یکی از اصول وجودی سازمان های سیاسی دموکرات، توجه به هنگام به موضوع اتحاد یا ائتلاف سیاسی با گروهها و سازمانهای شناخته شده، بر اساس مفاد اساسنامه ها و مرامنامه های سیاسی اعلام شده و رسمیت یافته آنها و بر مبنای مشارکت هرچه بیشتر گروههای مختلف اجتماعی و نخبگان در تغییرات اجتماعی و سیاسی برای استقرار و تحکیم دمکراسی است. بویژه در شرایط کنونی که ایران و جامعه ایرانی در سایه حاکمیت ضد ملی، ویرانگر و مستبد دینی روزهای تلخ و ناگواری را تجربه می کند و حکومت اسلامی همزمان با نزدیک شدن فروپاشی خود تلاش برای ویرانی و فروپاشی سرزمین ما را نیز در دستور کار خود قرارداده و مایل نیست پس از خود، از ایران جز خاک سوخته چیزی باقی گذارد؛ طبیعی است که سازمانی مانند جبهه ملی ایران با سابقه روشن شش دهه مبارزه آزادیخواهانه و شفاف برای استقرار حکومت ملی در کشور بیش از همیشه در اندیشه تقویت اتحاد اپوزیسیون و همراهی با نیروهای دمکراسی خواه داخل و خارج کشور باشد.

در این میان اما توجه به نکات اصولی که پیش شرط یک حرکت دمکراتیک و سازمان یافته در مسیر اتحاد است ضرورت دارد. بخصوص آنجا که شفافیت در برخورد با مخاطبان و آگاهی بخشی ملی یک اصل تلقی می شود. در اینجاست که صرفا طرح یک موضوع کلی و ادعایی در باره وحدت و اتحاد و مانند آن بصورت لفظی کارگشا نخواهد بود و چه بسا باعث پراکندگی بیشتر آزادیخواهان شود و در نهایت جز احساس یاس و سرخوردگی در ذهن فعالان سیاسی و گروههای اجتماعی چیزی بجا نگذارد.

سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج کشور بر این باور است که امضاء یک متن دمکراتیک نه باعث دمکرات شدن امضا کنندگان می شود و نه الزاما به گسترش فعالیت های سیاسی پایدار منتهی می گردد. زیرا اهمیت اتحاد در آن است که متحد شوندگان قادر به بسیج نیروئی فعال و وسیعتربرای تحقق اهداف مشترک باشند. بنابراین اتحاد کارآمد بدون شناخت دقیق و اعتماد بخش های مختلف نسبت به یکدیگر غیر ممکن است. چنین اتحادی زمانی میسر می شود که بر اساس هدف گذاری دقیق و ارائه برنامه سیاسی روشن و شفاف صورت پذیرد، خطوط سیاسی بخش های اتحاد کننده در حرف و عمل مشترک و توسط مرامنامه و برنامه سیاسی برای همگان قابل دستیابی باشد.

تجربه نشان می دهد که اصرار بر اتحادهای کلی و همه باهم بدون رعایت اصول اولیه آن هیچگاه نتیجه مطلوب نداشته است. زیرا تقلیل خواست های سیاسی به مفاهیم مشترک لفظی صرفا برای تحقق بخشیدن یا گسترده تر نمودن صفوف اتحاد، حتی اگر در مراحل اولیه هم با موفقیت توام باشد، نتیجه ای جز بدبینی و بی اعتمادی بدنبال نخواهد آورد. یک اتحاد کارآمد، در حقیقت پایان پروسه گفتگوهای روشن و توافق های اصولی در محیط های آرام و به دور از جنجال است. از این رو برگزاری نشست هایی تحت نام اتحاد که بتواند پاسخگوی امید هموطنان باشد، زمانی ارزش و اهمیت می یابد که سازمانهای شرکت کننده پیش از آن به توافقاتی قابل عرضه رسیده باشند، نه اینکه رفتارهای تبلیغی و هیاهوی خبری ناپخته پیرامون اتحاد باعث به حاشیه رانده شدن نیازهای اساسی جامعه امروز ایران در عرصه تغییرات سیاسی و اجتماعی گردد.

وقایع سال ۵۷ نشان داد که صرف خواست کنار رفتن رژیم دیکتاتوری برای تحقق دموکراسی کافی نیست. هدف اتحاد باید استقرار حکومتی باشد که حاکمیت مردم را نیز میسر سازد. به این جهت اتحادی که ما به آن باور داریم، تحقق مبارزه گسترده و سازمان یافته برای استقرار یک حکومت ملی متکی به آراء مردم است که ضامن استقلال، آزادی، حاکمیت مردم و تساوی بدون استثناء یکایک شهروندان درمقابل قانون باشد. همچنین جدائی هر گونه دین و ایدئولوژی از حکومت، حفظ تمامیت ارضی و تدوین و تصویب یک قانون اساسی که در آن حقوق و آزادی های همه مردم تضمین و رعایت گردد. اتحادی که برای تحقق این هدف دنبال می شود عملا در پی جلب پشتیبانی طبقات بیشتری از مردم و فعالان سیاسی خواهد بود.

طبیعی است که دریک چنین حکومت ملی هر حزب یا ائتلاف سیاسی که قانون اساسی دموکراتیک آینده را اساس اقدامات خویش قرار دهد و در چارچوب یک انتخابات آزاد از آراء کافی برخوردار باشد، اداره امور را بدست میگیرد و روشنفکران طیف های مختلف فکری و سیاسی تنها در سایه آزادی، دموکراسی و حکومت قانون مبتنی بر خواست مردم میتوانند اهداف و ارزش های پایه ای دیگر مانند عدالت اجتماعی، خواست های قومی، لیبرالیسم و غیره را تحقق بخشند. لازم به یادآوری است که جدائی دین از حکومت به مفهوم دورشدن فعالین سیاسی – مذهبی از صحنه نیست. امروز شاهد آنیم که در بسیاری از کشورهای آزاد احزاب منتخب مردم که معتقد به ارزش های دینی هستند براساس قانون اساسی که دین را از حکومت جدا میداند، در راس دولت ها قرار دارند. در عین حال ما هرگونه بازگشت به دوران دیکتاتوری گذشته و یا ادامه جمهوری اسلامی را که عملا بازتولید استبداد و خودکامگی های فردی یا ایدئولوژیکی است، در تقابل با اهداف فوق دانسته و در مقابل به نوبه خود یک حکومت ملی با ویژگی های یادشده را شرط استقرار آزادی و دموکراسی میدانیم.

ما اتحاد و همبستگی ملت را شرط تحقق حاکمیت ملی و اتحاد سازمانهای سیاسی را کمک مهمی به تحقق این اتحاد میدانیم. به باور ما آنچه تاکنون باعث پراکندگی و عدم همراهی اپوزیسیون با یکدیگر شده است نه فقدان منابع مالی یا رسانه ای که معمولا به آن اشاره می شود، بلکه رنج بردن بیشترگروههای سیاسی از عدم تبیین جایگاه خود در عرصه سیاسی امروز ایران و نداشتن برنامه ای شفاف و مکتوب در باره مطالبات سیاسی، شیوه مبارزه با استبداد حاکم و نقش برنامه ریزی شده ای است که باید برای خود ترسیم کنند.

از آنجائی که دولت دکتر مصدق در نظام برآمده از نهضت مشروطه نمونه یک حکومت ملی در تاریخ معاصر ایران بود، رهروان مصدق نیز متحدین طبیعی برای تحقق دوباره استقرار حکومت ملی محسوب میشوند. بنابراین سازمانهای جبهه ملی ایران درخارج از کشور در لحظه کنونی همراهی مصدقی ها را ممکن و آن را قدم اول در راه اتحاد بخش هایی از اپوزیسیون دموکرات تلقی می کند.

سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج ازکشور همچنین ضمن اینکه همکاری بخش های مختلف اپوزیسیون در برخی آکسیون های مشخص را ممکن میداند، بر اساس برنامه سیاسی اش به سهم خود در برقراری گفتگو برای تبادل نظر با بخش های مختلف اپوزیسیون آزادیخواه برای ایجاد یک اتحاد اصولی، فراگیر و دمکراتیک کوشش می نماید. ما ضمن اینکه امروز اتحاد مصدقی ها را در دستور کار خود داریم، از گفتگوهای دوجانبه با سایر گروههای دموکرات برای راهیابی و تبادل نظر در محیطی بدور از اقدامات نمایشی استقبال می کنیم.

سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
25 آذر ۱۳۹۱ برابر ۱۵ دسامبر ۲۰۱۲
info@iranazad.info
http://www.iranazad.info

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید