شمار دقیق مهاجران اقلیمی در ایران و دیگر نقاط جهان روشن نیست چون هنوز تعریف دقیقی از آنها ارائه نشده تا آمار دقیقی به دست دهد.

اما سازمان ملل متحد می‌گوید نزدیک به ۷۰ درصد از مهاجران در جهان و آن‌ها که داخل مرزها جابجا می‌شوند، از نقاطی هستند که بیشترین آسیب‌پذیری را نسبت به تغییرات اقلیمی دارند.

پیش‌بینی شده که عده این افراد تا سال ۲۰۳۰ به ۲۵۰ میلیون نفر و تا سال ۲۰۵۰ به ۱۲۰۰ میلیون نفر برسد.

آن‌چه روشن است، افزایش مهاجرت‌های اقلیمی به طرف کلان‌شهرها، به گسترش حاشیه‌نشینی منجر می‌شود.

طبق آمار استانداری خراسان رضوی، مشهد با دارا بودن یکی از بالاترین رتبه‌های حاشیه‌نشینی در ایران، بالای یک و نیم میلیون نفر را در اطراف شهر جا داده است.

امکانات محدود در این نواحی، ممکن است حاشیه کلان‌شهرها را به کانون آسیب‌های اجتماعی تبدیل کند.

با این حال وقتی نمایندگان مناطق مرزشین خراسان رضوی مجلس پشت تریبون می‌روند، خواستار توسعه کشاورزی و بهره‌برداری بیشتر از چاه‌های آب می‌شوند.

الگوهای ناپایدار کشاورزی از جمله بهره‌برداری‌های بی‌رویه از چاه‌های آب خود از عواملی است که تغییرات اقلیمی را شدت می‌بخشد.

تغییرات اقلیمی در سال ۲۰۲۳، به شکل سوانح طبیعی متعدد، شدید، پر نوسان و ادامه‌دار به سال‌های قبل خود را بروز داده است.

از موج‌های گرما گرفته تا سیل‌های مهیب، آتش‌سوزی‌های جنگلی و خشک‌سالی‌های طولانی‌مدت، سال ۲۰۲۳ جزو بدترین سال‌های ثبت شده تاریخ است.

ایران از کشورهایی است که امروز با تمام عوارض گرم‌تر شدن زمین دست‌به‌گریبان است.

بهره‌کشی از منابع طبیعی برای حل مشکلات روزانه بدون سرمایه‌گذاری بر روی اقداماتی برای مقابله با مقابل گرمایش زمین، نه تنها تغییرات اقلیمی را مهار نمی‌کند، که به آن دامن هم می‌زند.