به مصدق بزرگ
تو که باشی که به هر بار تو را می بینم – همچو گل در دل گلزار تو را می بینم
به تفکر، به تصور، به گمان وبه خیال – ور که مدهوشم وهشیار تو را می بینم
به شب وروزوسحرگا ه وغروب و به طلوع – گر که در خوابم وبیدار تو را می بینم
نه به یک لحظه و یکساعت و یک بار و دو بار – که به بسیار و به تکرار ترا می بینم
این چه رازیست که با آنکه نهان از نظری – همچو آیینه در انظار تو را میبینم
هر کجا صحبت از غیرت ونام است و شرف – یا که از جوهر و معیار ترا می بینم
به شرافت به نجابت به متانت به وقار – غرق در اینهمه اثار ترا می بینم
هرچه نیکو نگرم در تو واندیشه ی تو – پاک در گفته و کردار تو را می بینم
نسب تو مگر از طایفه ی خورشید است – که چو خورشید پدیدار تو را می بینم
با سپاهی که مسلح به تباهی و فساد – دایما در صف پیکار تو را می بینم
گرچه بسیار بیایند به میدان که عشق – بر همه سرور وسردار تو را می بینم
حسین وصال
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید