بیانیهی جمعی از دانشجویان تربیت مدرس در حمایت از فرهاد میثمی
درست هنگامی که حکومت و سرکوبگرانش سرمست از پایانیافتن اعتراضات و شعلههای انقلاب، به خیال خامشان، بازگشت امور به پیش از قیام ژینا را انتظار کشیده و میخواهند ترس و ناامیدی را میان مردم حکمفرما کنند رخدادهایی از گوشهگوشهی جغرافیا و تاریخِ کثیرِ مقاومت حادث میشود تا علیه استراتژی فراموشی و عادیسازی قد علم کنند.
قیام علیه فراموشی گاهی با یک سخنرانی در مراسم تدفین انجام میشود، گاهی با آزادی یک زندانی و نشان دادن علامت پیروزی، گاهی با انتشار تصاویر جلسه دفاع از پایاننامه یک زندانی در زندان و گاهی با انتشار تصویر نزار یک زندانی در حین اعتصاب غذا. جنبش انقلابیِ مردمانی که تصمیم گرفتهاند عنان زندگیشان را از دستِ ولایتِ شاه و رهبر گرفته و خود در دست گیرند تا زمانی که نیرویش را در جهت تغییری انقلابی آزاد نکند با اِعمالِ خشونت کور و بیمهار پایان نمییابد؛ چراکه پایانیافتن مستلزم فرموشیست و فراموشی، بیش از هر چیز، مستلزم محو شدن نشانهها، یادها، تصاویر، داغها و رد و اثرهاست از روح و بدنِ فردی و جمعیِ انقلابیون. به این معنا هر بدن انقلابیای خود نشان و یادی از استمرار مقاومت، تداوم زندگی و جریان داشتن انقلاب تا دقیقهی پیروزیست.
چشمانی که با اصابت ساچمه تخلیه شدهاند و کماکان مصمماند، بدنهای زندانیان (روایت، صدا و تصویرشان)، دانشجویان، خبرنگاران و کارگران و بدن نحیف اما استوار یک زندانیِ معترض که از خوردن پرهیز میکند، همگی ردپای یک انقلاب و خواستی جمعی را نشانمان داده و علیه فراموشی و در جهت یادآوری، استمرار و باز-زندهسازیِ هموارهی آن عمل خواهند کرد.
دکتر فرهاد میثمی کنشگر مدنی ثابتقدم در حالی که در محبس از کمترین آزادیِ ممکن برای اعتراض برخوردار بوده در اعتراض به مجازات اعدام، حجاب اجباری و حکم زندان از غذا خوردن پرهیز کرده است. اما فرهاد میثمی با سپر کردن بدن خود به سرکوبگران و ما چه میخواهد بگوید؟
۱.سرکوب و بستن دهانها نمیتواند به کاملترین شکلش ممکن و محقق شود، حتی در عینیترین و مادیترین شکلِ سرکوب یعنی زندان.
۲. تا زمانی که زندگی در جریان است، نبضش میزند و نفسهایش به شماره نیفتاده است چشمههای مقاومت علیه فراموشی و ستم نخواهد خشکید؛ چرا که زندگی همواره یک قدم از سلطه و حصار و ستم جلوترست. بنابرین حتی در زندان و حتی با بدنی نحیف و کمجان میتوان به مقاومت و اعتراض علیه دشمنانِ زندگی ادامه داد.
۳. حاکمی که صرفاً با ارعاب و سرکوب حکمرانی میکند بهرغم صلابت و اقتدار ظاهریاش آنقدر شکننده و درونتهیست که بدنی محبوس میتواند رسوایش کند، به سخره بگیرد و بیاعتبارش کند.
۴. همهی محذوفین و ستمدیدگان در زندان، خیابان، دانشگاه، مدرسه، کارخانه و… میتوانند ذیل “#زن_زندگی_آزادی” آیندهای آزاد، برابر و انسانیتر را فریاد بزنند.
۵. پیروزی ما در گرو بهرسمیتشناختن گروهها و اقشار کثیر و متنوع جنبش مانند معلمان، کارگران، دانشجویان، دادخواهان، فعالین حقوق بشر، خبرنگاران و… و همبستگی میان آنهاست. در روزهایی که فرصتطلبان در پیِ مصادره انقلابِ مردمی و حقنه کردن جریانها و چهرههای واپسگرا بر مردم هستند #فرهاد_میثمی آن را بسیار هوشمندانه مورد تاکید قرار داده است.
ما جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیتمدرس ضمن اعلام حمایت از کنش آزادیخواهانه دکتر میثمی و پافشاری بر مطالبات ایشان و محکوم کردن خشونت و سرکوب بیحدوحصر حکومت در عرصهها و ساحتهای مختلف از دانشگاه تا زندان به ایشان میگوییم نه تنها ما بلکه همگان پیام شما را دریافت کردهاند.
ما در پایان ضمن هشدار به حکومت در مسئولیت حفظ جان #فرهاد_میثمی از ایشان میخواهیم به خودداری از خوردن غذا پایان داده و جان زیبای خود را نجات دهد. همانطور که همه بر آن تاکید کردهاند جامعهی ما برای ساختن آیندهای بهتر به انسانهایی همچون ایشان سخت نیازمندست.
از: ایران امروز