
ایران وایر
«علیاکبر قربانی»، استاد دانشگاه نیوبرانزویک و رییس موسسه امنیت سایبری این دانشگاه، دانشمند علوم کامپیوتر و یکی از تاثیرگذارترین اساتید دانشگاه در کانادا در زمینه هوش مصنوعی است. او که در سال۱۳۷۰ بههمراه همسر و سه فرزندش به کانادا مهاجرت کرده، در سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸)، از سوی نشریه «مهاجران کانادا» که بانک سلطنتی کانادا آن را پشتیبانی میکند، بهعنوان یکی از ۲۵ مهاجر برتر در کانادا معرفی شده است. او در سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳) نیز جایزه «یک عمر دستاورد» را از انجمن هوش مصنوعی کانادا دریافت کرده است.
آقای قربانی، تاکنون موفق به ثبت چهار نوآوری و اختراع شده و در کارآفرینی در زمینه هوش مصنوعی و امنیت سایبری نیز فعال است. او از سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) بهعنوان محقق رده اول کرسی پژوهشی امنیت سایبری کانادا مشغول بهکار است و در حال توسعه راهحلهایی برای مقابله با تهدیدها در حوزه امنیت سایبری، بهخصوص در دستگاه دولت و ایمنسازی زیرساختهای سایبری است.
او و تیم تحقیقاتیاش در دانشگاه نیوبرانزویک، «یو ان بی»، در حال توسعه تکنیکهایی هستند که توسعهدهندگان برنامههای امنیتی را که از هوش مصنوعی استفاده میکنند، قادر میسازد تا راهحلهایی بسازند که به شناسایی و اولویتبندی حملات و فعالیتهای سایبری مجرمانه قبل از اینکه بتوانند آسیبی ایجاد کنند، کمک کنند.
یکی از شرکتهای دانشبنیان تحت مدیریت آقای قربانی هم موفق شده با یک تکنولوژی نوآورانه که رسانههای فعال در زمینه تکنولوژی آن را «انقلابی» میخوانند، با ترکیب هوش احساسی و هوش مصنوعی، دقیقترین نتایج را در نظرسنجیهای سیاسی در چندین انتخابات اخیر در آمریکا ارایه دهد؛ از جمله انتخابات جنجالی شهرداری نیویورک که به شهردار شدن «زهران ممدانی»، جوان مسلمان و چپگرا منتج شده است.
***
علیاکبر قربانی کیست و چطور یکی از ۲۵مهاجر برتر کانادا شده است؟
آقای قربانی، ۴۲سال گذشته عمرش را در دانشگاه و در مشاغل آکادمیک و تحقیقاتی بوده است، حتی پیش از این که در سال ۱۳۷۰ از ایران بههمراه همسر و سه فرزندش مهاجرت کند. او در دانشگاه نیوبرانزویک در شهر فردریکتون، مرکز استان نیوبرانزویک، استاد علوم کامپیوتر است و سمت کرسی تحقیقاتی رده اول کانادا در امنیت سایبری را از سال ۲۰۱۶، از آن خود کرده است.
قربانی یکی از بنیانگذاران و مدیر علمی سابق کنسرسیوم ملی امنیت سایبری و مدیر و موسس موسسه کانادایی امنیت سایبری است، موسسهای که با پاسخ دادن به سوالات امنیت سایبری بنگاههای اقتصادی در کانادا، کسب درآمد کرده و برای دانشگاه نیوبرانزویک منابع مالی نیز کسب میکند. این موسسه، در در سال ۲۰۱۶ توسط خود آقای قربانی تاسیس شده است.
بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، علیاکبر قربانی، بهعنوان رییس دانشکده علوم کامپیوتر در دانشگاه نیوبرانزویک کار کرده و علاقهمندیها و حوزه تخصص او بیشتر در زمینه تحقیقات بنیادین و کاربردی در زمینه یادگیری ماشین، امنیت سایبری و حفاظت از زیرساختهای حیاتی است.
دکتر قربانی، تدریس در دانشگاه نیوبرانزویک را از سال ۱۹۹۹، یعنی ۸سال بعد از مهاجرتش به کانادا آغاز کرده است و همچنان یکی از اثرگذارترین اساتید این دانشگاه است. او از آن زمان، بیش از ۳۰۰ مقاله علمی و پژوهشی را داوری کرده و استاد راهنمای بیش از ۲۵۰دانشجوی تحصیلات تکمیلی و محقق در دانشگاه نیوبرانزویک بوده است، از جمله ۷۰دانشجوی دکترا و ۴۰دانشجوی کارشناسی ارشدی که هر یک، افراد تاثیرگذار دیگری در صنعت و علوم کامپیوتر امروز کانادا هستند. او همچنین یکصد مقاله نیز در نشریات معتبر علمیپژوهشی منتشر کرده و مقالاتش در ۲۰۰کنفرانس و گردهمایی علمی نشر یافته یا ارایه شدهاند.
در معرفینامهای که در صفجه لینکدین این استاد ایرانیتبار کانادایی آمده، گفته شده او تاکنون چندین فناوری را توسعه داده که در شرکتهای مختلف فناوری پیشرفته بهکار رفتهاند. او همچنین دست کم سه شرکت استارتاپ، یا دانشبنیان را در کانادا به ثبت رسانده، شرکتهایی که بهعنوان منابعی مرجع در کانادا برای امنیت سایبری و بهرهگیری از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی در امنیت سایبری شناخته میشوند، همچون «آیز آن تکنولوژیز (EyesOver Technologies)»، «سنترانت سکیوریتی (Sentrant Security)» و «سایدرین سکیوریتی (Cydarien Security)».
آقای قربانی همچنین «شبکه حریم خصوصی، امنیت، اعتماد (PST)» در کانادا و کنفرانس بینالمللی سالانه آن را تاسیس کرده است. او از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ بهعنوان سردبیر مشترک مجله «هوش محاسباتی: یک مجله بینالمللی» فعالیت داشته و نایبرییس انجمن علوم کامپیوتر کانادا (CACS/AIC) و عضو چند شورای مشورتی در زمینه امنیت سایبری در کانادا بوده است؛ شوراهایی که کار اصلیشان کمک به بنگاههای اقتصادی و دولت کانادا برای حفظ امنیت سایبری و اداره کارآمد امور کشور است.
این استاد ایرانی کانادایی به همین دلیل نیز در سال ۲۰۱۷، جایزه کارآفرین ارشد استارتآپهای کانادا را دریافت کرده است. او، دو سال بعد، توسط مجله مهاجران کانادایی بهعنوان یکی از ۲۵ مهاجر برتر کانادایی، مورد تقدیر قرار گرفته و در سال ۲۰۲۲، نامش در میان یکی از ۴۰ کانادایی «الهامبخش و درخشان» که در کتاب «مارک بولگوچ»، روزنامهنگار مشهور کانادایی، تحت عنوان «چهل کانادایی درخشان و چشمانداز آنها برای ملت» قرار گرفته است.
کسی تازهمهاجران را جدی نمیگیرد
آقای قربانی در مصاحبهای که پیشتر با مجموعه «مهاجران کانادایی» انجام داده، گفته است که در سن بالاتری مهاجرت کرده و مهاجرت در آن سن برایش سختتر از آنی بوده که فکر میکرده است. او که بههمراه همسر و سه فرزندش از ایران به کانادا مهاجرت کرده، گفته است که بهدلیل مشکلات مرتبط با ادغام در جامعه مقصد، ناچار بوده، دو برابر همکارانش کار کند: «ادغام در جامعه آنقدرها هم که فکر میکردم آسان نبود. بهعنوان یک تازهمهاجر، شما جدی گرفته نمیشوید، بنابراین برای جلب توجه و احترام همکاران و مدیریت، مجبور بودم تقریبا دو برابر کار کنم.»
به گفته او، اما در کانادا هیچ تلاشی بینتیجه نمیماند و کار سخت بالاخره بهثمر مینشیند: «من همچنین میدانستم که موفقیت تنها در صورتی حاصل میشود که خودم را با افراد باهوش احاطه کنم و با کسانی که از من باهوشتر و آگاهتر هستند، کار کنم.»
پروژهای انقلابی برای ادغام هوش احساسی و هوش مصنوعی
یکی از پروژههایی که موسسه آیز آن تکنولوژیز، تحت رهبری و مدیریت علیاکبر قربانی در سالهای اخیر ان را دنبال کرده، مربوط به ادغام هوش احساسی با پدیده هوش مصنوعی است. این موسسه از این تکنولوژی بهخصوص در زمینه نظرسنجیهای سیاسی در انتخاباتهای مختلف در کانادا و آمریکا بهره گرفته؛ موضوعی که این شرکت را به یک گزینه بیبدیل برای نظرسنجیهای انتخاباتی بدل کرده است.
در مدلهای طراحی شده این شرکت در چندین انتخابات از جمله انتخاباتهای فرمانداری ویرجینیا، فرمانداری نیوجرسی و حتی انتخابات پرسروصدای شهرداری نیویورک که «زهران ممدانی»، جوان مهاجر مسلمان در آن پیروز شده، پیشبینیهای این شرکت از تمامی پیشبینیها دقیقتر بوده است.
این پیشبینیها، شرکت تحت مدیریت آقای قربانی را به یکی از مشتریهای بالقوه دولتهای دموکراتیک، احزاب سیاسی و گروههای مطالعات اجتماعی بدل کرده است. به گفته آقای قربانی، تکنولوژی که این نظرسنجیها را قابل اتکاتر کرده، ترکیب هوش احساسی و هوش مصنوعی بوده است؛ موضوعی که احتمالا می تواند در توسعه چتباتهای هوش مصنوعی هم مورد بهره قرار گیرد؛ چتباتهایی که این روزها برخی اثرات مخرب اجتماعی آنها، چون تشویق به پایان دادن داوطلبانه زندگی از سوی آنها، برملا شده و بسیاری را به فکر استفادههای آگاهانهتر و تحت کنترل از چتباتهای هوش مصنوعی انداخته است.