
بی بی سی فارسی
موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران خبر داد که بهرام عکاشه، «پیشکسوت مؤسسه ژئوفیزیک و پدر علم زلزلهشناسی ایران»، صبح امروز (دوشنبه ۱۲ خرداد / دوم ژوئن) در ۸۹ سالگی درگذشت.
بهرام عکاشه در سال ۱۳۱۵ در مسجدسلیمان به دنیا آمد. پس از گذارندن دبستان و دبیرستان در زادگاهش و اهواز، در خرداد ۱۳۳۴ موفق به دریافت دیپلم ریاضی (رتبه اول) از دبیرستان دکتر حسابی شد. در مهر ماه همان سال تحصیلی، او فیزیک را در دانشگاه تهران شروع کرد و پس از اخذ لیسانس در خرداد ۱۳۳۸ در دی ماه همان سال بهعنوان دانشجوی بورسیه مبادلهای عازم آلمان شد.
او پس از اتمام تحصیلاتش در دانشگاه تهران مدتی بهعنوان کارشناس و دستیار حسین کشی افشار، بنیانگذار انجمن ژئوفیزیک ایران و موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، فعالیت کرد.
منبع تصویر،nigs
آقای عکاشه پس از گذراندن دورههای زبان در بهار ۱۳۳۹ در دانشگاه صنعتی اشتوتگارت به تحصیل فیزیک و ژئوفیزیک مشغول شد و دروس مقدماتی زلزلهشناسی را نزد پروفسور هیلر، همکار سابق پروفسور گوتنبرگ رئیس مؤسسه ژئوفیزیک فرانکفورت، و پروفسور اینشتن، رئیس مؤسسه فیزیک در برلین، گذراند.
با بازنشسته شدن پروفسور هیلر، او تحصیلات خود را نزد شاگردش پروفسور برگهمر در شهر فرانکفورت ادامه داد و تحصیلات فوقلیسانس و دکترای خود را پس از گذراندن دروس فیزیک، ژئوفیزیک، زمینشناسی و هواشناسی به پایان رساند و در پاییز ۱۳۴۸ دکترای ژئوفیزیک گرفت.
بهرام عکاشه در سال ۱۳۴۸ در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول فعالیت شد و در سال ۱۳۶۴ به مرتبه استادی رسید.
او سالها رئیس بخش زلزلهشناسی در موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران بود و پس از ۳۰ سال فعالیت بازنشسته شد.
منبع تصویر،AFP via Getty Images
بهرام عکاشه در سال ۱۳۷۳ رشته ژئوفیزیک را در واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی راهاندازی کرد و ۱۴ سال هدایت آن گروه را بر عهده داشت. ریاست دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد نیز از جمله سوابق آقای عکاشه است.
او در طول نیم قرن در زمینه لرزهخیزی و خطر زلزله در ایران مطالعات وسیعی انجام داد. بهرام عکاشه همواره درباره خطر وقوع زلزله در تهران هشدار میداد و از طرفداران تغییر محل پایتخت به منظور به حداقل رساندن تلفات زلزله احتمالی بود.
او در زمینه زلزلهشناسی اهمیت ویژهای به همگانی کردن تفکر علمی میداد و به همین دلیل ارتباط خوبی با رسانههای اجتماعی داشت و نوشتن در مطبوعات، انجام مصاحبه، گفتگوهای رادیویی و تلویزیونی و همکاری با خبرگزاریها را در اولویت قرار میداد.
در سال ۱۳۸۲ پس از زلزله مرگبار بم او به پرسشهای مخاطبان بیبیسی فارسی جواب داد، از جمله به یکی از مخاطبان در باره احتمال زلزله تهران گفت: «متأسفانه ما عادت داریم هر وقت واقعهای اتفاق افتاد، بهشدت داغ و حساس شویم و به فکر نجات جان خود بیفتیم، اما وقتی مدت زمانی از آن گذشت باز آن را فراموش میکنیم. من بیش از ۲۰ سال است که فریاد میزنم تهران در معرض خطر زلزله است.»
آقای عکاشه دارای یک کتاب تالیفی و ۱۰۰ مقاله داخلی و ۳۵ مقاله خارجی است. ساخت و راهاندازی چند پایگاه زلزلهنگاری، مطالعات طیف طراحی ساختگاه رآکتور تحقیقاتی تهران، تحلیل و کنترل مقاومت ساختمان رآکتور تحقیقاتی سازمان انرژی اتمی در برابر نیروهای زلزله از دیگر فعالیتها و مقالاتش به شمار میرود.