شنبه، ۲۹ اکتبر، شاهد روز دیگری از همبستگی با خیزش سراسری ایرانیان علیه نظام جمهوری اسلامی در سراسر جهان بودیم.

به‌دعوت حامد اسماعیلیون، سخنگوی انجمن قربانیان پرواز ۷۵۲ اوکراینی که در هفته‌های اخیر به عنوان یکی از چهره‌های اصلی جنبش ظهور کرده است، ایرانیان در شهرهای کوچک و بزرگ سراسر دنیا، زنجیرهای اعتراضی تشکیل دادند. طبق برخی گزارش‌ها، در مجموع، دست‌کم در ۱۴۰ شهر دنیا زنجیره انسانی تشکیل شد.

یکی از چشمگیرترین این زنجیرها را در پارک ویکتوریا واقع در سیدنی استرالیا دیدیم که حدود دو کیلومتر طول داشت و به‌شکل شعار «زن، زندگی، آزادی» تشکیل شده بود.

 در ولینگتون نیوزلند، با وجود هوای بارانی زنجیره انسانی تشکیل شد و مردم شعار می‌دادند: «از ولینگتون تا تهران، جانم فدای ایران.»

 در ملبورن، دیگر شهر استرالیا، هم شاهد تشکیل یک زنجیره طولانی بودیم که از روی یکی از پل‌های معروف این شهر نیز می‌گذشت. در آن سوی جهان، در ژاپن و کره جنوبی نیز شاهد حرکات حمایتی بودیم. با توجه به بازه زمانی، این چند شهر را می‌توان اولین زنجیرهای انسانی دانست.

در اتاوا، پایتخت کانادا، جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا، در کنار خانواده‌های پرواز ۷۵۲ ظاهر شد و همراه مردم راهپیمایی کرد.

نخست‌وزیر کانادا در سخنرانی کوتاه خود در جمع ایرانیان و فعالان سیاسی-اجتماعی کانادایی بار دیگر به تعهد دولتش برای دفاع از مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ایران تاکید کرد و گفت اتاوا به‌دنبال عدالت برای قربانیان رژیم ایران است.

به‌گفته ترودو، کانادا دیگر برای آن‌هایی که از رژیم فاسد و وحشتناک ایران بهره‌مند می‌شود جای امنی نخواهد بود.

در تورنتو، بزرگ‌ترین شهر کانادا که ایرانیان بسیاری در آن زندگی می‌کنند، شاهد تشکیل زنجیر وسیعی بودیم که بخش‌های قابل توجهی از خیابان یانگ را در برگرفته بود. این خیابان به طولانی‌ترین خیابان جهان مشهور است. 

زنجیره انسانی از شماره ۱ خیابان یانگ در مرکز شهر تورنتو آغاز شد و به سمت شمال می‌رفت و طبق برخی گزارش‌ها، ۲۰ کیلومتر درازا داشت و به خارج از شهر تورنتو رسید.

Dave Chan / AFP

زنجیر تورنتو، شاید طولانی‌ترین در جهان بود. کاوه شهروز، کنشگر ایرانی-کانادایی، صبح روز شنبه در توییتر نوشت: «امروز در خیابان یانگ که راه بروی، می‌بینی که ایرانی-کانادایی‌ها به هم سلام می‌دهند و می‌زنند قدش. خیلی این حس وحدت انقلاب ایران را دوست دارم.»

در تورنتو و برخی دیگر از شهرها، معترضان به همزمانی این روز با «روز کوروش» که جمهوری اسلامی بزرگداشت آن‌ را محدود کرده است نیز اشاره کردند.

در سایر شهرهای کانادا همچون ونکوور نیز شاهد همبستگی ایرانیان با اعتراض‌های داخلی در ایران بودیم و یاد برخی زندانیان سیاسی همچون حسین رونقی، وبلاگ‌نویس، در پلاکاردهایی که مردم بلند کرده بودند بزرگ داشته شد و معترضین خواهان آزادی‌شان شدند.

در گلاسکوی اسکاتلند چند صد نفر با پرچم‌های شیر‌و‌خورشید و پوسترهایی با شعار «نه به جمهوری اسلامی» گرد آمدند و زنجیره‌ای انسانی تشکیل دادند.

در سایر شهرهای اروپا همچون لندن، استکهلم، مونیخ، فرانکفورت، اسلو، هانوفر، دوسلدورف، مالمو، پاریس، برلین، پراگ و آمستردام هم شاهد تشکیل زنجیرهای مختلف بودیم. حتی در لوکزامبورگ، پایتخت کشور کوچکی به همین نام، هم تجمع اعتراضی برگزار شد.

شادی صدر، وکیل و کنشگر حقوق بشر مقیم بریتانیا، در توئیتی راجع به تجربه شرکت خود در تجمع لندن نوشت: «مهمترین درس از زنجیره انسانی لندن: وقتی به‌جای ایستادن در یک میدان، شلوغ‌ترین خیابان‌های شهر را زیر پای‌مان می‌لرزانیم، باید با عابرانی که می‌ایستند ارتباط برقرار کنیم. بنابراین به‌جای شعارهای فارسی، شعارهای انگلیسی می‌دهیم و ابراز همبستگی آن‌ها با ما قدرتی چند برابر بهمان می‌دهد.»

در شهرهای مختلف سراسر آمریکا هم شاهد تشکیل زنجیره انسانی بودیم. فاطمه شمس، شاعر و استاد دانشگاه پنسیلوانیا، در توییتر فیلمی از زنجیره انسانی در فیلادلفیا منتشر کرد و نوشت: «امروز ما دست به دست و شانه‌به‌شانه در همبستگی با ایرانیان داخل کشور هستیم و برای آرمانی مشابه می‌جنگیم: سرنگون کردن حکومت اسلامی و بزرگداشت یاد آنان که ۴۰ سال است به دست این حکومت کشته می‌شوند.»

در شهرهای متعدد دیگری در آمریکا، از جمله نیویورک، واشنگتن، سان‌فرانسیسکو و لس‌آنجلس هم شاهد تشکیل زنجیره‌های انسانی بودیم. انجمن خانواده‌های جان‌باختگان پرواز ۷۵۲، در بیانیه‌ای که همزمان با تشکیل زنجیره انسانی صادر از کشورهای غربی خواست به «مذاکرات با جمهوری اسلامی پایان بدهید و انقلاب ایران را به رسمیت بشناسید.»

در برخی نقاط ایران هم زنجیره‌های انسانی تشکیل شد. ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد دانشجویان دانشگاه پیام نور مریوان برای ابراز همبستگی با معارضان زنجیره انسانی تشکیل دادند.