٢١ سال از ترور ناجوانمردانه شاپور بختیار گذشت، کشور ما همچنان بصورتی پیگیر سراشیبی سقوط را پیموده است. در هیچ زمینه ای چه از شئون حیثیت ملی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و نظامی، چه بین المللی یک قدم مثبت برداشته نشده است درعوض آخوندان و آخوندپروران چوب حراج بر کلیۀ سرمایه ها، جان و مال و آبروی ایرانی و برآینده فرزندان ایران زده اند.
در همۀ سالهای پر کشاکش مبارزات زنده یاد دکتر شاپور بختیار، برخورداری بیدریغ یاران و همرزمان فراوان او از دور و نزدیک وادامه تأیید بی قید و شرط آنان از راه وی، بهترین گویای این واقعیت بوده است که علیرغم همۀ ضعف های مبارزات برونمرزی ودرونمرزی، زیربنای ملی ما باید همچنان استوار باقی بماند و این واقعیت میتواند نویدبخش صبحی روشن از میان شب بسیار ظلمانی کنونی ایران و ایرانی باشد.
شاپور بختیار در ایام درخشان عمر خویش ارمغان سرفرازی و رسالت باز سازی آزادی ایران و ایرانی را از جانب نسلی راه گم کرده برعهده گرفت و مردانه تلاش نمود بلکه تجدید کنندۀ پیمانی شود که هویت ملی ایرانی که با اصالت روحی و فرهنگی ما آمیخته شده هرگز از یاد نبریم. شاپور بختیار علیرغم همۀ کشاکشها و نشیب و فرازهای دوران تاریخ پرماجرا و پر افتخار حیاتش، علیرغم همۀ فاجعه ها و کشتارها و وحشی گری ها بر هواداران و یاران او، تجدید پیمان آنها را در راهآزادی و سر بلندی ایران و ایرانی اندرز می داد.
اگر چرخ تاریخ ایران آنچنان که شاپور بختیار در جستجوی آن برای بهروزی ایرانی بود به روال عادی گشته بود و دیکتاتوری نعلین و اختناق بر کشور حکمفرما نبود، آزادیهای دموکراتیک شدیدا پایمال نشده بود و این حکومت اوباش ازراه زندان های سیاسی و شکنجه و ترور حقوق بشر را نقض نکرده بودند، و تبیعض و فساد بر جامعه حکومت نمیکرد، حیثیت جهانی ایران نه تنها حفظ می گردید بلکه نهادهای اختناق و فشار و زندان و شکنجه و تبعیض و فساد از میانبر داشته میشد و آنچه ایرانی در جستجوی آن سالها بود یعنی آزادی، قانون، عدالت و مساوات به دست میآورد.
مبارزات شاپوربختیار به حق یا به خطا ناهمدلیهای فراوانی را برانگیخت، قیام ملتی برای گسستن زنجیرهای کهن، عدالت طلبی تودهای محروم وعصیان زده در برابر دیدگان شگفت زده همسایگان ایران بصورت مجموعه ای از واپسگراییها، تعصبات، کینه توزیها، جنایتها وحماقت های مشتی وطن فروش در آمد که تاریخ با صراحت بیرحمانه خود برای یکایک نسلهای آینده ایران میراثی نهاده که نه تنهادستاوردهای گذشته آنها را تباه کرد بلکه رسالت نگهبانی قهقرانی ترین تاریخ ایران را هم به دست آنان سپرده است.
باید پذیرفت که ذکر فریب ملت پاکدل ایران از شعارهای پر جاذبه روحانیت مبارز و رهبران و روشنفکران به اصطلاح خیراندیش بر پایۀ فریب پایه ریزی شد هرگز از واقعیت انکارناپذیر بیرحمانه تاریخ نخواهد کاست. در مقابل قاطعیت شاپور بختیار در رسیدن به اهداف استقلال ایران هرگز از صفحات تاریخ ایران زدوده نخواهد شد .
سخن را با یکی از جملات اوبه پایان میرسانم: استقلالی که به لطف بیگانگان به ما اهدا شود تبدیل استعمار کهن به استعمار جدید خواهد بود.
یادش گرامی
مریم صدریه
از: سایت نهضت مقاومت ملی ایران
www.namir.info
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید