آقای رئیس‌جمهور! اوایل انقلاب که شعار خیلی مواقع مافوق شعور می‌نشست، من نظرم این بود که اگر کسی بدون تخصص کاری را بپذیرد، بی‌تقواست. با تسخیر سفارت امریکا هم همان زمان مخالفت کردم و با این‌که متوجه شدم خمینی هم آمد پشت آن حرکت عاری از درایت دانش‌جوهای مدعی خط امام، باز از نظرم کوتاه نیامدم. من که عقل و فهم و درک و معرفت خودم را به آقای خمینی اجاره نداده‌م. به بازرگان هم نداده‌م. من حرف متخصصانه‌ی خودم را دارم و تحلیل خودم را ارائه می‌کنم. نکته‌ی مهم ماجرا این است: خود خامنه‌ای هم بعید می‌دانم موافق خرج کردن بیش از حد از امر و نهی ولایت باشد. قریب نیم‌قرن بعد از دهه‌ی شصت، عوض آن‌که فهم مدبرانه از ولایت داشته باشیم، حتی بهارستان را هم کرده‌ایم پادگان؟

دود طرح ولایت مسموم و مذموم مصباح حتی به چشم متخصصی چون شما هم می‌رود آقای پزشکیان. با ما از تخصص اعضای کابینه‌ی خود سخن بگویید و بی‌خود مایه از ره‌بری و بیت ره‌بری نگذارید و الا هیچ فرقی با شاگردهای شعارزده‌ی مصباح نخواهید داشت. آقای دکتر! من از همان اول انقلاب نه زیر بار تکبر متفکرانه‌ی امثال حسن روحانی رفتم، نه تن به تفکر متکبرانه‌ی امثال مصباح دادم. روزنامه‌ی کیهان هم خیلی اگر از ولایت‌مداری تخیلی، آمیخته به دروغ و آلوده به شیادی و شارلاتانی شاکی است، اول گوش مصباح را بگیرد؛ با این میراث شومش. این تخم لق را اول بار مرحوم مصباح گذاشت در انقلاب و نیز در جبهه‌ای که اسم و رسم انقلاب را هم‌زمان دزدیده. لذا اگر شما دارید دروغ به ره‌بر می‌بندید یا پشت ره‌بر مخفی می‌شوید، این ادامه و نتیجه‌ی همان ایده‌ی طرح ولایت مصباح است؛ کاسبی با ولایت. اگر جلوی نقش‌تراشی دروغ برای مصباح در نهضت انقلاب اسلامی محکم ایستادگی می‌شد و اقلاً می‌پذیرفتند که نباید کلید ولایت و شاه‌کلید طرح ولایت را دست یک ساکت انقلاب و نیز غایب جبهه و جنگ داد، الان شما هم مایه از ره‌بر نمی‌گذاشتید. ولایت عرصه‌ی شعار نیست؛ میدان شعور است. به این امید که کیهان و دیگران همیشه در برابر اختفا پشت ولایت یا دروغ بستن به ولایت حساس باشند، نه فقط وقتی پای اصلاح‌طلبان گیر است…

از: گویا