بر طبق اطلاع از زندان تبریز، محمد جراحی (فعال کارگری که به ۶سال حبس محکوم شده و درزندان تبریز مشغول گذراندن دوران حبس خود است) تحت فشارهای شدید روانی و جسمی قرار دارد. این زندانی توسط زندانیان عادی (با تحریک زندان بانان) تهدید شده که مورد آزار و ضرب و شتم قرار خواهد گرفت. چندی پیش نیز، شاهرخ زمانی، دیگر فعال کارگر زندانی که به ۱۱ سال زندان محکوم شده، به زندان رجایی شهر تبعید شده است.
به طور مدام گزارش هایی از آزار و تهدید و ضرب و شتم زندانیان منتشر می شود. شرایط زندان به گونه ای است که زندانیان سیاسی احساس امنیت نمی کنند. زندان بانان با ایجاد فضای رعب و وحشت در زندان، زندانیان را وادار می کنند تا به خواسته هایشان به هر ترتیب رضایت دهند. آنان فضای زندان را به گونه ای می خواهند که هیج اعتراض و انتقادی نباشد تا به هر ترتیب زندان را برای تبهکاران و خلاف کاران امن نگه دارند و از این طریق، با پرورش خلافکاران و باندهای تبهکار، زندان تبدیل به مکانی برای کسب سود شود.
حفظ جان و امنیت زندانیان سیاسی، منجمله زندانیان کارگری به عهده ی مسوولین قوه قضائیه است و باید در قبال عدم امنیت آنان پاسخگو باشند. تفکیک زندانیان سیاسی و کارگری از زندانیان عادی باید در دستور کار قوه ی قضائیه قرار گیرد. این کمترین خواسته ی زندانیان سیاسی است.
ما خواستار آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و منجمله کارگران و فعالان کارگری هستیم که جرمی جز دفاع از کارگران و مردم ندارند.
آبان ۱۳۹۱
کانون مدافعان حقوق کارگر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید