضییع حقوق کارگران اعتراض خود را درباره مزایده مذکور اعلام و زمینه ورود دستگاههای قانونی و نظارتی در این پرونده را فراهم کردند بنابراین مزایده دوم آذرماه لغو و به زمان دیگر موکول شد اما با گذشت ۶ ماه هنوز وعده مسئولان برای برگزاری مجدد مزایده محقق نشده است.
در حال حاضر کارخانه در دست ستاد هیئت اجرایی (ستادی که ستاد حمایت از صنایع تشکیل میدهد) است. اموال این کارخانه نیز در اختیار بانک ملی و تامین اجتماعی است.
***
تجمع کارگران اخراجی شرکت حفاری نفت شمال مقابل فرمانداری بهشهر
صبح امروز۵خرداد،تعداد کثیری از کارگران اخراجی شرکت حفاری نفت شمال مقابل فرمانداری شهرستان بهشهر تجمع کردند وخواستار پیگیری مشکلاتشان شدند.
به گزارش۵خرداد ایلنا،کارگران این شرکت در نشست با فرماندار شهرستان بهشهر که در سالن اجتماعات فرمانداری این شهرستان بدون حضور خبرنگاران برگزار شد مطالبات و خواسته های خود را بیان کردند.
یکی منبع کارگری به اخراج ۱۵۰ نفر از کارگران این شرکت اشاره کرد و گفت: رسیدگی به مشکل اخراج کارگران و تأمین امنیت شغلی برای کارگران این شرکت از مطالباتمان می باشد که در صورت بی توجهی به اخراج همه کارگران منجر می شود.
وی با بیان اینکه این شرکت باید در این شهرستان ماندگار شود افزود: اختلافات حقوقی پروژه ای بین شرکت حفاری شمال و شرکت ایران فجر و مناقصه سکوی نیمه شناور امیرکبیر، اخراج کارگران را در پی داشت.
وی با اشاره به دفاتر فعال این شرکت در کشور ادامه داد: نام این شرکت گویای آن است که شرکت باید در شمال و در منطقه ی شمال کشور و در شهرستان بهشهر فعالیت داشته باشد.
به گزارش امروز جوان درهمین رابطه،فرماندار بهشهرگفت:مدیران شرکت برنده مناقصه که از این پس به جای شرکت حفاری نفت شمال، پشتیبانی از سکوی حفاری امیرکبیر را به عهده خواهد گرفت قول دادند از این کارگران اخراجی در شرکت خود استفاده کنند.
سجادی افزود: در نشست امروز با کارگران معترض، مقرر شد ۵ نفر به عنوان نماینده کارگران به همراه مدیران شرکت برنده مناقصه، با معاون سیاسی امنیتی استاندار در استانداری مازندران جلسه ای داشته باشند تا موضوع بررسی شود.
یکی از کارگران معترض گفت: بسیاری از این کارگران اخراجی از ۱۰ سال قبل در شرکت حفاری نفت شمال مشغول فعالیت هستند و اینکه شرکت برنده مناقصه بخواهد قرارداد موقت کاری با کارگران اخراجی امضا کند مورد قبول نیست.
وی گفت: موضوع اخراج کارگران این شرکت را از طریق سازمان بازرسی کشور پیگیری خواهیم کرد.
***
کارخانه قطعات بتنی گیلان تعطیل و ۱۷۰کارگرش بیکارشدند
یک منبع خبری در کارخانه قطعات بتنی گیلان از تعطیلی کامل این واحد تولیدی و بیکاری حدود ۱۷۰ کارگر این کارخانه خبر داد.
به گزارش۴خردادایلنا،کارخانه قطعات بتنی گیلان که در زمینه تولید انواع کانال های پیش ساخته وقطعات بلوکی در استان گیلان فعالیت دارد، از اول خرداد ماه جاری (۹۵) به دلیل مشکلات مالی تعطیل و تمامی کارگران آن هم اکنون بیکارشدهاند.
این کارگران که بصورت میانگین بین ۱۵ سال سابقه کار دارند، در ادامه درباره وضعیت خود میگویند: از مجموع ۱۷۰ کارگر حدود ۱۲۰ نفربصورت خدماتی تحت نظارت شرکت پیمانکاری فعالیت داشتند. در عین حال حدود ۸۰ نفراز کارگران با استفاده از مزایای بیمه بیکاری از اردیبهشت ماه بدنبال دریافت مقرری بیمه بیکاری هستند ومابقی کارگران هنوز وضعیت مشخص ندارند.
به گفته وی در حال حاضر به صورت موقت در این کارخانه یک راننده جرثقیل ،یک کارگر باربر وحدود سه کارمند اداری برای رسیدگی به امور کارخانه مشغول کارند.
کارگران میگویند شرایط تولید در کارخانه قطعات بتنی گیلان بسیار خوب بود و آنچه باعث بحرانی شدن وضعیت این واحد شده است وصول نشدن مطالبات معوقه از نهادهای دولتی همانند استانداری، شهرداری واداره آب وفاضلاب .. وهمچنین بهم خوردن قرار داد فروش با چندین خریدار دولتی دیگراست.
در ادامه یکی از کارگران قطعات بتنی درباره مطالبات معوقه خود وهمکارانش افزود: کارگران این واحد تولیدی از ابتدای فروردین ماه سال جاری دستمزد نگرفتهاند. علاوه بر دستمزد، کارگران سنوات سال ۹۳ عیدی وسنوات سال ۹۴ خود را از کارفرما طلب دارند.
وی همچنین درباره معوقات بیمهای کارگران شاغل در کارخانه گفت: علاوه بر تعویق در پرداخت دستمزد ، کارفرما هر ماه حق بیمه کارگران را با دست کم یک ماه تاخیربه تامین اجتماعی پرداخت می کرده است به طوریکه هر چند ماه از سال دفترچههای درمانی خانوادههای کارگران فاقد اعتبار بوده است.
به گفته این کارگر«قطعات بتنی گیلان » که سالها دارای تولید و بازار فروش خوبی بود اما از چند ماه قبل کارفرما به دلیل نامناسب خواندن شرایط تولید بدنبال تعطیلی کارخانه بوده است.
***
اخراج ده ها کارگرصنایع پتروشیمی فریمان با ماه ها حقوق معوقه
«حدود ۱۴ ماه است حق و حقوق، عیدی و پاداش خود را دریافت نکرده ایم و زندگی و تامین معیشت آن برایمان سخت شده است. شرکت پتروشیمی فریمان عذر بسیاری از کارکنان را خواسته و همه کارگران سرگردان هستند. شما قضاوت کنید ما و امثال ما چگونه می توانیم خرج خانواده، درمان بیماران، هزینه دانشگاه و اجاره خانه خود را تأمین کنیم؟»
به گزارش۳خرداد خراسان،تعدادی از کارکنان شرکت پتروشیمی فریمان با ارسال پیامک وتماس تلفنی خواستار پیگیری اخراج شدن از این شرکت شدند. یکی از کارکنان درباره اخراج خود از این شرکت می گوید: من با هزار امید و آرزو وارد این مجموعه شدم ولی به تدریج متوجه شدم کارخانه به علت مشکلات اقتصادی توان پرداخت حق وحقوق پرسنل خود را ندارد و در حال حاضر همه افراد به جز چند نگهبان اخراج شده اند.
برای پیگیری موضوع با مدیرعامل شرکت پتروشیمی فریمان تماس می گیریم و صحت و سقم این ادعا را از وی جویا می شویم. حمید رضا شریفی می گوید: این شرکت با دو بحران جدی روبه رو شد، یکی سقوط قیمت نفت بود که در هر تن به شرکت ۵۰دلار خسارت وارد می شود. مشکل بعدی تحریم های اقتصادی بود که واقعا کمر شرکت را شکست و تاکنون ۸میلیارد تومان خسارت وارد کرده است.
وی می افزاید: در حال حاضر مخازن شرکت مملو از مواد اولیه است و بازار فروش ما در ترکیه و افغانستان توسط ترکمنستان اشغال شده است. شرکت برق وگاز حتی یک هفته برای پرداخت بهای قبوض خود به ما فرصت نمی دهد.
او تعداد افرادی را که در این شرکت مشغول به کار بوده اند ۱۵۰ نفر عنوان می کند و یادآور می شود: در حال حاضر ۴۰ نفر از کارگران به شرکت بازگشته اند و مشغول کار هستند.
کارخانه پتروشیمی فریمان در کیلومتر ۲ جاده قدیم فریمان – مشهد واقع می باشد.
***
وضعیت دردناک کارگران شهرداری دلفان وخانواده هایشان بدلیل عدم پرداخت ماه ها حقوق،حق بیمه ومطالباتشان
کارگران خدمات شهری و فضای سبز شهرستان دلفان چندین ماه است که حقوق نگرفتهاند و زندگی شان را به سختی و مشقت میگذرانند.
تلخی این حکایت آنجاست که کارگران این شهر از ترس از دست دادن همان حقوقی که چندین ماه به تأخیر افتاده مهر خاموشی به لب میگیرند تا مبادا اعتراضشان به اخراج ختم شود.
معوقه ماندن حقوق کارگران شهرداری قصه تلخی است که در جایجای استان لرستان روایت میشود؛ کارگرانی که چندین ماه باید چشمانتظار دریافت تنها مزد یک ماه باشند.
پس از بیان مشکلات کارگران شهرداری خرمآباد و بروجرد این بار نوبت به پرداختن مشکلات کارگران شهرداری شهرستان دلفان میشود؛ دغدغه مشترکی که به انتظار طولانی برای گرفتن دستمزد ختم میشود.
تلخی این حکایت آنجاست که کارگران این شهر از ترس از دست دادن همان حقوقی که چندین ماه به تأخیر افتاده مهر خاموشی به لب میگیرند تا مبادا اعتراضشان به اخراج ختم شود.
کارگران فصلی شهرداری دلفان حقوق چهار ماه و کارگران شرکتی و پیمانی آن حقوق دو تا سه ماه خود را هنوز دریافت نکردهاند و چرخ زندگیشان بهسختی میچرخد.
یکی از کارگران شهرداری دلفان اظهار داشت: به دلیل تأخیر در پرداخت حقوق، تمام کارگرهای شهرداری دلفان اعم از رسمی، شرکتی و فصلی با مشکل مالی جدی مواجه اند.
وی به چهار ماه حقوق معوق کارگران فصلی اشاره کرد و افزود: متأسفانه شهرداری هیچ مسئولی ندارد و ارگان بیسر و پایی است؛ همیشه مشکل تأخیر در پرداخت حقوق داریم اما کسی به فریاد ما نمیرسد.
کارگر شهرداری دلفان عنوان کرد: برای مخارج زندگی از دیگران قرض زیادی گرفتهام و از طرفی به خاطر اینکه چند ماه اجاره خانه پرداخت نکردهام صاحبخانه خواسته تا خانهاش را خالی کنم.
یکی دیگر از کارگران شهرداری دلفان به سابقه ۱۵ ساله خود در شهرداری اشاره کرد و گفت: حدود سه ماه است که هنوز حقوق نگرفتهام و متأسفانه امسال حتی عیدی و سنوات نیز به ما پرداخت نشد.
وی با اشاره به مشکلات مالی کارگران شهرداری دلفان بیان کرد: برخی از کارگران شهرداری حتی برای تهیه نان خالی در سختی هستند بهطوریکه نانواییهای شهر دلفان برای کارگران شهرداری دفتر حساب دارند.
کارگر شهرداری دلفان تصریح کرد: یکی از همکارانم ۶۰۰ هزار و دیگری ۹۰۰ هزار تومان به نانوایی بدهکار است اما من واقعاً برایم سخت است که نان قرضی بگیرم برای همین مجبورم همیشه برای مخارج زندگی از فامیل پول قرض بگیرم.
وی اظهار داشت: شهرداری اخیر حقوق دیماه و بهمنماه سال ۹۴ را به ما داده اما پس از گذشت چند ماه و اینهمه بدهی که باید به اطرافیان بدهم این حقوق کفایت مخارج سنگین زندگی را نمیدهد.
کارگر شهرداری دلفان افزود: متأسفانه از پس هزینههای تحصیل فرزندانم نیز برنمیآیم از طرفی نیز شهرداری کار باکیفیت از ما میخواهد اما خبری از حقوق نیست.
وی عنوان کرد: هزینه بیمه ما نیز بهموقع پرداخت نمیشود و همیشه برای درمان همسر مریضم با مشکل مواجهام که باید گفت کارگران شهرداری دلفان از هر نظر مورد ظلم قرارگرفته اند.
همسر یکی از کارگران شهرداری دلفان اظهار داشت: به خاطر پرداخت نشدن حقوق پنجماهه همسرم با مشکلات زیادی روبهرو هستیم از طرفی مستأجر هستیم و هرروز باید بابت تأخیر اجازه خانه به صاحبخانه جواب پس بدهیم.
وی افزود: شهرداری همیشه حقوق کارگران را چند ماه یکبار پرداخت میکند و این در حالی است که پول، آب ، برق و گاز ما چند ماه عقبافتاده و چند وقت پیش اداره گاز برای قطع گاز اقدام کرد که واقعاً برای ما مایه شرمساری بود.
همسر کارگر شهرداری دلفان عنوان کرد: ما فقط برای گذران زندگی با پولی که از دیگران قرض میگیریم تنها میتوانیم نیازهای اولیه خود را تأمین کنیم و متأسفانه باید بگویم فرزندانم چند وقت است که در حسرت خوردن یک میوه ماندهاند.
وی بیان کرد: پسرم نیاز به عینک دارد ولی متأسفانه چند وقت است که منتظر گرفتن حقوق شهرداری هستیم تا بتوانیم عینکی برای او تهیه کنیم.
کارگران شهرداری دلفان به دلیل معوق ماندن حقوق خود زندگی را با مشقت فراوانی میگذرانند و ازآنجاکه همین کارگران برای از دست دادن شغلی که ماهها باید برای دریافت مزدش انتظار بکشند واهمه داشتند که بانام بردنشان در مصاحبه، کارشان را از دست بدهند، مطرح کردند که تاکنون هیچیک از کارگران نتوانستهاند برای دریافت مطالبات حضوراً پیگیری لازم را انجام دهند.
علیرغم تماسهای مکرری که با شهردار دلفان داشتیم متأسفانه موفق به گرفتن پاسخی برای روشن شدن وضعیت کارگران این شهرداری نشدیم.
بخشی از یک گزارش تسنیم بتاریخ۴خرداد
***
بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی۴۰۰کارگراخراجی کارخانه کاشی خزر
با گذشت بیش از ۴ ماه از توقف فعالیت کارخانه کاشی خزر(از بهمن ماه ۹۴) در استان گیلان ، هنوز برای پرداخت معوقات مزدی و مقرری بیمه بیکاری حدود ۴۰۰کارگر این واحد معدنی اقدامی صورت نگرفته است.
به گزارش۴خردادایلنا،کارگران این واحد صنعتی گفتند: تعطیلی محل کار آنها بهمن ماه سال گذشته (۹۴) و در زمانی اتفاق افتاد که کارفرما به دلیل مشکلات ناشی از کمبود منابع مالی، فعالیت خود را در دو خط تولید کاشی کف و دیوار متوقف کرد و از آن زمان تاکنون حدود ۴۰۰ کارگر بدون دریافت معوقات مزدی بیکار شده اند.
آنها میگویند: که علاوه بر چندین ماه مزد معوقه، کارفرما هنوز همه مزایای مربوط به سنوات وعیدی وپاداش سالهای ۹۳ و ۹۴ را به کارگران مشمول پرداخت نکرده است.
به گفته این کارگران روند اخراج درکارخانه کاشی خزر نخستین بار از تیر ماه سال گذشته با ۷۵ نفر از مجموع ۵۰۰ کارگر این واحد تولیدی آغاز شد.
آنها در ادامه در مورد سرنوشت خود و دیگر همکاران اخراج شده گفتند: هنوز فرصت دریافت مقرری بیمه بیکاری برای مجموع کارگران اخراجی کارخانه کاشی خزر در اداره کار شهرستان رشت فراهم نشده و همین مسئله آنها را در موقعیت سخت بدی مالی قرار داده است.
طبق اظهارات این کارگر پس از توقف فعالیت کارخانه و بیکار شدن کارگران کاشی خزر، مسئولان وعده پی گیری بازگشت بکار وپرداخت مطالبات کارگران را دادند اما تا کنون اتفاقی رخ نداده و کارگران همچنان در بلاتکلیفی به سر میبرند.
***
عدم پرداخت چندساله حقوق وحق بیمه کارگران حجمی اداره برق شهرستان سیریک
کارگران بخش اتفاقات اداره برق شهرستان سیریک از عدم پرداخت مطالبات ۴ ساله خود از شرکت های پیمانکاری وابسته به شرکت توزیع برق استان گلایه دارند و تاکنون پیگیری و تلاش های آنان هیچ نتیجه و ثمری در بر نداشته است.
نیروهای اتفاقات برق شهرستان سیریک افزودند: این نیروها از دو شرکت نیرو بنای سیریک و شرکت نیرو کوثر که در سال های ۹۰ تا ۹۴ بخش اتفاقات را مدیریت کردند از عدم پرداخت حقوق و پرداخت بیمه خود به شدت گلایه و ناراضی هستند و از سال ۹۰ تاکنون با توجه به پیگیری ها و شکایت به اداره کار تعاون و رفاه اجتماعی و شرکت توزیع برق استان کسی جوابگو و پاسخگوی حقوق آنها نیست.
شهرستان سیریک دارای حدود ۲۱ نفر نیرو در دو بخش اتفاقات شهر بندر کوهستک و شهر سیریک است که در قالب سیم بان ، کمک سیم بان ،راننده و اپراتور و بصورت شرکتی مشغول فعالیت هستند که یکی از دغدغه های اصلی آنها علی رغم اینکه شغل و یا حرفه بسیار سخت و پر خطری دارند اما حقوقشان و بیمه به موقع پرداخت نشده است.
این نیروها که مطالبات بیش از یک میلیارد ریالی از شرکت های طرف قرارداد شرکت توزیع برق استان دارند و هر کدام از آنها مطالبات متغیر بین ۳۰ میلیون الی ۵۰ میلیون ریال است و همه آنها متاهل و دارای فرزند هستند و حتی در برخی سالها هزینه بیمه آنها بین ۴ الی ۶ ماه توسط شرکت های های مذکور پرداخت نشده و به نوعی از حق و حقوق آنها ضایع شده است.
نیروهایی که خطر همیشه در کمین آنهاست و با کوچکترین اشتباه و یا پارگی شبکه، جرقه، اتصال سیم ها ، در سرما و گرما، شب و روز، وقت و بی وقت برای رساندن برق و حفاظت و حراست از یکی از مهمترین و ضروری ترین نیاز انسان به منازل و اماکن اداری ، تجاری و کارگاه ها و کارخانجات با کمترین توقع و پایین ترین دستمزد با نیتی خالصانه و با عشق و علاقه به کارشان خدمت می کنند اما حق و حقوقشان درست پرداخت نشده است.
نیروهای حجمی شرکت توزیع برق که همیشه در سایه مدیران ستادی از کمترین مزایا و خدمات رفاهی برخوردار هستند و نه تنها حقوقشان بلکه بیمه آنها نیز سر موقع پرداخت نمی شود و در صورتی که همه آنها دارای خانواده و شرایط کاری بسیار حساس و بسیار مهمی برعهد دارند و تعلل آنها باعث توقف فعالیت و امرار معاش اکثر مردم و خانواده در جامعه می شود .
باتوجه به خصوصی سازی بخش عمده ای از فعالیت های شرکت توزیع برق و اجرای بسیاری از کارهای اداره برق و شرکت توزیع که بوسیله پیمانکاران مختلف صورت می گیرد ، حال آنکه خیلی وقت ها فعالیت هایی که جزء وظایف نیروهای اتفاقات برق نیست به بهانه پرداخت اضافه کاری برعهده آنها گذاشته می شود و این نیروها با جان و دل کار می کنند ولی دریغ از پرداخت هزار تومان به آنها توسط اداره برق و شرکت پیمانکارصورت نمی گیرد.
