نیوشا توکلیان، عکاس جوان ایرانی، نیمی از جایزه نقدی خود را به آوارگان سوری و عراقی، مؤسسات خیریه ایرانی و یک جایزه عکاسی در ایران اختصاص می‌دهد. بنیادی فعال در امور فرهنگی ۱۰۰ هزار یورویی خود را به توکلیان اهدا کرد.
نیوشا توکلیان در صفحه فیسبوک خود نوشت که بخشی از جایزه یکصد هزار یورویی خود را به امور خیریه اختصاص می‌دهد: «برای من دشوار است از این جایزه آن‌طور که دوست دارم لذت ببرم، وقتی می‌بینم منطقه‌ای که در آن زندگی و کار می‌کنم در آتش می‌سوزد و ده‌ها هزار تن تلاش می‌کنند به کشورهای دور پناه ببرند».
“صندوق پرنس کلاوس” مستقر در آمستردام هلند که در زمینه‌های فرهنگی و توسعه فعالیت می‌کند، روز پنجشنبه (۳ اوت/ ۱۲ شهریور) در وبسایت خود اعلام کرد که جایزه ۲۰۱۵ را به توکلیان اهدا می‌کند. جوایز این مؤسسه از سال ۱۹۹۷ اهدا می‌شوند. این جوایز به اشخاص، گروه‌ها و سازمان‌های مستقر در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و حوزه کاریبیک اختصاص می‌یابند.
در اطلاعیه هیئت داوران مسابقه عکاسی صندوق پرنس کلاوس آماده است: «به نیوشا توکلیان به دلیل روایت زیبا و تأثیرگذار او از ابهامات و پیچیدگی‌های ایران امروز؛ به خاطر حمایت او از حقوق زنان و عکاسان جوان؛ به دلیل پایداری شجاعانه‌اش در انتقال واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی از تاریخ و فرهنگ ایران؛ به دلیل ارائه بینشی انتقادی؛ به دلیل یادآوری پیوندهای انسانی با استفاده از عکاسی و به خاطر تلاش خلاقانه در ابراز همدردی و ایجاد تفاهم بین فرهنگ‌ها جایزه اهدا می‌شود».
توکلیان در صفحه فیسبوک خود نوشت که ۱۵۰۰۰ یورو از این جایزه را به سازمانی امدادرسان به آوارگان سوری و عراقی می‌دهد: «من در هر دو این کشورها کار کرده‌ام و قصد دارم بخشی از مهربانی عراقی‌ها و سوری‌ها را جبران کنم که با وجود شرایط دشوار زندگی‌شان، همواره از من پذیرایی کردند».
او همچنین ۱۳ هزار یورو به جایزه عکس مستند “شید” در ایران، ۱۰ هزار یورو به مؤسسه خیریه کودکان سرطانی “محک” و ۷ هزار یورو هم به سازمان‌های حمایت از حیوانات در ایران کمک می‌کند.
صندوق پرنس کلاوس “سبک کاری زیبایی‌گرا و اندیشمندانه” توکلیان را الهام‌بخش عکاسان جوان در منطقه خاورمیانه دانسته است.
«نگاه کن، نسلی ناامید از آینده در غبارآلود شهر من»
به تازگی در گالری “تامس ایربن” شهر نیویورک مجموعه عکسی از نیوشا توکلیان عکاس با عنوان «نگاه کن» به نمایش درآمده است.
توکلیان در مقدمه این مجموعه که پیش‌تر در ایران به نمایش درآمد به قلم نیوشا توکلیان آمده است: «این‌بار کمی نزدیکتر و در محیط خانه، دوربینم را روی سه پایه گذاشتم در مقابل پنجره اتاقی که ۱۰ سال است هر روز از آن چشم اندازی ثابت از شهر را می‌بینم، شهری که هنوز نمی‌دانم دوستش دارم یا نه؟»
در ادامه این مقدمه آمده است: «پنجرهای که به روی چندین پنجره بسته دیگر گشوده می‌شود و پشتشان را نمی‌بینم. این داستان دیگران است. کسانی که داستان زندگی‌شان را می‌دانم. ثبت لحظه‌هایی از آن در قاب یک پنجره و اتاق، و پشت به منظره سرد و غبارآلود شهر من.»
نیوشا توکلیان خود درباره این مجموعه گفته می‌خواسته طبقه متوسط جوانی را نشان دهد که با خود در تنهایی می‌جنگند و امیدی به آینده ندارند.
همه تصاویر این مجموعه ساعت ۸ شب در برابر پنجرهای بزرگ که در پشت آن ساختمان‌های بلند قرار دارند گرفته شده‌اند.
افرادی که تصاویرشان در این مجموعه آمده همگی همسایه‌های خانم توکلیان در همین ساختمان هستند
از عکس‌های مجموعه “نگاه کن”
نیوشا توکلیان، متولد ۱۳۶۱ در تهران، خبرنگار و عکاس ایرانی است.
او عکاسی حرفه‌ای را از سن ۱۶ سالگی آغاز کرده است.
از: دویچه وله
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید