مذاکره برخلاف گفته علی خامنهای سم نیست، بلکه راه پایان دادن به خصومت ۴۰ ساله بین دو کشور ایران و امریکا و اجتناب از جنگ است. به باور ما پیشبرد سیاست تنش زدائی، انجام مذاکره در چارچوب موازین دیپلماتیک، هنجاریهای بین المللی و منافع متقابل دو کشور، پایان دادن به تحریمهای فلج کننده اقتصادی، میتواند مانع بروز درگیری نظامی شود.
با اتفاقات پی در پی در روزهای گذشته از جمله شلیک موشک کاتیوشا به ساختمانی متروکه در نزدیکی سفارت آمریکا در بغداد، تهدیدهای فرماندهان سپاه، تشدید درگیریهای حوثیها و حکومت عربستان سعودی، حمله به ۴ نفتکش در نزدیکی بندر فجیره و ادعای مقامات امریکا مبنی بر در دست داشتن جمهوری اسلامی در این حملات، تصمیم به اعزام ۱۵۰۰ نیروی جدید به خلیج فارس، توئیت دونالد ترامپ با این عنوان که «اگر ایران جنگ میخواهد، این پایان رسمی ایران خواهد بود»، خطر درگیری نظامی بین دو کشور افزایش یافت و بر نگرانیها افزوده شد. بگونهای که دبیرکل سازمان ملل متحد هم از شدت گرفتن تهدیدها بین دو کشور اظهار نگرانی کرد و از هر دو کشور خواست اظهارات خود را تعدیل کنند و آستانه برخورد نظامی را کاهش دهند.
دولت ترامپ علاوه بر گسترش آرایش نیروهای دریائی و هوائی در منطقه، در صدد است با استقرار سامانه موشکی پاتریوت و کشتیهای جنگی، فعالیتهای جمهوری اسلامی در خاورمیانه را بیشتر رصد کند. همزمان برخی رسانهها از جمله «گاردین» از پیام قاسم سلیمانی برای آمادهباش نیروهای تحت فرمان جمهوری اسلامی از جمله حشدالشعبی در عراق خبر میدهند. مقامات دولت امریکا مرتبأ از تهدید جمهوری اسلامی علیه منافع امریکا سخن میگویند و مسئولیت اتفاقات اخیر را جمهوری اسلامی یا نیروهای وابسته به آن میدانند.
با وجود این آرایش نظامی و تهدیدها، علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی میگوید که جنگی در کار نخواهد بود، فرماندهان سپاه نیز نت مشابهی را مینوازند. ترامپ هم که در مبارزات انتخاباتی خود مدام از لشکرکشیهای آمریکا به عراق و افغانستان انتقاد میکرد و مدعی بود که این جنگها بدون آن که دستاوردی برای آمریکا به بار آورده باشد، هفت هزار میلیارد دلار برای مردم این کشور هزینه داشته و سربازان آمریکایی را هم به کشتن داده است، میگوید که خواهان جنگ با جمهوری اسلامی نیست. پنتاگون نیز هدف آرایش نظامی را خنثیسازی اقدامات تهاجمی جمهوری اسلامی اعلام کرده است.
اگرچه جنگ با موانعی از هر دو سو مواجه است و نفع آنها در عدم گسترش تنشها به برخورد نظامی محدود یا تمام عیار است و همچنین شرایط پر تلاطم خاورمیانه نیز ظرفیت افزوده شدن منازعات نظامی را ندارد، اما تجربه نشان میدهد که نمیتوان بر اراده سران دو کشور برای اجتناب از جنگ تکیه کرد. مواردی در تاریخ میتوان یافت که روندها در جهت خلاف خواست و اراده سران کشورهای متخاصم پیش رفته و تشدید تنشها و خطای محاسبات باعث شده تا کنترل امور از دست رفته و ناگزیر جنگ رخ داده است. در وضعیت کنونی هم اتفاق ناخواسته و پیش بینی نشده و یا یک اقدام برنامه ریزی از جانب نیروهای جنگ افروز، میتواند درگیری نظامی ناخواسته را بر هردو کشور تحمیل کند. نیروهای جنگ افروز در جمهوری اسلامی و در کابینه دولت ترامپ و نیز دولتهای عربستان و اسرائیل بی تمایل نیستند دو کشور را به درگیری نظامی بکشانند.
کشور ما با وضعیت مخاطره آمیزی روبرو است. این وضعیت از یکسو و در درجه اول حاصل سیاستها و عملکرد جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته از جمله دشمنی با امریکا، شعار نابودی اسرائیل، صدور انقلاب اسلامی و پیشبرد سیاست توسعهطلبانه در منطقه برپایه شیعهگری، دخالت نظامی در برخی کشورهای منطقه و راه اندازی و سازمان دادن جریانهای شبه نظامی مثل حشدالشعبی و از سوی دیگر سلطهگری دولت ترامپ، خارج شدن از برجام، تهدیدهای مقامات امریکا، سیاستها، افراط گرائی و زیاده خواهی دولتهای عربستان و اسرائیل است.
گرچه عوامل بازدارنده برای جلوگیری از درگیری نظامی بین دو کشور در روزهای گذشته در حال تقویت است و علاوه بر افزایش مخالفتها در کنگره امریکا، اتحادیه اروپا و در بین افکار عمومی جهان و اعلام آمادگی برای میانجیگری، حکومتهای ایران و آمریکا اقداماتی برای مدیریت تنشها انجام دادهاند، اما هنوز تضمینی بر ایجاد بازدارندگی در برابر خطر شکل گیری جنگ مشاهده نمیشود و شرایط کماکان بحرانی است.
ما احزاب و سازمانهای جمهوریخواه با توجه به وضعیت مخاطره آمیز و خطر تقابل نظامی، بر دفاع از صلح و اعمال فشار به هر دو دولت برای متوقف کردن تهدیدها و تحرکات نظامی تاکید داریم و ماندن ایران در برجام را به سود منافع ملی میدانیم. خارج شدن از برجام، موجب خواهد شد که مجددا پرونده ایران در ذیل فصل ۷ منشور سازمان ملل قرار گیرد، شکاف بین اتحادیه اروپا و دولت ترامپ در رابطه با ایران از بین رفته و همگرا شوند و سابه شوم جنگ آسمان میهن را فراگیرد. تاکید بر پیش شرطها و تامین خواستهای حداکثری توسط دو طرف، توسل به تهدیدها برای عقب نشاندن طرف دیگر به تشدید هرچه بیشتر تنش منجر میشود و نمیتواند راهگشا باشد. مذاکره برخلاف گفته علی خامنهای سم نیست، بلکه راه پایان دادن به خصومت ۴۰ ساله بین دو کشور ایران و امریکا و اجتناب از جنگ است. به باور ما پیشبرد سیاست تنش زدائی، انجام مذاکره در چارچوب موازین دیپلماتیک، هنجاریهای بین المللی و منافع متقابل دو کشور، پایان دادن به تحریمهای فلج کننده اقتصادی، میتواند مانع بروز درگیری نظامی شود.
درگیری نظامی و تداوم تحریمهای اقتصادی زیرساختار کشور را ویران و زندگی اکثریت مردم را به فقر و فلاکت بی سابقه سوق خواهد داد. در شرایط کنونی ضرورت دارد که اعتراضات مردمی علیه خطر درگیری نظامی، تداوم وضعیت تیره و تار کنونی، استمرار تحریمها و وادار کردن جمهوری اسلامی به مذاکره سمت پیدا کند. با اعتراضات مردمی باید رژیم ایران را عقب نشاند و اجازه نداد که میهن ما را با فاجعه جنگ مواجه سازد. هم چنین ما سازمانها و احزاب امضاکننده، موضع گیریهای نیروهای افراطی حکومت در ابراز شادی از جمله به کشتیهای تجاری در خلیج فارس و انفجار راکت در نزدیکی سفارت آمریکا و انتساب این حرکتها به گروههائی که در مدیریت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند، را محکوم کرده و آنها را دارای پیامدهای مخرب برای امنیت ملی ایران میدانیم.
هیئتهای اجرائی سیاسی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
همبستگی جمهوری خواهان ایران
۵ خرداد ۱۳۹۸ (۲۶ ماه مه ۲۰۱۹)
از: ایران امروز