دیوارهای نزدیک به بیمارستان ها از اعلامیه و اگهی های پیشنهاد فروش کلیه اشباع شده. “انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی” تهران نیز، به عنوان یک سازمان مستقل از وزارت بهداشت و درمان، وظیفه ایجاد ارتباط میان فرد دهنده و فرد گیرنده را برعهده دارد. در جمهوری اسلامی فروش کلیه یک اقدام مجاز است و به نوشته روزنامه بریتانیایی گاردین، این مسأله به عنوان یک منبع درآمد برای طبقه محروم جامعه محسوب می شود. “کلیه برای فروش” یا “توجه، توجه، یک کلیه سالم برای فروش” دو جمله از جمله های تبلیغاتی است که روزنامه گاردین منتشر کرده. در کنار این جملات تبلیغاتی، گروه خونی فرد کلیه دهنده و شماره تلفن او نیز نوشته شده.
مجلس ایران از مسأله پیوند اعضای بدن اجساد یا بیمارانی که مرگ مغزی شده اند چندان استقبال نمی کند، زیرا بازار اعضای بدن در نزد محرومان جامعه بسیار رواج یافته است. ولی این موضوع در ایران بسیار محبوبیت پیدا کرده. در سال ۲۰۰۰ شورای نگهبان با لایحه ای که طبق آن، اهدای اعضای بدن از لحاظ اسلامی نادرست قلمداد می شد مخالفت کرد.
یک راه حل جدی
هزینه کلیه برای فروشنده ازسوی دولت جبران می شود و کلیه درنهایت با قیمتی بین ۳۵۰۰ تا ۶۵۰۰ یورو به فروش می رسد. قانون ایران همچنین فروش اعضای بدن به خارجی ها را ممنوع کرده است. علی رغم انتقاداتی که در زمینه فروش اعضای بدن در سراسر جهان وجود دارد، مقامات جمهوری اسلامی از بازار خرید و فروش کلیه در ایران دفاع می کنند و معتقدند که این مسأله باعث شده تا کمبود در این زمینه برطرف و مسأله لیست های انتظار ازبین برود.
دکتر جواد زرگوشی، از بخش اورولوژی بیمارستان کرمانشاه، در سال ۲۰۰۰ تحقیقی را درخصوص این موضوع منتشر کرد. در این تحقیق آمده بود که ۸۳ درصد دهندگان کلیه بنابه دلایل کاملاً اقتصادی حاضر به انجام این کار شده اند و ۷۶ درصد از اینکه این بازار آزاد غیرقانونی اعلام شود حمایت کرده اند. درواقع بازار خرید و فروش اعضای بدن برای مردم به راه حلی برای راحت رسیدن به پول و پرداختن بدهی هایشان تبدیل شده است.
میکل آیستاران
از: روز