دسته: دیدگاه‌ها

کارگر را به خاطر مسائل صنفی شلاق می‌زنند، زندانی هم می‌کنند، به او ۱۰ سال زندان می‌دهند؛ یک معلم یا یک کارگر را برای اینکه خواسته سندیکا تشکیل بدهد یا فعالیت سندیکایی کرده یا از حق و حقوق معلم و کارگر دفاع کرده است

نیاز به چلبی هایِ ایرانی و رهبران وابسته و قهرمانان ساختگی نداریم. بلکه رهائی مردممان و نجات میهنمان، در بر پائیِ یک حکومت مردمسالار است. یکِ جمهوریِ دموکراتیک ایرانی

سوم اسفند ۱۳۹۷

در جمع، معلوم بود که پهلوی طلبان که اصولاً طرح سیاسی قابل عرضه ندارند و هر چه میشود، میگویند: هر چه مردم بخواهند، به این صرافت افتاده اند که به جایش راه حلهای تکنیکی رو کنند. البته اینجا هم با یاری همسایگان. طبعاً اینکه تکنوکراسی صرف یعنی گرفتن اختیار تصمیم از دست مردم و بیرون رفتن از دمکراسی، فراموش شده. راه حلهای فنی باید به مردم یا نمایندگانشان عرضه شود تا اعتبار دمکراتیک پیدا کند

برای پایان دادن به این جنگ مذهبی و برقراری آزادی برای همگان و برگرداندن ثبات به کشور بجز لائیسیته چاره ی دیگری نیست

از رفتن وزیر کار و وزیر بهداشت گرفته تا حالا که ظریف و تا وزیر ارتباطات و وزیر نفت و … زیر فشارند. بعید است البته که آقای روحانی در اعتراض به این شرایط و نبود هر گونه نشانه‌ای دال بر عقب‌نشینی تندروها و شخص آیت‌الله خامنه‌ای در سیاست داخلی و خارجی، استعفا بدهد، ولی او روز به روز دولتی را اداره می‌کند که اراده و امکانات لازم را یا تندروها بیش پیش سلب می‌کنند یا شرایط اقتصادی و بین‌المللی آن را فشل‌تر می‌کند

 تردید ندارم‌ که روحانی با رسوایی بزرگ، دولت را ترک خواهد کرد اما سرنوشت او باید درسِ عبرتی باشد برای کسانی که همچنان مشتاقانه به دنبال یافتن‌ جایگاهی بر سر سفره انقلاب هستند و برای بدست آوردن این‌جایگاه، هر نوع مجیزگویی از رهبر و امتیازدهی به او را مباح بلکه واجب می‌دانند

آموزش برای جامعه باز و انسانی قرن بیست‌ویکم باید در خدمت گسترش آزادی اندیشه، آزادی وجدان و باورهای مذهبی و تربیت شهروندان پرسشگر، خلاق، آزاداندیش، سنجشگر باشد

پروژه و اهداف ققنوس نشان می‌دهند که نوع نظام سیاسی برای آینده ایران مورد بحث بنیانگذاران این پروژه ‏نیست. موکول کردن بحث و تحقیق در مورد نوع نظام سیاسی به آینده پس از جمهوری اسلامی یک برخورد کاملا ‏پوپولیستی است؛ که گویی مردم خوب می‌دانند که چه نظام سیاسی را در مورد مقتضی انتخاب کنند. در حالی که تجربه ‏بارها خلاف آن را ثابت کرده است

روشن بود که سران حکومت مایل بودند چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب را با تبلیغات فراوان جشن بگیرند و بلوغ آن را به رخ جهانیان بکشند. اما تلنبار شدن سالها فساد، بی‌کفایتی و ظلم، بلوغی متفاوت برای نظام‌جمهوری اسلامی رقم زد

در هیچ دُوره ­ای از تاریخِ علم، اکتشافاتِ نُجومی تا این حَد بی ­شمار نبوده ­اند. رَدیاب‌ های پیچیده­ ی ستاره­ شناسان موفق شده­ اند تا به هر سیاره ­ای در منظومه­ ی خورشیدی (بجز پلوتو) فرستاده شوند. سفینه‌ های فضایی بر مریخ و زهره نشسته­ اند و حتی داخلِ آتمسفرِ متراکمِ مشتری هم شده ­اند. نتیجتاً شناختِ ما از سیارات این منظومه بسیار بیشتر است

… اینگونه قرار گرفتن زیر سلطه خارجی مورد تائید نیست. زیر سلطه خارجی برای قدرت طلبی مورد تائید نیست. ما معتقد به سلامت و پاکدستی بدون وابستگی به هیچ قدرتی فقط با تکیه به قدرت لایزال ملت ایران هستیم …. اگر تغییری در کشور باید اتفاق بیافتد باید توسط مردم ایران و در دخل کشور صورت بگیرد

خلاصه کنم: مصدق و بختیار، هر دو به یکسان وارث مشروطیت هستند و نه اسم و نه رسم و نه کارنامه و نه سابقه و نه میراث هیچکدام، به حکومتگری شاه رکاب نمیدهد. دنبال آبرو میگردید چون ندارید؟ میدانم. مزاحم ما نشوید، درمان را در جای دیگر بجویید

مگر ممکن است که این همه خود فروش از کشوری برخیزد و روانه ی سفارت های بیگانه گردد؟ برخی از اعضای این گروه التماسی ها حتا پیش از آنکه به فکر هدفی باشند که به ظاهر وانمود می کنند، همان را بهانه کرده اند تا خود را در رادیو و تلویزیون مطرح کنند

استاد دکتر غلامحسین صدیقی در آغاز نخست وزیری دکتر بختیار در باره ی ایران دوستی و شخصیت او گفت: «دکتر بختیار آن طور که من می شناسم دارای دو ویژگی عمده است که شخصیت او را از بسیاری رهبران ملی ممتاز می کند.بختیار دارای آن چنان شجاعتی است که در این شرایط  در زمانی که همه به فکر قهرمان شدن و کسب وجاهتند پا به میدان می گذارد.

برساخته ای با برچسب «هویت ایرانی و حکومت ایرانی» و گفتمانی باستانی-ناسیونالیستی نه فقط هیچ ربطی به واژه و مفهوم ایران هم چون سرزمین و خانه مشترک مردمان ساکن آن ندارد، بلکه تبدیل آن به چماقی علیه برقراری آن گونه مناسبات دموکراتیکی است که این مردم برای آن مبارزه می کنند، و سودا و هدف اصلی از موعودگرائی و رستاخیز مدنظرشان هم جز بازگردان نظام گذشته نیست

نه؛ آنها نمی‌توانند این راه را در کوتاه مدت طی کنند. آنها به دنبال این هستند که دولت را مشغول کنند و دولت از آن وظیفه اصلی خود که مدیریت کلان اجرایی است باز بماند و خود این مسأله دور باطلی شود تا نهایتاً آنان به خواسته خود برسند

۲۰ فوریه ۲۰۱۹

گریه آور است که کسانی به چنین مقاله ای با دیدگاه های غیر تاریخی، سست و بی پایه و بر مبنای شایعه های ایران سوز، برمبنای بی خبری و یا خود را به بی خبری زدن از آنچه در تاریخ گذشته روی داده است، به دید مثبت نگریسته اند

رسانه‌های‌های ایران روز ۲۸ بهمن به نقل از علی‌ لاریجانی، ‌رئیس مجلس شورای اسلامی، نوشتند که رهبر جمهوری اسلامی به صورت کتبی دستور داده که سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت ۲۰ درصد باشد

چهلمین سالگرد انقلاب زیانبار اسلامی است. معنای این انقلاب چیست و نتایج آن چه بود؟ جامعه روشنفکری و سیاسی ایران در جستجوی توضیح این چرخش تاریخی است و چه بسا ما نیازمند گذر تاریخ هستیم تا تاریکی‌ها بیشتر روشن شود ولی بنظر می‌رسد این انقلاب یک بازگشت ارتجاعی و انفجار گندابهای دینی و عقب ماندگی اجتماعی بود

تاریخ تنها بر بستر اسناد، شواهد و مدارک روایت شدنی است. تاریخ بدون سند، افسانه است و افسانه نغمه‌ی است برای خوش داشتن و فریب وجدان نسبت به آنچه که پیش از ثبت، محو شده است

نیکلا باورز، حقوقدان، نویسنده و از تحلیلگران معروف فرانسوی، در مطلبی که به مناسبت چهل سالگی حکومت اسلامی ایران در روزنامۀ فیگارو (هجدهم فوریه) منتشر کرده، نوشته است که جمهوری اسلامی ایران نه قابل دوام است نه قابل اصلاح. او معتقد است که حکومت اسلامی ایران بیش از هر چیز بن بست های اسلام سیاسی را برملا… ادامه خواندن رژیم ایران نه قابل دوام است نه قابل اصلاح

به رغم بی‌میلی همۀ طرف‌ها برای اجتناب از جنگ، احتمال آن به صورتی غیرارادی وجود دارد، گو اینکه چندان جدی و قریب‌الوقوع نمی‌نماید. با این حال، شرایط فعلی حاکم بر روابط ایران با آمریکا و اسرائیل هر چه بیشتر تداوم یابد، خطر بروز جنگ را هم افزایش می‌دهد.

آیا به کشتن دادن انسان ها و به هرزدادن این همه منابع مالی به سود و منافع ملی ایرانیان است؟ با توجه به اینکه ماندن ایران در سوریه خطر جنگ با اسراییل را نیز در پی دارد و با توجه به کوشش آمریکا برای تشکیل ناتوی عربی، خطر جدی است

پرونده ی خونین و جنایتکارانه ی دیکتاتوری پهلوی ها هنوز باز است. تاریخ این را گواهی می دهد. فهرست بلند بالای روشنفکران و کنشگران سیاسی که از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ تا ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ به فرمان پهلوی ها کشته اند، این جنایات خونین را گواهی می دهد. ترور میرزاده عشقی، محمد کیوان قزوینی ( واعظ قزوینی)، سید حسن مدرس، تیمورتاش، نصرت الدوله فیروز و شمار بسیاری دیگردر زمان دیکتاتوری رضا خان و فهرست هزاران هزار زندانی سیاسی در درازای ۵۷ سال سلطنت پهلوی ها گواه جنایات ضد بشری و خیانت پهلوی به ملت ایران است

در سرزمینی که «طرح سلامت عمومی» به خاطر کمبود بودجه حذف می‌شود و مسئولان به بیماران توصیه می‌کنند «به جای فیزیوتراپی؛ خودتان بمالید!»، ما امامان جمعه‌ای داریم که مانند سالهای دور، هنوز مخفیانه برای چکاپ و درمان به بهترین بیمارستان‌های انگلستان و اروپا می‌روند و میلیاردها تومان از «خمس و زکات همان مردم مذهبی» را صرف سلامتی و تقویت بنیه و قوای خود می‌کنند

بیانیه راهبردی آیت‌الله خامنه‌ای به مناسبت چهل سالگی انقلاب، بیش از بیانیه، شبیه انشا است. نه از نظر ساختاری شباهتی به بیانیه راهبردی دارد؛ حتی در بند هفتم، بیانیه نیمه‌کاره تمام می‌شود و بقیه مطلب به فرصتی دیگر واگذار می‌شود. نه از نظر محتوایی نکته مهم و تازه‌ای در آن پیدا می‌شود؛ متنی سراسر انتزاعی که انگار در عوالم دیگری، به جز دنیایی که ما آن زندگی می‌کنیم نوشته شده؛

برای سلامت ساختن سیاست، باید از بالا و از نظام سیاسی شروع کرد و پایین آمد، نه برعکس. این تصور که مردم ایران اصولاً از نظر اخلاقی معیوبند، تصور درستی نیست. ایرانیان هم مثل باقی مردم دنیا نقاط ضعف و قوت دارند و دلیلی نیست که حکم کنیم اصولاً قادر به رفتار اخلاقی نیستند

مشغول نوشتن کتابی هستم در مقایسه بین افکار حافظ شیرازی و ملای رومی مشهور به مولوی که حقا تنها مولوی بوده است و ملا؛ و امید است به زودی وجه چاپش مهیا شود. این است که امروز در این نوشتار نیز می پردازم به این نابغه دوران