حضرت آیت الله مکارم شیرازى چند روز پیش فرمودند که «دشمنان»، در فضاى مجازى، به خاطر گورخواب ها غوغایى به پا کردند! آرى. در جایى که حکومت از موضوع گورخواب ها بى اطلاع است و رییس دولت اسلامى هم به خاطر این موضوع دچار شرم و خجالت مى شود، راه دیگرى نمى ماند جز این که «دشمنان» غوغا به پا کنند، بلکه صداى بى نوایان و درماندگان جامعه به گوش کسى برسد.
البته در جمهورى اسلامى، این که خبر دردناکى که حکومت مسوول آن است به گوش کسى برسد، درمان کننده ى درد نیست بلکه ممکن است باعث افزایش درد شود! در مورد گورخواب ها چنین شد، یعنى مسوولان اسلامى، به محض اطلاع از موضوع گورخوابى، با پلیس و قواى سرکوب به طرف قبرستان نصیرآباد یورش بردند و گورخواب ها را از همان دو متر مربع گور، با چَک و لگد و کتک بیرون کردند.
حالا مى خواهیم خبرى را به اطلاع حضرت مکارم شیرازى برسانیم، که قرار است فردا در روزنامه «شهروند» منتشر شود. کاش این خبر منتشر نمى شد، چرا که بیم آن مى رود خانواده هاى جنگل نشین هم مثل گورخواب ها، از محل سکونت شان به بیرون رانده شوند. من یقین دارم که به محض پخش سراسرى این خبر و انعکاس آن در رسانه هاى بین المللى، این اتفاق تلخ خواهد افتاد. گاه ما از چیزهایى با خبریم که ترجیح مى دهیم حتى به نفع زیر پا ماندگان اجتماع، در آن خصوص چیزى منتشر نکنیم. علت آن همین وحشت از اثرات منفى بازتاب آن است. به قول معروف در مقابل جمهورى اسلامى باید همیشه این جمله را در ذهن داشت که ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان! در هیچ زمینه اى ما را به خیر جمهورى اسلامى امید نیست و از این حکومت و رئوس قدرت آن فقط شرّ است که نصیب آحاد جامعه مى گردد، لذا باید اهل خبر، در انتشار خبر بسیار دقت کنند که باعث آسیب رسیدن به کسى نشوند.
آقاى آیت الله مکارم شیرازى، ملقب به شکرفروش و سلطان شکر ایران!
این خبر را بخوانید. امیدواریم خواندن این خبر باعث شود که مو بر تن تان راست بایستد که در چند کیلومترى پایتخت آسد على فقیه، چه خبر است؛ و بدانید و آگاه باشید که این تنها مورد عجیب در ام القراء نیست. تا کنون خبرى مثلا در باره ى خانواده هاى مستراح خواب به صورت مستند منتشر نشده است. ما مى ترسیم انتشار خبر در این باره و موارد مشابه باعث از دست دادن همان سقف مستراح براى خانواده هاى بى خانمان شود. اما خبر در مورد جنگل نشین ها که در سایت «شهروند» منتشر شده است:
نشانى ۱۲ خانواده ى فراموش شده در وسط جنگل چیتگر در چند کیلومترى تهران. نشانى: پارک چیتگر، خانه هاى سازمانى، بدون پلاک. تعداد ساکنان این خانه هاى سیمانى از یاد رفته ى بدون پلاک، حدود ۱۰۰ نفر. مدت اقامت در این خانه ها: چهل و چند سال (درست خواندید: چهل و چند سال!) ساختمان ها در لابه لاى درختان کاج و سرو نقره اى بدون گاز، بدون آب آشامیدنى، بدون تلفن، بدون راه ارتباطى! نمونه اى از وضعیت ساکنان: مردى مبتلا به آلزایمر، مردى جانباز و قطع عضو، خانواده اى بدون سرپرست، فردى مبتلا به ام.اس، چند دختر جوان که به خاطر موقعیت ساختمان ها و از ترس اوباش کار خود را رها کرده، به زندگى در این مکان فراموش شده بسنده کرده اند…
اما این محل چگونه کشف شده است؟ درست مثل ساکنان تازه یافته شده ى جنگل هاى آمازون، از طریق عکس هاى هوایى!
«…مامور سر شمارى وقتى براى مان از پیدا کردن این خانه ها مى گوید هنوز متعجب است: عکس هاى هوایى رو دیدیم. تو اون عکس ها معلوم بود که وسط جنگل دو تا ساختمون وجود داره، اما وقتى پرس و جو کردیم کسى نمى دونست…»
بقیه ى ماجرا را فردا یکشنبه در روزنامه ى «شهروند» با تیتر «فراموش شدگان» بخوانید:
آقاى آیت الله مکارم ناانسان!
امیدواریم که پس فردا به امر شما و بالادستى هایى مانند شما، ماموران شهردارى با همراهى پلیس و نیروى انتظامى و بسیج همیشه در صحنه، به وسط جنگل چیتگر حمله نکنند! ۶ خانواده با حدود ۱۰۰ عضو، چهل و چند سال است که در این دو ساختمان ساکن اند. البته براى حکومت اسلامى، زدن و ناکار کردن و بیرون کردن از قبر و خرابه، ساده تر از علاج درد است و تقاضاى رسیدگى کردن از سران این حکومت مثل آب در هاون کوبیدن است. خاصه شخص جناب عالى که چنان «جادوى قدرت» تسخیرتان کرده که حتى گزارش زندگى بى چارگان جامعه هم براى تان مساوى با توطئه ى دشمن است.
حال، پیش از این که رسانه هاى جهانى، از ساکنان جنگل نشین خبرى منتشر کنند بگذارید ما که «دشمن داخلى» هستیم موضوع را به اطلاع حضرت عالى برسانیم که لااقل این فراموش شدگان را به امریکا و اسراییل و دشمن متصل نفرمایید. این ها همین جایند وَ همین جایى ند وَ همین بغل گوش جناب عالى و رهبر «مسلمانان جهان» ساکن اند.
و اما جمله ى آخر:
ما را به خیر شما غارتگران جمهورى اسلامى امید نیست، بى زحمت شر نرسانید!
از: گویا
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید