تقدیر امروز آیت الله خامنه ای از “بانوان ورزشکاری که نشانه افتخارآمیز پوشش زن ایرانی را به رخ همگان کشیدند” و “بانوی شجاعی که با حجاب کامل در پیشانی کاروان درخشید”، در حالی بیان شد که پیشتر، نفس حضور زنان ایرانی در رقابت های جهانی، با مخالفت‌های مکرر گروهی از روحانیون محافظه‌کار مواجه شده بود.
از قضا یکی از موضوعات این مخالفت‌ها را، حمل پرچم ایران از سوی زنان در مراسم افتتاحیه المپیک تشکیل می‌داده؛ اقدامی که هرچند نوعی تصمیم تبلیغاتیِ دولتی بوده، اما در همین حد هم از سوی عده ای تحمل نشده است. به عنوان نمونه، به دنبال پرچمداری یک قایقران زن در المپیک سال ۲۰۰۸ پکن، احمد علم الهدی در خطبه های نمازجمعه مشهد این کار را “جنگ با ارزش ها و آماده سازی مردم برای فرج امام زمان”، “سرپیچی از فرمایشات معصومان” و “حرکتی تند و ضد ارزشی” دانسته بود. وی تاکید کرده بود که اساسا “شرکت بانوان در مسابقات بین‌المللی و نمایش آنان در کشورهای بیگانه مخالف اصول اسلامی است”.
قابل توجه اینکه صفحه اینستاگرامی همین روحانی، امسال نه تنها در مقابل پرچمداری زنان موضع نگرفته، که دیروز “مقام قهرمانی المپیک ۲۰۱۶” را به کیمیا علیزاده تکواندوکار ایرانی تبریک گفته و لازم دیده “شایعه” مخالفت او با خانم علیزاده را تکذیب کند: “آیت الله علم الهدی تاکنون هیچ اظهارنظری در خصوص شما نداشته‌اند و اظهارات منتسب به ایشان که در فضای مجازی در حال انتشار است، کذب محض می‌باشد”. توضیحی که در ادامه، ظاهرا موضع آقای علم‌الهدی در مورد حضورهای بعدی زنان در میادین جهانی را هم مشخص کرده است: “به امید پیروزی های بعدی”.
کسب مدل المپیک ریو از سوی این قهرمان تکواندو در شرایطی مورد تمجید قرار گرفته که دو سال پیش، اعتراض آیت الله جوادی آملی از مراجع تقلید نسبت به مدال آوری دختران در ورزش های رزمی، به تیتر برجسته رسانه‌های محافظه‌کار ایران تبدیل شده بود. عبدالله جوادی آملی بعد از موفقیت های کاراته‌کاران زن در مسابقات آسیایی ۲۰۱۴ گفته بود: “کمال زن در مادر شدن است… فضیلت زن در این نیست که زن و دختر ما برود پایش را دراز کند و یک کسی را بزند و برای ما مدال بیاورد.”
بعید است نظر روحانیونی چون آیت الله جوادی آملی در مورد مدال آوری زنان در ورزش های رزمی یا سایر رشته های ورزشی تغییر کرده باشد. حتی نمی توان مطمئن بود که امثال آقای علم الهدی، به گونه ای تغییر موضع داده باشند که مهمترین موضوع قابل ذکر در ارتباط با حضور زنان در المپیک را، تمجید از موفقیت یک دختر رزمی‌کار بدانند. مهمتر اینکه، هیچ نشانه ای وجود ندارد که تغییر نسبی در لحن برخی روحانیون – ولو ارشد– به معنی کاهش تبعیض‌های موجود علیه ورزشکاران زن باشد.
با وجود همه اینها، احتمالا یک چیز قابل انکار نیست: اینکه زنان ورزشکار ایرانی، با موفقیت های جهانی خود، به تدریج “هزینه” انکار یا نادیده گرفتن قابلیت‌هایشان در جامعه مردسالار را بالا برده‌اند.
به نظر معنی دار می رسد که احمد علم الهدی، که زمانی از تریبون نماز جمعه، حضور بین المللی زنان ورزشکار را “جنگ با ارزش ها” می دانست، اکنون لاجرم از تریبونی کاملا متفاوت – اینستاگرام– به دختری که “کسانی را زده و برای ما مدال آورده” توضیح می دهد که به محضر این قهرمان ملی جسارتی نکرده است.
از: بی بی سی
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید