ما که تو اون خراب شده داریم خفه میشیم.
قانون– مهرشاد مرتضوی
قبلنا هرکس از تهران می‌رفت شهرستان به فک و فامیل سر بزنه، پرتکرارترین دیالوگش این نبود که «آره آقا، کار خودشونه» یا «حالا مثلا ترامپ نمی‌شد، یه خر دیگه»، بلکه سریع مساله آب و هوا رو می‌کشیدن وسط و میگفتن «خوش به حالتون، رنگ آسمون رو میبینین.
ما که تو اون خراب شده داریم خفه میشیم». ولی آلودگی چند سالیه به یه مساله خیلی حساس تبدیل شده و همه معتقدن فقط آلودگی هوای شهر خودشون آلودگیه و آلودگی‌های قبل از اون سوءتفاهم بود. یعنی به طرف میگی فلان شهر هواش بده، میگه سرب شد هوای بد؟ ما خودمون مازوت داریم! یا شما به غبار میگین آلودگی؟ ما تو هوامون ذرات پاره آجر جریان داره!
اصلا امروز می‌خواستیم خیلی بی‌مناسبت (چون شهرداری که هیچ واکنشی نشون نمیده، حتما آلوده نیست دیگه!)، درباره آلودگی هوای تهران بنویسیم که سالانه خیلی نفر رو میکشه و خیلی‌تر نفر رو مریض میکنه، منتها جرات نکردیم.
چون الان بگیم تهران آلوده‌اس، اهوازیا شاکی میشن. بگیم اهواز گرد و غبار داره، اصفهانیا معترض میشن، بگیم اصفهان هواش بد شده، مشهدیا بهشون برمیخوره و همین‌طور الی آخر. خلاصه هوای کل کشور اوضاعش خرابه و اگه خدای نکرده دیدین یه شهر هواش خوبه یا طبیعت تمیز و بکری داره، حتما موضوع رو سریع با سازمان محیط‌زیست در میون بذارین که جلوی این تبعیض رو بگیرن و کل هوا رو یک‌دست کنن.
تازه خوبی کثیف بودن هوای کل کشور اینه که ماهواره‌های جاسوسی عمرا نمیتونن کاری کنن و همین که اولین عکس رو بفرستن، جاسوس‌ها به خودشون میگن: «ما داریم کیو تهدید می‌کنیم؟» و قضیه حل میشه. خلاصه هر آلودگی‌ای یه خیریتی توش هست، شما فقط دعوا نکنین. ما بین آلودگی شهرهامون فرق نمیذاریم.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید