وی افزود: رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت سیزدهم برای رهایی از بحران ناکارآمدی و فرار از پاسخگویی به اعتراضات گسترده به تداوم تورم در قیمت‌ها، خود را ناچار دیده که باز هم فرافکنی کند؛ مانند پرونده فساد چای دبش که تلاش کردند آن را به دولت قبل تسری دهند، اما با اطلاع‌رسانی شفاف مقامات قضائی، ناگزیر از سکوت شدند. با این کلی‌گویی‌ها مردم پرونده چای دبش را فراموش نمی‌کنند، بهتر است درباره فساد ۳/۵ میلیارد دلاری جواب بدهند.

به گفته این منبع آگاه، موضوع مفقود شدن فرش‌های سعدآباد توسط بازرسی ویژه رئیس‌جمهور در دولت قبل گزارش شده، نه اینکه دولت سیزدهم آن را کشف کرده باشد. منتهی در دولت قبل با هدف کشف واقعیت و بدون تخریب و تهمت پیگیری شد و به اطلاع نهاد‌های ذیربط رسید. به اعتقاد مسئولان دولت قبل، راه مبارزه با فساد، شفافیت است و مبهم‌گوئی و اتهام‌زنی، فقط آب را گل‌آلود می‌کند، به فاسدان فرصت پنهان شدن می‌دهد و خادمان را دلسرد می‌سازد. اگر آقایان دولت سیزدهم واقعاً با فساد مخالفند، موضوعات را از حالت کلی‌گویی کلیشه‌ای و نیش و کنایه سیاسی خارج و سخنان را با دلیل و اسناد و جزئیات منتشر کنند و هر زمان که با رسیدگی دقیق قضائی، موضوعی روشن شد، به اطلاع مردم برسانند.

وی در پاسخ به سؤالی درباره هدف مسئولان دولت از کلی‌گویی‌های تکراری گفت: با نزدیک شدن به ایام انتخابات این تخریب‌های سیاسی طبیعی می‌نماید. جریان اطلاع‌رسانی دولت که در مقایسه عملکرد سی ماهه دولت سیزدهم با دولت تدبیر و امید، هیچ حرفی ندارد، باز تلاش می‌کند خودش را از مهلکه نجات دهد و دولت قبل را متهم کند.

این منبع آگاه افزود: همین که تیم تبلیغاتی و رسانه‌ای دولت به خبررسانی درباره پرونده‌های قضائی روی آورده‌اند و هرازچندی اتهاماتی بی‌اساس را مطرح می‌کنند، نشان می‌دهد در قافیه دستاوردسازی کاذب به تنگنا خورده‌اند و راهی جز منحرف کردن افکار عمومی از مسائل جدی و نگران‌کننده کشور نیافته‌اند. البته از نظر این دولت تاریخ به دو مقطع تقسیم می‌شود. هر آنچه کمال و خوبی است پس از این دولت آغاز شده و هرچه نقص و خطاست به دولت قبل برمی‌گردد.