بخشی از گزارش آذینی بتاریخ۴خرداد
***
تجمع اعتراض آمیز صیادان هندیجان مقابل فرمانداری
جمعی از صیادان هندیجانی به دلیل مخالفت و عدم اجازه شیلات و دریابانی برای صید در مقابل فرمانداری این شهرستان تجمعی اعتراض آمیز شکل دادند.
به گزارش۴خرداد تسنیم، برخی از صیادان اظهارداشتند: متاسفانه مسئولان شیلات و نمره ۴ اجازه خروج و رفتن به دریا را به ما نمیدهند.
یکی از تجمع کنندگان افزود: شناور کوچک قایق داریم و تنها شغل ما صیادی است ولی مدتی است به ما اجازه خروج و رفتن به دریا نمیدهند که نتیجه اش سخت شدن تأمین معاش خانوادههایمان شده است.
وی افزود: هر روز به نزد این مسئول و آن مسئول می رویم تا مشکل ما بصورت قانونی حل شود اما کسی به فکر ما نیست و مجبوریم تجمع کنیم.
یکی دیگر از صیادان گفت: چند سال است برای شناورهای خود اقدام به اخذ مجوز کردهایم اما شیلات به ما مجوز نمیدهد و ما مجبوریم برای امرا معاش و سیر کردن فرزندان و خانواده خود بدون مجوز به دریا برویم و دفترچه صید هم داریم اما متاسفانه چند روز است که رفتن به دریا را ممنوع کردهاند و ما بیکار و حیران گشتهایم و انتظار داریم مسئولان به فکر ما باشند.
وی افزود: در هندیجان به جزء صیادی دیگر شغلی نیست که اگر دریا تعطیل شود بتوانیم کار دیگری را انجام دهیم، متاسفانه به دلیل عدم فعالیتهای مناسب و چشمگیر مسئولان هندیجان، این شهرستان هنوز پیشرفتی حاصل نکرده و علی رقم بندری بودن اقدامی برای مردم این شهرستان صورت نگرفته شده تا رفاه و آسایش را داشته باشند.
یکی دیگر از معترضان اظهارداشت: متاسفانه دریا در این چندسال با حجم سنگین صید که اکثراً بی رویه است ذخایر آبزیان خود را از دست داده و هیچ گونه شغل دیگری مانند کارخانه یا پرورش ماهی و میگو در این شهرستان تاسیس نشده تا مردم به شغل دیگری روی آورند، دریا نفس راحتی بکشد و ذخایر دریایی بتوانند بازیابی شوند.
وی افزود: ماهی و میگو دریا به علت صید بیش از حد و بی رویه در حال نابودی و انقراض است و کسانی که مجوز هم دارند دیگر کفاف زندگی خود آنان را نمیدهد چه برسد به ما که مجوز هم نداریم ولی مردم مجبورند چرا که دیگر کاری ندارند برای امرار معاش، متاسفانه تامین اجتماعی به صیادان در فصل نبود صید بیمه بیکاری و مقرری پرداخت نمیکند تا صیادان بتوانند در فصل تخم ریزی آبزیان در خانه بمانند و اجازه دهند دریا و زنجیره غذایی کار خود را به راحتی انجام بدهد.
در سال ۱۳۹۰ استاندار وقت خوزستان با حضور در هندیجان در کارگروه اشتغال مصوب کرد ۴۲ تعاونی پرورش ماهی و میگو تشکیل شود تا آبزیان محفوظ بمانند و همین صیادان در تعاونیها مشغول کار شوند.
براساس مصوبه استاندار خوزستان در جلسه اشتغال هندیجان ۴۲ تعاونی تشکیل شد ولی متاسفانه تاکنون به هیچ یک از آنها مجوز احداث مزارع پرورش ماهی و میگو داده نشد و بار دیگر صیادان به دریا رفتند تا معاش خانواده خود را تامین کنند این بار صیادان بیشتری به دریا سرازیر شدند و دیگر صید تعطیل نمیشد و آبزیان فرصت تخم ریزی و پرورش نداشتهاند این درحالی است که دریا توانایی امرار معاش همه آنها را ندارد و تا ۵ سال آینده قشر عظیمی از مردم هندیجان بیکار خواهند شد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید