عصر ایران؛ فرزانه احمدی _ ماجرای آب بیکیفیت در شهرهای خوزستان مربوط به امروز و دیروز نیست. سالها است خوزستانیها از طعم و بو و رنگ آب شرب گله دارند. کیفیت آب به حدی پایین است که مردم مجبورند در بسیاری از بخشهای این استان آب آشامیدنی را بخرند یا آنها که توان مالی بیشتری دارند دستگاه تصفیه آب داشته باشند که آنها هم دردسرهای خودش را دارد.
گلهها از کیفیت پایین آب در مناطق جنوبی خوزستان بیشتر است، به خصوص شهرهایی که اب شربشان از کارون میآید. لولههایی دیده شدهاند که فاضلاب را به کارون میریزند. به جز کارون خوزستان چند رود بزرگ دارد که بیشتر اب شرب استان از آن تامین میشود. کارشناسان میگویند آبهای سطحی بیشتر از سایر آبها آلودهاند و هر چه رودخانهها کمابتر شوند، آلایندههایشان بیشتر میشود. برای تامین آبهای سطحی به تجهیزات به روز نیاز است در حالی که شبکه تصفیه آب خوزستان به تجهیزات به روزتری نیاز دارد.
در بعضی شهرها، شبکه اب و فاضلاب قدیمی است و نشتی و خرابی لولهها بر کیفیت اب اثر دارد. در اهواز، مرکز استان، تامین آب به چند روش است: آب کارون، چاههای سلمان شوشتر و طرح غدیر. کارشناسان میگویند طرح غدیر قرار بوده با توجه به طرح توسعه، هر ثانیه ۲۴ مترمکعب اب باکیفیت را از پشت سد دز برای ۲۶ شهر استان خوزستان بیاورد. ابراهیم رییسی هم یک سال پیش آنطور که پایگاه خبری رییس جمهوری نوشته، آن را افتتاح کرد، یک خبرگزاری نزدیک به دولت هم گفته میزان ابی که باید در این طرح منتقل میشده ۱۲ هزار لیتر یا ۱۲ مترمکعب بوده و بنابراین اجرای طرح تمام شده و حالا مورد بهرهبرداری است، اما آنچه میدانیم این است که با بهرهبرداری از این طرح، تنها در زندگی بخشی از مردم ۲۶ شهر خوزستان تغییر ایجاد شده و هنوز عده زیادی آب با کیفیت ندارند.
خوزستانیها از نیمه کاره ماندن این طرح نگرانند و فعلا هم شنیدهها نشان میدهد بر سر اینکه چه کسی باید آب طرح را تصفیه کند، میان دو سازمان دولتی در استان خوزستان اختلاف وجود دارد. همه اینها در حالی است که کارشناسان درباره استانداردهای آب در این استان هشدار میدهند.