محمود احمدی نژاد ۲ سال شهردار تهران بود. وقتی سپاهیان با “برنامه ریزی چند لایه”- به ریاست سردار ذوالقدر- او را در سال ۱۳۸۴ رئیس جمهور کردند، سردار محمد باقر قالیباف- “سردار گازانبری”- را هم به جای او شهردار تهران کردند. اکنون ۱۲ سال از شهرداری “سردار گازانبری” می گذرد. این دو نفر اکثر پروژه های بزرگ شهر تهران را به سپاه واگذار کردند. در این پروژه ها رانت خواری و فسادهای عظیمی توسط سپاه صورت گرفت.
سپاه پاسداران که از نظر نظامی و سیاسی و اقتصادی سیطره داشت، با شهرداری احمدی نژاد و قالیباف بر کل پروژه های شهری مسلط شد. تهران در چنگال سپاه قرار گرفت. فقط به یک مثال توجه کنید تا بدانید چه بر سر کشور آورده اند.
پروژه بزرگراه آیت الله صدر
پل بزرگراه دو طبقه بزرگراه صدر توسط قرارگاه خاتم الانبیأ سپاه پاسداران ساخته شد. این پل در سال ۱۳۹۰ کلید خورد. به گفته سردار عبداللهی “تمام این پروژه توسط قرارگاه خاتمالانبیا با به کارگیری ۲ هزار و ۵۰۰ نفر نیرو انجام شد”.
در پایان، سردار قالیباف درباره این پل گفت:این پروژه حتما بیش از یکصد سال عمر خواهد داشت و با نگهداری آن طول عمر پروژه بیشتر خواهد شد.
هم زمان با افتتاح پل ۱۷۰ نماینده اصول گرای مجلس نهم ، با صدور بیانیه ای از سپاه پاسداران قدردانی به عمل آوردند. آنان در بیانیه ای که توسط هیئت رئیسه قرائت شد، گفتند:
“خرسندی خود را از کار مهم افتتاح بزرگراه صدر و تونل نیایش اعلام می کنیم. بی گمان چنین سازه پیچیده و گسترده ای بدون در اختیار داشتن سطح بالایی از دانش روزآمد در علوم و فنون مختلف در بهره مندی از توان مهندسی و مدیریت بالا نمی تواند اجرا شود.آن چه مهم بوده این است که این طرح بزرگ تماماً به دست مهندسان و کارگران ایرانی و خصوصاً جوانان تحصیل کرده و تربیت شده دوران جمهوری اسلامی به انجام رسیده و در زمانی اجرا شده است که کشور از هر سو با انواع تحریم های ظالمانه و ناجوانمردانه روبه رو بوده است.اجرای طرح بزرگ طبقاتی صدر و تونل نیایش نمادی از قدرت ملت ایران در اقتصاد مقاومتی محسوب می شود که باید آن را الگویی برای کارهای بزرگتر و آرمان های بالاتر قرار داد. وظیفه خود می دانیم از قرارگاه مهندسی خاتم الانبیاء و همه مدیران و مهندسان و کارگرانی که در احداث این بزرگراه سهمی داشته اند و از شهردار تهران و همکاران شان که این معبر گره گشا را در کمترین زمان به کشور هدیه کردند سپاسگزاری نماییم”.
در اولین مناظره تلویزیونی اسحاق جهانگیری به “سردار گازانبری” گفت: آقای قالیباف چطور بعد از ۱۲ سال نتوانسته است مساله تفکیک زبالههای شهری را حل کند. ایشان فقط شهردار سازه است که میبینید در منطقه ۲۲ تهران چقدر برجهای عظیمی در دوره ایشان رشد کرده است که نفس تهران را گرفته یا پل صدر که با پول آن بسیاری از مسائل زیستمحیطی تهران میتوانست از طریق تعویض ناوگان اتوبوس شهری تهران حل شود.
مرتضی الویری در مصاحبه ای گفته است : “بزرگراه آیت الله صدر که قرار بود با ۸۰۰ میلیارد تومان ساخته شود چرا با ۷ هزار میلیارد تومان هزینه به پایان رسید؟ اول این که آیا مصوبه و گزارش مطالعاتی دارد؟ چون طبق گفته یکی از اعضای شورای شهر حتی چهار صفحه گزارشات مطالعات اولیه برای این پروژه عظیم وجود ندارد. دومین موضوع این است که اگر این مطالعات انجام شده است ، آیا مناقصه های انجام شده، قراردادها و نحوه واگذاری پروژه به صورت قانونی انجام شده است یا خیر ؟ “.
یکی از سازههای پرخطر در زلزله تهران را، طبقه دوم اتوبان صدر می داند؛ پلی تقریبا ۶ کیلومتری که تک پایه است. بزرگراه صدر به عنوان نخستین پل تک پایه طبقاتی ایران شامل یک پل اصلی به عرض ۲۲.۷ متر و طول تقریبی ۶ کیلومتر است که با احتساب رمپ های دسترسی به ۱۱ کیلومتر می رسد.
دکتر فریبرز ناطقی الهی- دارای دکترای مهندسی سازه از دانشگاه کلمبیای آمریکا و فوق تخصص در مقاوم سازی از مرکز اروپایی زلزله و دانشگاه اکسفورد و ویسکانسین آمریکا، معاون پیشین پژوهشی پژوهشگاه بین المللی زلزله و رییس سابق پژوهشکده مهندسی سازه- در ۵ فروردین ۱۳۹۶ در مصاحبه با خبرآنلاین گفته است:
“درباره پل صدر هم همینطور است، این پل عملکردی که باید داشته باشد را که ندارد و از سمتی به نظر می رسد در زلزله آسیب پذیر باشد. من گزارشی دارم که در آن مشخص است بیشتر پل های تک ستون در زلزله ها خوابیده اند، چون منزل و پژوهشگاه ما نزدیک این اتوبان است من هر روز این پل را دیده ام. این پل درست شبیه پل هایی است که آسیب پذیری شدیدی در زلزله دارد. البته باید یاداور شد که چنین تابلوهایی نیز انسان را کمی در خصوص آسیب پذیری پل صدر دچار مشکل می کند. امیدورام تذکرات شفاهی مکرر بنده موجب این حساسیت شده باشد وگرنه اگر پل جدید الاحداث طبق فرمایشات شهرداری ایمن است، بهسازی لرزهای و مقاومسازی چه معنیای دارد؟ و اگر این پروژه جایگزین کردن نوپرانهای حرارتی است، تابلو غلط است. پس قویا توصیه می کنم این مطلب جدی گرفته شود تا جان و مال مردم وابسته به فرمایش یک شخص یا یک شرکت نباشد. نمونه همین پل، پل کوبه است که در زلزله این شهر در سال ۱۹۹۵ بدجوری روی زمین خوابید. این به این معنی نیست که پل صدر می خوابد اما با توجه به پایه هایی که پل صدر دارد آسیب پذیری بالایی دارد. چند سال پیش در شریعتی بالاتر از پل صدر زمین فرونشست کرد و دو قنات بسیار وسیع در آن جا بودند. این قسمت الان دقیقا زیر پایه این پل است و من نمی گویم پایه های این پل ها شسته شده است ولی اگر این ها شسته شده باشد ما روی چه چیزی هستیم؟ “.
هزینه کردن از جیب همه ملت ایران برای سپاه و ثروتمندان
محمد فاضلی در مطلبی تحت عنوان “معجزه دوطبقه پیامبر اقتصاد ایران” در نقد وعده های اقتصادی قالیباف، نوشت که اگر “سردار گازانبری” هزینه پل آیت الله صدر را صرف مترو و اتوبوس رانی کرده بود، اینک تهران با این همه معضلات مواجه نبود. برخلاف شعارهای عدالت خواهانه، “سردار گازانبری” این پل را در “شمال ثروتمندنشین تهران” ساخت. او نوشت :
“شهرداری تهران اعداد و ارقام دقیقی برای ساخت این پروژه اعلام نکرده است اما مازیار حسینی معاون شهردار تهران در اردیبهشت ۱۳۹۰ هزینه ساخت ۷.۵ کیلومتر تونل و ۷ کیلومتر بزرگراه دوطبقه را ۱۰۰۰ میلیارد تومان برآورد کرده بود. اعضای شورای شهر تهران اما ارقامی بین ۱۷۰۰ تا ۷۰۰۰ میلیارد تومان را اعلام کردهاند. علیرضا جاوید، معاون فنی و عمران شهرداری تهران نیز در جایی رقم ۱۷۰۰ میلیارد تومان را تأیید کرده است. وی بعدها در ۲۳ مرداد ۱۳۹۵ در مصاحبه با روزنامه دنیای اقتصاد مجموع هزینههای پروژه را بر اساس آخرین گزارش صورت وضعیتهای مالی ارائه شده شامل ۱۲۹۷ میلیارد تومان برای بزرگراه طبقاتی صدر و ۲۷۰۸ میلیارد تومان برای تونل نیایش (جمعاً ۴۰۰۵ میلیارد تومان) اعلام میکند.
حسین پورزرندی معاون مالی و اداری شهرداری تهران در ۱۳ اسفند ۱۳۹۱ از ترخیص ۳۰۰ دستگاه اتوبوس چینی برای خطوط بیآرتی تهران خبر میدهد که هزینه هر کدام با ارز دولتی ۳۶۰ میلیون تومان و با ارز مبادلهای ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان است. ایشان در ۲۲ خرداد ۹۲ اعلام میکند این اتوبوسها ظرفیت جابهجایی مسافر را ۶۰۰ هزار نفر در روز افزایش میدهد.
مازیار حسینی معاون حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران در ۱۵ دی ۱۳۹۵ میگوید: «تهران حداقل به ۱۰ هزار دستگاه اتوبوس نیازمند است که در حال حاضر تنها ۷۰۰۰ اتوبوس داریم که بخشی از آنها در مرحله تعمیرات و… قرار دارند و باید بگوییم که با این حال اتوبوس نقش ۲۳ درصدی در جابهجایی مسافران دارد.» این یعنی تهران ۳۰۰۰ اتوبوس کم دارد. هزینه تهیه ۳۰۰۰ اتوبوس جدید (هر اتوبوس ۶۰۰ میلیون تومان) حدود ۱۸۰۰ میلیارد تومان میشود.
آقای قالیباف و همکارانشان هزینه ساخت هر کیلومتر مترو را در سالهای مختلف (از ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵) بین ۴۰ تا ۲۵۰ میلیارد تومان اعلام کردهاند. هابیل درویش مدیر عامل مترو تهران نیز در ۲ اردیبهشت ۹۳ هزینه ساخت خط ۳ مترو به طول ۱۲ کیلومتر را ۲۰۰۰ میلیارد تومان اعلام کرده است.
اگر هزینه ساخت پل صدر را ۴۰۰۰ میلیارد تومان در نظر بگیریم، این هزینه معادل ۶۶۶۶ دستگاه اتوبوس بیآرتی جدید برای اتوبوسرانی تهران؛ یا معادل ۲۴ کیلومتر خط مترو است.
مجموع تولید اتوبوس در کشور در سال ۱۳۹۱ معادل ۲۴۷۱ دستگاه بوده است (البته معلوم نیست اتوبوس تولید داخل مناسب حمل و نقل درونشهری باشند) ولی نشان میدهد که ۳۰۰۰ اتوبوس مورد نیاز شهر تهران بیش از کل ظرفیت تولید اتوبوس کشور است.
حال شما قضاوت کنید:
@ برای شهر تهران خرید ۶۶۶۶ اتوبوس جدید یا ساخت ۲۴ کیلومتر مترو بهتر بود یا ساخت ۸.۵ کیلومتر بزرگراه دوطبقه؟ کدام یک بر حمل و نقل تهران اثر مثبت بیشتری داشت؟
@ ساخت بزرگراه دوطبقه برای تولید ثروت و ایجاد اشتغال بهتر است، اضافه کردن ۶۶۶۶ اتوبوس جدید یا ساخت ۲۴ کیلومتر مترو؟
@ آیا میشد برای افزایش اشتغال کارگران و مهندسان ایرانی، کارخانه ساخت اتوبوس درونشهری را به کشور منتقل و نیاز کشور به اتوبوس درونشهری را در داخل تولید کرد و صنایع قطعه سازی و فناوری ساخت را پیشرفت داد؟
@ صرف ۴۰۰۰ میلیارد تومان برای ساخت بزرگراه دوطبقه در شمال ثروتمندنشین تهران به عدالت و بهبود محیطزیست نزدیکتر است یا توسعه اتوبوسرانی و مترو که اغلب مورد استفاده اقشار کم درآمدتر نیز هست؟
@ محمدباقر قالیباف اگر هزینه ساخت پل صدر را صرف توسعه مترو کرده بود، به سهم دولت برای توسعه مترو نیاز داشت؟
@ هزینه ساخت پل صدر برای هر شهروند تهران ۱۰ میلیون نفری، حداقل ۴۰۰ هزار تومان بوده است. آیا تهرانیها راضی بودهاند یک نفر درباره ۴۰۰ هزار تومان پولشان این گونه تصمیم بگیرد؟
به نظر شما، آیا شهرداری در تصمیم ساخت پل صدر، به مفید، عادلانه و پایدار بودن کار اولویت داده است، یا به عظمت ظاهری و نمایشی بودن آنچه ساخته شده است”.
تهران و ایران را از دست نظامیان نجات دهیم
مردم باید با حقایق آشنا شوند. ورود سپاه و بسیج و نیروی انتظامی به حوزه سیاست و اقتصاد هزینه بسیار گزافی برای ملت ایران داشته است. فرماندهان تمامیت خواه سپاه و بسیج همه قدرت و ثروت را می خواهند در چنگ خود داشته باشند.
فسادهای عظیم پدید آورده اند. بابک زنجانی و برباد دادن چند میلیاد دلار از سرمایه ملت ایران، مخلوق رسمی سپاه و امضای وزیر سپاهی- سردار رستم قاسمی- است. آنان تهران را در چنگشان گرفته اند.
شهروندان تهرانی نه تنها در انتخابات ریاست جمهوری، بلکه در انتخابات شورای شهر تهران باید کار را یکسره سازند و تهران را از دست نظامیان خارج کنند.
“سردار گازانبری” و “آیت الله قتل عام”، نمادها و نمایندگان سرکوب، رانت خواری، فرار مالیاتی، فساد گسترده ، و…اند. فریب شعارهای پوپولیستی راست افراطی را نباید خورد. آنان متخصصان سرکوب و رانت خواری و تمامیت خواهی اند. مردم به روشنگری های متخصصان توجه کنند. روح محمود احمدی نژاد در جسم ابراهیم رئیسی و قالیباف ظهور کرده است. با این تفاوت که احمدی نژاد در سرکوب فاقد جنایات بزرگ این دو بود.
از: گویا