ساناز مودب‌پور، شهروندخبرنگار، تهران

محراب با شمع و گل تزیین شده است و مجسمه‌های مسیح در گوشه و کنار دیده می‌شوند. سقف بلند و هلالی شکل، پنجره‌هایی با شیشه‌های قرمز و آبی و دیوارهایی که با تصاویر مریم مقدس نقاشی شده‌اند، نمای کلی یکی از کلیساهای معروف تهران است. 

کلیسا ویژگی منحصر به فردی ندارد اما موقعیت جغرافیایی آن باعث شده است تبدیل به یکی از کلیساهای پر رفت وآمد شهر شود. این جا کلیسای «گریگور مقدس» در محله «مجیدیه» تهران است.

***

«مجیدیه» یکی از محله‌های معروف ارمنی‌نشین در تهران به شمار می‌رود و کلیسای «گریگور مقدس» یکی از پر رفت وآمدترین کلیساهای این محله است. یکی از کارکنان این کلیسا می‌گوید: «نام اصلی این کلیسا، گریگور لوساووریچ مقدس است اما همه آن را با نام کلیسای گریگور مقدس می‌شناسند. گریگور لوساووریچ مقدس  اولین رهبر مذهبی ارامنه بوده است.» 

نسب لوساووریچ مقدس به ایرانی‌ها می‌رسد. به اعتقاد ارامنه، در سال ۳۰۲ میلادی و در نتیجه تلاش‌های گریگور لوساووریچ که لقب‌ او «گریگور روشن‌گر» بوده، «تیرداد سوم»، شاه سلسله اشکانی ارمنستان مسیحیت را دین رسمی کشور اعلام کرد. 

می‌گویند بنا بر شواهد تاریخی، گریگور روشن‌گر از خاندان «سورن ایرانی» بوده است.

«آرمن» یک جوان ارمنی است که درباره گریگور روشن‌گر توضیحانی می‌دهد: «او در قیصریه با آیین مسیحیت آشنا و مسیحی می‌شود. بعد به دربار پادشاه اشکانیان ارمنستان می‌رود تا او را به مسیحیت دعوت کند. اما پادشاه فرمان می‌دهد تا او را به سیاه‌چال بیاندازند. او به مدت ۱۳سال در سیاه‌چالی در دامنه کوه آرارات زندانی بود تا این که پادشاه به بیماری سختی دچار می‌شود و در این زمان به اعتقاد مسیحیان، فرشته‌ای به خواب خواهر پادشاه می‌آید و می‌گوید تنها گریگور می‌تواند او را نجات دهد. گریگور مقدس که به خواست خدا زنده بود، پادشاه را درمان می‌کند و خواسته‌اش هم اجابت و مسیحیت دین رسمی می‌شود.»

یکی از کارکنان کلیسا می‌گوید مجیدیه از قدیم محله ارامنه بوده است، بنابراین زمین کلیسا با کمک‌های مردمی ارامنه خریداری می‌شود و هزینه ساخت آن را هم  یک ارمنی به نام «گریگور ملیکیان» می‌پردازد. معمارش هم ارمنی دیگری به نام «ژیراریر سیمونیان» بوده است. این کلیسا در سال ۱۳۶۲ تکمیل و به یکی از کلیساهای پر رفت و آمد ارامنه تبدیل شده است.

گفته می‌شود بعد از ورود ارامنه به تهران، «مستوفی‌الممالک»، وزیر دربار قاجار که آدم خیر و نیکوکاری بوده و زمین‌های فراوانی در نقاط مختلف تهران داشته، پولی برای خرید زمین به شورای خلیفه‌گری ارامنه داده و آن‌ها هم زمینی به مساحت ۲۶ هزار متر مربع که ماسه‌زار و لم یزرع بوده است، خریداری کرده و در اختیار ۴۰۰ خانواده ارمنی گذاشته‌اند تا داخل آن خانه بسازند. بعدها کم‌کم‌ ارامنه از نقاط مختلف به مجیدیه و‌ «نارمک» آمدند، طوری که الان ۵۱ درصد جمعیت مجیدیه را ارامنه تشکیل می‌دهند.