عباس میلانی پژوهشگر تاریخ در گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی فاش کرد که محمدرضا شجریان، “در مشورت با حقوقدانان و سیاستمداران”، “متن قانون اساسی برای گذار به ایران دموکراتیک” را تهیه کرده و در اختیار او گذاشته بود تا بعد از مرگش منتشر کند.
به گفته آقای میلانی، محمدرضا شجریان سال‌ها “در تدارک این متن بود چرا که می‌دانست ایران برای رسیدن به حکومت دموکراتیک به چنین متنی نیاز خواهد داشت.”
آقای میلانی همچنین گفت: “این قانون اساسی را آقای شجریان ننوشتند، این قانون اساسی را عده ای در داخل و خارج ایران نوشتند که همدلی داشتند و نگران بودند اگر در ایران اوضاع بحرانی شود و قرار باشد کشور مدتی در حالت گذار باشد چه باید کرد.”
به گفته آقای میلانی، آقای شجریان “فقط برای این مرحله گذار” و در واقع به عنوان یک “میثاق”، “قانون گذار” را تهیه کرده بود، “برای دوران گذار از جباریت فعلی به یک جامعه دموکراتیک عرفی در آینده.”
استاد دانشگاه استنفورد تاکید کرد که “نه آقای شجریان و نه من این ادعا را نداشته‌ایم که این قانون اساسی ایران است”؛ این تلاش آقای شجریان و “عده‌ای” دیگر به عنوان شهروند برای “چاره اندیشی” در باره آینده ایران بوده است.
آقای میلانی گفت متن این قانون را در “آینده” اما “نه فردا” منتشر خواهد کرد.
شجریان هنرمندی برجسته بود که به هیچ کس باج نمی‌داد، نه به بازار، نه به آخوند و نه به کاباره. او نه تنها هنر و موسیقی ایران را برکشید، بلکه ایرانیت را برکشید.
خبر تهیه چنین متنی تا به حال منتشر نشده بود. آقای شجریان در عین حال از موسیقیدان‌هایی بود که به مسائل سیاسی واکنش نشان می‌دادند.
او در سال ۸۸ با اعتراض‌ها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری همراهی کرد. وی در عین حال بارها در مصاحبه‌های گوناگون درباره “خفقان سیاسی” و سانسور فرهنگ و هنر، مصاحبه‌هایی انجام داد.
موضع‌گیری‌های این استاد موسیقی در نهایت موجب شد تا فعالیت‌های او در ایران با محدودیت‌هایی روبه‌رو شود.
عباس میلانی درباره این خواننده سرشناس گفت: “او هنرمندی برجسته بود که به هیچ کس باج نمی‌داد، نه به بازار، نه به آخوند و نه به کاباره. او نه تنها هنر و موسیقی ایران را برکشید، بلکه ایرانیت را برکشید. چرا که الگوی برجسته‌ای از انسان بودن در مقابل جزمیات دینی و جبر جابر برای ما ایجاد کرد.”
آقای میلانی همچنین درباره محدودیت‌هایی که برای آقای شجریان در سال‌های اخیر ایجاد شده بود گفت: “شرم بر جمهوری اسلامی که یک نسل جوان را از دیدن آثار آقای شجریان و تماشای کنسرت‌های او محروم کردند. این بهایی بود که ملت ایران برای آزاداندیشی شجریان پرداخت.”
محمدرضا شجریان در جریان اعتراض‌های سال ۸۸، در واکنش به اظهارات محمود احمدی نژاد، رئیس‌جمهور وقت که معترضان را “خس و خاشاک” نامید در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی فارسی گفت: “من صدای این خس و خاشاکم. این صدا همیشه برای خس و خاشاک بوده و هست.”
از: بی بی سی
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید