دکتر محمد مصدق برای مبارزین راه آزادی و استقلال ایران بت نیست بلکه نماد مبارزه با سلطه بیگانگان و حامیان متعدد استبداد داخلی است. وی بعنوان آزادیخواه ـ دموکرات پایدار نه تنها در خاطره تاریخی مردم ایران بلکه در خاطره تاریخی مبارزات دیگر ملل ستمدیده جایگاهی خاص دارد. اولین بخشنامه اش در مقام نخست وزیری از باور عمیق او به آزادی قلم و بیان حکایت می کند. او در روز ۱۱ اردیبهشت۱۳۳۰ در اولین بخشنامه خود به شهربانی کل کشور چنین دستور داد: «در جراید ایران آنچه راجع به شخص اینجانب نگاشته میشود هرچه نوشته باشند و هرکس که نوشته باشد نباید مورد اعتراض و تعرض قرار گیرد.». از نظر دکتر مصدق، آزادی بیان (که مطبوعات هم مشمول آن می شوند و نباید دولتی باشند و از دولت کمک مالی دریافت دارند)، آزادی اجتماعات، آزادی تاسیس حزب و اتحادیه و انجمن و هرگونه تشکل، آزادی تعیین محل سکونت و داشتن آزادی و امنیت در آن، آزادی تحصیل و کسب علم و معرفت و آزادی انتخاب شغل (مشروع و قانونی) روش زندگانی فردی (شرافتمندانه) از حقوق اساسی بشر هستند که لاینفک از انسان باید باشند. دکتر مصدق بارها گفته بود که آزادی ها به هم ارتباط دارند و اگر یک مورد آزادی سلب شود، موارد دیگر هم متزلزل میشود و از میان خواهند رفت و یا دست کم کمرنگ خواهند شد. راستی و صداقت، ایثار و شجاعت و تقوی و پاکی در سیاست پای بندی به قانون و عدالت و اعتقاد عمیق به آزادی و استقلال از ارکانهای تفکیک ناپذیر شخصیت دکتر مصدق بود. مجموع این رفتارها و سلوک، «مکتب مصدق» نام گرفته است. تلاش برای ارتقاء سطح زندگی و رفاه مردم و پیشرفت کشور از مهم ترین شاخصه های «راه و روش مبارزاتی» دکتر مصدق است. دریغا که مردم ایران بعد از کودتای استعمارگران و عوامل مرتجع درونی هیچگاه نتوانست که از آزادی، رفاه، عدالت اجتماعی و حاکمیت قانون بهره مند گردد. یاد همه قربانیان راه آزادی ایران که آگاهانه قدم در راه مبارزه برای کسب آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی گام نهادند، گرامی باد. مبارزه پیگیر و همه جانبه برای گشودن فضای باز و آزاد فعایتهای اجتماعی، لغو قانون جنایتبار اعدام و آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی در شرایط خفقانی و خشنونت دولتی امروز، بعنوان اولین خواسته های مردم ایران ضرورت حیاتی دارد. جا دارد امروز بیش از زمان دیگر زاد روز آن مرد بزرگ تاریخ معاصر ایران، بعنوان مظهر نماد ماندگار مبارزه با استبداد و استعمار که مغضوب شه و شیخ قرار گرفته را گرامی بداریم.
به بهانه فرارسیدن سالروز تولد مردی تاریخساز در پهنه سیاست ایران ( ۲۹ اردبیهشت ۱۲۶۱ خورشیدی)
جمعه, 29ام اردیبهشت, 1402