امان مجددی، هنرمند و کیوریتور اهل افغانستان که در برگزاری نمایشگاه آثار چهار زن هنرمند افغانستانی نقش مهمی داشته است به بخش فارسی رادیوی بین‌المللی فرانسه می‌گوید که نام این نمایشگاه را به خاطر ظرب المثل «قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود» قطره قطره گذاشته‌اند. 

وی به این باور است که به رغم وضعیت کنونی افغانستان، هنر راه خود را در این کشور خواهد پیمود و هنرمندان افغانستانی با وجود همه مشکلات آثار خود را خلق خواهند کرد. طبق گفته‌های امان مجددی، همکاری میان هنرمندان، هنر دوستان و دست‌اندکاران عرصه هنر می‌تواند به شگوفایی هر چه بیشتر آن کمک کند.

کبرا خادمی نیز که در نمایشگاه «قطره قطره» علاوه بر نمایش آثار خود، یک پرفورمانس را نیز اجرا کرد تاکید دارد که هیچ مانعی نباید هنرمند از آفرینش هنری بازدارد.

این پرفورمانس که با انطاباق از یکی داستان‌های فولکلور افغانستان صحنه‌آرایی شده، زنی را نشان می‌هد که هم زن است و هم جن و هم جادوگر. این زن مستقیم به چشم تماشاگران نگاه می‌کند و نشان می‌دهد که هیچ ترسی نداد. 

کبرا خادمی همچنین بیش از ۴۰ طرح را برای این نمایشگاه خلق کرده و هرکدام از این طرح‌‌ها را روی درب سلول‌های زندان سابق شهر ترویز نصب کرده است. 

علاوه بر آثار و پرفورمانس کبرا خادمی، فیلم کوتاه «خانه سفید» از لیدا عبدل در یکی از سالن های نمایشگاه «قطره قطره» به نمایش درآمد. «کاخ سفید» در سال ۲۰۰۵ ساخته شده و در این فیلم زنی دیده می‌شود که خانه‌ را با رنگ سفید می‌پوشاند. زنگ سفید در این فیلم نماد از دست رفتن همیشگی و رنگ کفن است. 

دو تابلو از هنگامه امیری نیز در نمایشگاه «قطره قطره» به نمایش درآمده است. هنگامه امیری در دو تابلوی «سالن زیبایی» و «روزنامه نگار» زنانی را به تصویر می‌کشد که سنت گرایی در افغانستان را به چالش می‌کشند. 

نمایشگاه «قطره قطره» همچنین چندین عکس سیاه و سفید از اثار رادا اکبر را نیز درخود کنجانده است. رادا اکبر در این عکس‌ها که پرتره‌‌های زنان هستند، ذهنیت مردسالار جامعه محافظه کار افغانستان را نقد می‌کند.