«قیمت یک گرم کوکایین از ۱۲۰ هزار تومان شروع می‌شود و گاه تا ۲۰۰ هزار تومان هم می‌رسد. البته هرکسی توانایی خریدش را ندارد. باید وضع مالی خیلی خوبی داشته باشی، چون در مقابل تریاک که هر گرم‌اش ۵ هزار تومان است، گران به نظر می‌رسد. البته پایین شهر گرمی ۱۰۰ هزار تومان هم فروخته‌ام.»

حمید ۳۶ ساله است، در یکی از مناطق جنوب تهران با همسر و چهار فرزندش زندگی و کار می‌کند؛ خرده‌فروشی مواد مخدر. همسرش در یک شرکت کامپیوتری به عنوان منشی مشغول به کار است. به روایت او مشتری‌های مواد مخدر بیشتر از هر چیزی «گل» یا همان ماریجوانا می‌خرند اما اگر وضع مالی خیلی خوبی داشته باشند، به ندرت به سمت کوکایین هم کشیده می‌شوند. یکی از مشتریان او پسر جوانی ساکن «زعفرانیه» تهران بود که بعد از استفاده شیره تریاک، یک سال به صورت تفریحی کوکایین مصرف می‌کرد اما بعدتر کوکایینی شد و «در دو سال سه ملک بالای ۱ میلیارد فروخت و همه‌اش را دود کرد.»

به تازگی مجید ابهری، آسیب‌شناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرگزاری «میزان» اعلام کرده است که «فقط قشر مرفه می‌تواند کوکایین مصرف کند» اما از آن‌جایی‌که «۸۰ درصد» این موادر در ایران «کاملا تقلبی» است یا با سایر مواد مخلوط شده و ناخالصی دارد. به گفته او هر گرم کوکایین در ایران «۶۲۰ هزار تومان» است و در هر بار مصرف «حداقل ۴ گرم» استفاده می‌شود، «اما قیمت بالای آن باعث شده تا هرکسی به سمت آن نرود.»

حمید هم در گفت‌وگو با «ایران وایر» تایید می‌کند که قیمت بالای این ماده مخدر باعث شده بیشتر در اختیار طبقه مرفه قرار بگیرد اما در پایین شهر هم گاهی مشتری دارد. البته قیمت «۶۲۰ هزار تومان» را تایید نمی‌کند، با آن‌که مشتری‌های او هم بیشتر «بالای شهر» زندگی می‌کنند: «هم هزینه‌اش بالاست و هم هرکسی خرید و فروش نمی‌کند. هرکسی هم توانایی خرید ندارد. معمولا ۲۰۰ هزار تومان میفروشم اما اگر مشتری خیلی پولدار باشد و مصرف روزانه داشته باشد، می‌توانم تا ۳۰۰ هزار تومان هم بفروشم. البته اگر کوکایین “بیس شده” باشد قیمت‌اش ۲۰ تا ۵۰ هزار تومان بیشتر است.»

“بیس شده” یعنی پودر کوکایین را با آمونیاک یا جوش شیرین مخلوط می‌کنند تا به شکل مایع درآید. وقتی این مایع سرد شد، به شکل سنگ‌های کوچک درمی‌آید و آن را توسط دستگاهی مثل پیپ یا به وسیله شیشه نوشابه می‌کشند:‌ «کشیدنش هم راه دارد و هرکسی بلد نیست. مثل تریاک که هم می‌خورند، هم سیخ می‌کشند و هم با وافور می‌کشند. کشیدنش بیشترین نشئگی و کم‌ترین ضرر را دارد. اما چون کسی خیلی خوب بلد نیست، در ایران زیاد طرفدار ندارد.»

حمید می‌گوید هر ۱گرم کوکایین برای یک‌بار مصرف یک یا دو آماتورها کافی است. اما آن‌ها که به شکل روزانه این ماده مخدر را مصرف می‌کنند گاه تا روزانه ۱۰ گرم هم از او خریداری کرده‌اند. خرید هر گرم کوکایین برای فروشنده بین ۷۰ تا ۹۰ هزار تومان هزینه در بر دارد که آن را تا ۳۰۰ هزار تومان می‌فروشد. به گفته این خرده‌فروش مواد مخدر، اگر مشتری‌ها تفریحی مصرف کنند، بیشتر برای مهمانی‌های شبانه او را خبر می‌کنند.

مشتری‌های حمید و دیگر فروشندگان مواد مخدر هم دختر هستند و هم پسر، اما «همیشه در همه مواد تقاضا از سوی پسرها بیشتر است. به جز شیشه که تقریبا دختر و پسر ندارد. دخترها بیشتر برای لاغری و سکس از شیشه استفاده می‌کنند؛ چون انرژی‌زاست و به بیدار ماندن کمک می‌کند. اما کوکایین بدن را سر می‌کند و سکس را طولانی‌تر. مشتری‌های کوکایین بیشتر پسرها هستند.»

کوکایین در واقع ترکیبی شیمیایی از برگ‌های درخت «کوکا» است که از دوران باستان در آمریکای جنوبی برای مراسم‌های مذهبی، جادویی، شادی‌بخش و پزشکی مورد مصرف قرار می‌گرفت. احتمالا برای همین است که حمید با تاکید می‌گوید بهترین مصرف‌کنندگان کوکایین و آن‌هایی که چگونگی همه روش‌های مصرف این ماده مخدر را می‌دانند «آمریکایی‌ها» هستند.

مصرف کوکایین به شکل پودر بیشتر از راه بینی یا مالیدن آن بر لثه‌ها است و مثل هر ماده مخدر دیگری عدم مصرف آن برای مصرف‌کنندگان عوارض و «تیک‌های عصبی» و بدن درد به همراه دارد. اما کوکایین حالت‌های روانی به دنبال دارد و مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

پژوهش‌گران دانشگاه کامبریج چهار سال پیش طی تحقیقی روی ۱۲۰ نفر که نیمی از آن‌ها معتاد به کوکایین بودند دریافتند که مغز معتادان به کوکایین دچار پیری زودرس می‌شود. به گفته آن‌ها در یکی از مهم‌ترین تاثیرات مصرف کوکایین، ماده خاکستری مغز این افراد «دو برابر» زودتر از ماده خاکستری مغز افراد سالم تحلیل می‌رود. مغز افراد سالم به طور متوسط سالانه ۱/۶۹ میلیمتر از حجم لایه خاکستری خود را از دست می‌دهد اما این میزان برای معتادان به کوکایین ۳/۰۸ میلیمتر بوده است.

با وجود این، بنا به اظهارات مقامات ایران روند ابتلا به اعتیاد در سال‌های اخیر چه در میان زنان و چه مردان صعودی اما سن این ابتلا رو به کاهش است. از سوی دیگر هر روز افراد بیشتری از مصرف مواد مخدر سنتی به مواد مخدر صنعتی روی می‌آورند. مجله «اکونومیست» پیش‌تر اعتیاد را «مذهبی دیگر» برای ایرانی‌ها توصیف کرده بود که «بیکاری» و «ممنوعیت الکل» از جمله دلایل آن است.

حالا ماهی نیست که در رسانه‌ها خبری از کشف محموله‌ای مواد مخدر یا دستگیری باند قاچاقچی در ایران منتشر نشود. راه مقابله با آن نیز همچنان از سوی مقامات جمهوری اسلامی مجازات‌هایی عنوان می‌شود که بیشتر گریبان خرده‌فروش‌ها را می‌گیرد. وگرنه نه از مصرف مواد مخدر کم شده است و نه توانسته‌اند توزیع آن را کنترل کنند، بلکه تنها آمار اعدام است که بالا می‌رود و زندان‌ها هستند که بیشتر از قبل پر می‌شوند.

از حمید پرسیدم از دستگیر شدن ترسی ندارد؟ آن‌هم در شرایطی که مجازات خرده‌فروشی می‌تواند اعدام باشد؟ با صدای بلند خندید و گفت: «ما کارمان را بلدیم. آن‌هایی که دستگیر می‌شوند خرده‌فروش‌های تازه‌کار هستند و نمی‌دانند مواد را چطور و کجا پنهان کنند که اگر دستگیر شدند هم اثری از آن معلوم نباشد. بعد هم من از محله‌مان خارج نمی‌شوم، مشتری‌ها هستند که به سراغ من می‌آیند.»

از: ایران وایر

---

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید